Τον περασμένο χρόνο δημοσιεύτηκε έρευνα-κόλαφος που εκπόνησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «για την πολύ χαμηλή απόδοση και το μεγάλο κόστος των οδικών έργων που κατασκευάζονται στην Ελλάδα» («Ελευθεροτυπία», 13/4/08).

Για παράδειγμα, ένα χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης κοστολογείται από τις εταιρείες και το ΥΠΕΧΩΔΕ 7 φορές παραπάνω από αντίστοιχες κατασκευές δρόμων στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.

Μάλιστα το ερώτημα είχε απευθύνει δημόσια και ο τότε ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης.

Τρεις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες στην ουσία αναλαμβάνουν όλα αυτά τα υπερτιμολογημένα δημόσια έργα αναθέτοντάς τα με τη σειρά τους σε εργολάβους που τα διεκπεραιώνουν. Ανατρέχοντας λοιπόν στις εργολαβίες των μεγάλων αλλά και των μικρότερων δημόσιων έργων, παρατηρούμε να δεσπόζει στο χώρο ο Ομιλος εταιρειών Λουκάτου με τρεις μάλιστα εταιρείες. Οι ιστοσελίδες των εταιρειών ιδιοκτησίας Λουκάτου (Stand Α.Ε., geoSTAND Ε.Ε, Ν. ΛΟΥΚΑΤΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Α.Ε.) παρουσιάζουν άλλωστε τους πελάτες τους, δηλαδή περίπου όλα τα υπουργεία και τους Οργανισμούς. Πρώτο από όλα το σύνολο των υπηρεσιών του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ, την Εγνατία Οδό Α.Ε., τον ΟΣΕ Α.Ε., την ΚΕΔ, τον ΟΣΚ, τη ΔΕΗ, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, το Πανεπιστήμιο Θράκης, τις Ειδικές Υπηρεσίες Δημοσίων Εργων, τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Περιφ. Πελοποννήσου, το υπ. Μεταφορών, τον ΗΣΑΠ, το υπ. Βιομηχανίας, τη γ.γ. Αθλητισμού, το υπ. Πολιτισμού κ.λπ.

Με λίγα λόγια, πίσω από κάθε δημόσιο έργο βρίσκεται και ο Ομιλος Λουκάτου.

Πολυτελή γραφεία διαφημίζονται στον ιστότοπο του Ομίλου, και όπως οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες δηλώνουν: «Η συνεχής συνεργασία της εταιρείας με Δημόσιους και Ιδιωτικούς φορείς έργων υποδομής την καταξιώνει στο χώρο των δραστηριοτήτων της με ρυθμούς ανάπτυξης ικανούς να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τη δυναμική της Νέας Οικονομίας». Ηταν λογικό λοιπόν, αφού ο Ομιλος πληροφορήθηκε τα αποτελέσματα της παραπάνω αποκαλυπτικής έρευνας της Ε.Ε. για το υψηλό κόστος των δημόσιων έργων στην Ελλάδα, να προσπαθήσει να μειώσει το κόστος αυτό με πρώτα μέτρα, όπως αποδεικνύεται από τις καταγγελίες των εργαζομένων του ομίλου, την καθυστέρηση στις πληρωμές, τις αναγκαστικές και απλήρωτες υπερωρίες και, τέλος, τις απολύσεις.

Και για να σοβαρευτούμε τώρα!

«Εργασιακή γαλέρα» χαρακτηρίζουν δημοσιεύματα στον Τύπο τις εργασιακές συνθήκες στις εταιρείες του ομίλου. Αυτό θα μπορούσε να είναι ένας αυθαίρετος χαρακτηρισμός αν δεν ακολουθούσαν οι καταγγελίες όσων εργαζομένων συμμετέχουν στο σωματείο αλλά και άλλων που απολύθηκαν ή εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση.

Μέχρι και στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων προσέφυγαν οι εργαζόμενοι καταγγέλλοντας ότι «σε όλους τους χώρους εργασίας (εσωτερικούς και εξωτερικούς) λειτουργεί κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης παρακολούθησης των εργαζόμενων κατά τη διάρκεια της εργασίας τους, το οποίο ελέγχει όλες τις θέσεις εργασίας. Η ύπαρξη και η λειτουργία του κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης δεν είναι κοινοποιημένη στους παρευρισκόμενους στο χώρο (εργαζομένους και επισκέπτες). Οι οθόνες παρακολούθησης του κλειστού κυκλώματος βρίσκονται στο γραφείο της διεύθυνσης, απ’ όπου και έχει πρόσβαση καταγραφής και διαχείρισης των εικόνων. Πέραν του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης του χώρου εργασίας, στο τοπικό δίκτυο υπολογιστών της εταιρείας, στο οποίο είναι συνδεδεμένοι όλοι ανεξαιρέτως οι υπολογιστές των εργαζομένων, λειτουργεί ηλεκτρονικό πρόγραμμα καταγραφής και αποθήκευσης της εικόνας της οθόνης του κάθε εργαζόμενου. Η ύπαρξη και λειτουργία του συγκεκριμένου προγράμματος δεν είναι ανακοινωμένη στους εργαζόμενους. Οι παράμετροι λειτουργίας του συγκεκριμένου λογισμικού καθώς και τα στοιχεία της βάσης δεδομένων που δημιουργεί βρίσκονται στην απόλυτη ευχέρεια της εργοδοσίας. Τα παραπάνω αποτελούν κατά τη γνώμη μας καταπάτηση των προσωπικών δεδομένων των εργαζόμενων, προσβολή της προσωπικότητάς τους και εργαλείο αντιδημοκρατικών πρακτικών. Με βάση τα παραπάνω παρακαλούμε την αμεσότερη δυνατή παρέμβασή σας για την προστασία της αξιοπρέπειας του ομίλου και των συνδικαλιστικών ελευθεριών». Αυτά ως προς τις «παρακολουθήσεις».

