Όλοι και όλες στην Εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Σωματείου

Παρασκευή 23 Φλεβάρη στις 6.30μμ, στο ΤΕΕ – Νίκης 4 – Σύνταγμα

Τα δύο προηγούμενα χρόνια, οι εργαζόμενοι βρεθήκαμε για ακόμη μια φορά στη δίνη μιας στρατηγική επίθεση με στόχο στην υπέρβαση της κρίσης προς όφελος των κερδών και της «ανάπτυξης» του κεφαλαίου, πάνω στα ερείπια των δικαιωμάτων μας. Με αποκορύφωμα το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης και τον αντισυνδικαλιστικό νόμο, που καταργεί στην πράξη το δικαίωμα στην απεργία και βάζει στο στόχαστρο τα πρωτοβάθμια σωματεία – τα πιο ενεργά «κύτταρα» του εργατικού κινήματος, όλο το προηγούμενο διάστημα Κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ – Εργοδότες μεθόδευσαν περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, φορολογική λεηλασία στα λαϊκά στρώματα (με κατάργηση του αφορολόγητου), εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας (υποδομές, λιμάνια, Ελληνικό, ενέργεια, κόκ), πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας, πλήρη κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, αποδόμηση της δημόσιας υγείας, πετσόκομμα των επιδομάτων και των κοινωνικών δαπανών, επέκταση του ωραρίου τις Κυριακές για τα εμπορικά καταστήματα και πολλά ακόμα. Ταυτόχρονα έχει παγιωθεί η απώλεια των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αφού δε γίνεται ούτε λόγος για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας. Αντιθέτως, συνεχίζονται οι ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις με απαγόρευση της επεκτασιμότητας των κλαδικών, ενώ έχει ήδη διευκολυνθεί η μαζική απόλυση εργαζομένων με την κατάργηση της υποχρεωτικής Υπουργικής Απόφασης για την έγκρισή τους.

Στον κλάδο μας, τα όσα καταγγέλλονται στο σωματείο είναι ενδεικτικά. Στις τεχνικές εταιρίες αλλά και σε άλλους χώρους που εργάζονται τεχνικοί, έχουμε απολύσεις, μη καταβολή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων, εξαντλητικά ωράρια και απλήρωτες υπερωρίες, μειώσεις μισθών ενώ και η εγκυμοσύνη και η μητρότητα βρίσκονται στο στόχαστρο της εργοδοσίας. Η προσωρινή απασχόληση εργαζόμενων σε project, οι επισφαλείς μορφές εργασίας, με κορυφαία το μπλοκάκι ως υποχρεωτική μορφή δήθεν «συνεργασίας» με τους εργοδότες διαμορφώνουν ένα εργασιακό περιβάλλον ανασφάλειας και τρομοκρατίας. Ο εργαζόμενος καλείται να θυσιάσει όλα τα δικαιώματα που απορρέουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας (άδειες, δώρα, επιδόματα, προστασία από ομαδικές απολύσεις κ.ά.). Σε όλα τα παραπάνω ήρθε να προστεθεί ο νόμος Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό σύστημα. Η κυβέρνηση ως πιστός υπηρέτης της εργοδοσίας αντί να καταργήσει το ΔΠΥ ως μορφή εξαρτημένης σχέσης εργασίας, προχωρά στη θεσμική του αναγνώριση και πετάει την ευθύνη στους εργαζόμενους για να αποδείξουν ότι έχουν εξαρτημένη σχέση εργασίας.

Κανένας μόνος του στην κρίση – οργάνωση – συλλογικότητα- αλληλεγγύη

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών δίνει με σταθερό και επίμονο τρόπο κάθε αγώνα. Κόντρα στον εργοδοτικό δεσποτισμό και στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, μακριά από λογικές ανάθεσης και διαχείρισης. Το προηγούμενο διάστημα, το σωματείο βρέθηκε πρωτοπόρο σε όλες τις μάχες. Με αφορμή την εφαρμογή του νέου ασφαλιστικού και τις μεθοδεύσεις των αφεντικών να περάσουν όλο το κόστος στους εργαζόμενους, σημειώθηκαν μια σειρά παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις. Όπως είχε καταγγέλλει το σωματείο, στους κατασκευαστικούς ομίλους, στις τεχνικές εταιρείες και στα μελετητικά γραφεία, στις περισσότερες περιπτώσεις, η εργοδοσία ουσιαστικά αρνείται να πληρώσει το μερίδιο των ασφαλιστικών εισφορών που της αναλογεί και προχωρά σε μειώσεις μισθών φορτώνοντας το σύνολο των εισφορών στον εργαζόμενο.

Η πρόσφατη επίθεση κυβέρνησης – εργοδοσίας και το αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο μας βρήκε στο δρόμο. Το σωματείο εξήγγειλε και οργάνωσε απεργία, μαζί και με άλλα μαχόμενα ταξικά σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, κόντρα στον υποταγμένο – κρατικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ.

Με αποτελεσματικότητα δόθηκε μια σειρά αγώνων για τη δικαίωση απολυμένων συναδέλφων. Το σωματείο υπερασπίζεται κάθε εργαζόμενο από τις πιο «μικρές» εταιρείες του κλάδου (με χαρακτηριστική την πρόσφατη νίκη εργαζόμενης μητέρας τεχνικού στη Netscope solutions), ως τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους (με τη μάχη που έχουμε ακόμα ανοιχτή μπροστά μας απέναντι στον Άκτωρα – Biosar και την απόλυση συναδέλφου επειδή αρνήθηκε να υπογράψει ιδιωτικό συμφωνητικό αγγλικού δικαίου!), αλλά και εταιρείες – μεγαθήρια (όπως η μάχη για την επαναπρόσληψη του συναδέλφου με πρόβλημα υγείας από την Philip Morris – Παπαστράτος).

 

 

Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και η υπογραφή συμβάσεων, ασπίδα στα δικαιώματά μας

Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του το σωματείο ιεράρχησε ως κύριο το ζήτημα της υπογραφής ΣΣΕ. Μάλιστα είχε καταφέρει να υπογράψει συλλογική σύμβαση με την εργοδοσία, η οποία θεωρήθηκε σταθμός για τους εργαζόμενους του κλάδου. Βασική επιδίωξη αποτέλεσε, και συνεχίζει να αποτελεί η υπεράσπιση και εργασιακή κάλυψη των εργαζόμενων τεχνικών, ανεξάρτητα από τη μορφή εργασίας (ΔΠΥ, κανονική πρόσληψη) και την εκπαιδευτική βαθμίδα από την οποία προέρχεται ο καθένας. Με την καταγγελία της σύμβασης από την εργοδοσία, η πάλη στους χώρους δουλειάς επικεντρώθηκε στην ανάσχεση της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι, με απολύσεις, μειώσεις μισθών, μη καταβολή δεδουλευμένων. Απαιτούμε και μαχόμαστε για:

  • Κανονικές προσλήψεις με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Να δημιουργήσουμε σημείο άρθρωσης και αντίστασης, τους νέους εργασιακούς όρους που ορίζουν τα αφεντικά και την ολοένα αυξανόμενη ανεργία, είτε μπλοκάρωντας απολύσεις είτε αναγκάζοντας την εργοδοσία να προβεί σε προσλήψεις.
  • Απαγόρευση των απολύσεων, διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας. Να αναχαιτίστει η συνεχής τροφοδότηση της κοινωνίας με στρατιές απελπισμένων ανέργων. Τα κέρδη και ο κύκλος εργασιών των εταιριών του κλάδου δεν αποδεικνύουν ούτε στο ελάχιστο την ανάγκη που προβάλλουν να απασχολούν λιγότερους εργαζόμενους.

Στη σημερινή εποχή, οι συλλογικές άμυνες πρέπει να μετεξελιχθούν σε συλλογικές διεκδικήσεις. Πρώτος στόχος στην κατεύθυνση αυτή η άμεση υπογραφή συλλογικής σύμβασης που θα βάζει φρένο στην εργοδοτική αυθαιρεσία και θα έχει στο επίκεντρο την κάλυψη αναγκών των εργαζομένων, σε αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και διαβίωσης.

Πιάνοντας το νήμα και αξιοποιώντας προσπάθειες και αποτελέσματα της προηγούμενης εμπειρίας του Σωματείου, ήρθε η ώρα να βγουν οι εργαζόμενοι και άνεργοι τεχνικοί στο προσκήνιο διεκδικώντας με μαζικούς όρους, μια συλλογική σύμβαση για τον κλάδο που:

  • Θα εξασφαλίζει αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης ορίζοντας αυξήσεις στους μισθούς. Με τις αλλεπάλληλες αυξήσεις τιμών στα βασικά αγαθά, κάθε χειροτέρευση στο θέμα του μισθού, δεν επιτρέπει την επιβίωση της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Για να σταματήσει η μείωση του εισοδήματος μας, το οποίο έχει ήδη συρρικνωθεί από τη συνεχιζόμενη φοροεπιδρομή.
  • Θα εξασφαλίζει πλήρως τα ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.
  • Θα διασφαλίζει το δικαίωμα στη μητρότητα και θα κατοχυρώνει στην πράξη τις εργαζόμενες μητέρες με ΔΠΥ, εξασφαλίζοντας πλήρως άδειες, δώρα και επιδόματα.
  • Θα βάζει φρένο στην επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
  • Θα κατοχυρώνει το ωράριο εργασίας, με 7ωρο/πενθήμερο για όλους τους εργαζόμενους τεχνικούς. Κόντρα στην εντατικοποίηση που προτάσσει το κεφάλαιο. Τα κέρδη της εργοδοσίας χτίζονται στα δωδεκάωρα χιλιάδων συναδέλφων.
  • Θα καταργεί όλες τις επισφαλείς μορφές εργασίας (μερική απασχόληση, συμβάσεις έργου, μπλοκάκι). Θα διεκδικεί και θα κατοχυρώνει κανονικές προσλήψεις και μόνιμη, σταθερή εργασία.
  • Θα κατοχυρώνει την αναγνώριση επιδομάτων και ωριμάνσεων. Θα διασφαλίζει δικαιώματα και όρους εργασίας σε εργαζόμενους ελληνικών εταιριών που βρίσκονται στο εξωτερικό ή σε άλλο τόπο από τον τόπο διαμονής.

Συσπειρωνόμαστε στο σωματείο – Οργανώνουμε την πάλη μας ενάντιο σε Κυβέρνηση – Κεφάλαιο – Εργοδότες

Απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις εφαρμοζόμενες πολιτικές που καταστρέφουν τις ζωές μας, η ενίσχυση της λειτουργίας και της δράσης του σωματείου, μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους εργαζόμενους και άνεργους τεχνικούς που βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους τεχνικούς να συσπειρωθούν στο σωματείο, να ενισχύσουν τη δράση του, με συλλογικούς αγώνες για ψωμί και δουλειά, μακριά από τις λογικές της ατομικής επιβίωσης:

  • Για την καλύτερη υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας μπροστά στους εκβιασμούς της εργοδοσίας.
  • Για να ορθώσουμε αποτελεσματικά το ανάστημά μας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και του Κεφαλαίου, που μας θέλουν υποταγμένους.
  • Για να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας σε κάθε συνάδελφο που το έχει ανάγκη.
  • Για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αξιοπρεπείς μισθούς, στο ύψος των αναγκών μας.
  • Για την κατάργηση των υπέρογκων ασφαλιστικών εισφορών, τη διασφάλιση της ιατροφαρμακευτική περίθαλψης για όλους, τη διαγραφή των χρεών των ανέργων.