Ομως και στις αμοιβές τα πράγματα δεν μοιάζει να πηγαίνουν καλά για τους εργαζομένους και εδώ σημειώνουμε ότι επιτέλους δεν έχουν κανένα λόγο οι εργαζόμενοι μιας εταιρείας να κάνουν καταγγελίες αν πληρώνονται σωστά και αν τους παρέχονται τα προβλεπόμενα από τις συμβάσεις τους. Οπως λοιπόν καταγγέλλουν εργαζόμενοι του Ομίλου:

«*Είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν υποχρεωτικά εννιά ώρες στα εργοτάξια, πολλές φορές και το Σαββατοκύριακο, χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες.

**Οσοι προσλαμβάνονται σαν μισθωτοί με ασφάλιση ΙΚΑ υπογράφουν (για ένα διάστημα που για πολλούς φτάνει ακόμα και τον ένα χρόνο) συνεχόμενες δίμηνες συμβάσεις εργασίας, από τη μια εταιρεία του ομίλου στην άλλη. Με αυτό το σύστημα δεν μπορούν να κατοχυρώσουν σύμβαση αορίστου χρόνου και τα αντίστοιχα δικαιώματα που απορρέουν απ’ αυτήν (π.χ. αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης, επιδόματα αδείας, Χριστουγέννων κ.ο.κ.), παρά το γεγονός ότι επί της ουσίας εργάζονται σε μία εταιρία, με συγκεκριμένη ειδικότητα και καθήκοντα». Η μέθοδος του στρίβειν διά των πολλαπλών εταιρειών έχει παγιωθεί, όπως φαίνεται, ως ο προσφορότερος τρόπος για να «γλιτώνει» ο εργοδότης «περιττές» εισφορές και επιδόματα. Εδώ δηλαδή ανοίγεται πεδίον δόξης λαμπρόν για τον σημερινό υπουργό που θα κληθεί να πατάξει την εισφοροδιαφυγή και τα πολλαπλά τεχνάσματά της.

«**Σε πολλούς από τους εργαζομένους δεν αναγνωρίζεται η ειδικότητά τους και δηλώνονται στο ΙΚΑ σαν απλοί υπάλληλοι γραφείου, μην έχοντας τη δυνατότητα να αποδείξουν προϋπηρεσία.

**Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών δεν δικαιούνται αναρρωτική άδεια, ενώ το ίδιο δικαίωμα αμφισβητείται διαρκώς και για όσους δουλεύουν με ασφάλιση ΙΚΑ. Σε όσους δουλεύουν εκτός έδρας (π.χ. γεωλόγοι, εργαστηριακοί) δεν δίνεται η νόμιμη εκτός έδρας αποζημίωση ούτε και το επίδομα εργοταξίου.

Πολλές φορές ακόμα κι αυτοί οι πενιχροί μισθοί καθυστερούν, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην μπορούν ούτε καν να επιβιώσουν.

**Η εργοδοσία δεν τηρεί τη συλλογική σύμβαση του σωματείου, που περιλαμβάνει και τους εργαζομένους που αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών.

**Οι εργαζόμενοι -μηδενός εξαιρουμένου- σε όλες τις εταιρείες του ομίλου βλέπουν τους μισθούς τους να καταβάλλονται με καθυστέρηση που συχνά φτάνει τον ένα μήνα (π.χ. ο μισθός Ιουλίου μετά τις 20 Αυγούστου και ο μισθός Σεπτεμβρίου μετά τις 20 Οκτωβρίου) και το γεγονός αυτό να συνοδεύεται με συμπεριφορές όχι μόνο αδιαφορίας, αλλά και προκλητικής ειρωνείας και επιθετικότητας από την εργοδοσία απέναντι στα αγωνιώδη ερωτήματα των εργαζομένων για το πότε θα πληρωθούν.

Το δώρο Χριστουγέννων δόθηκε μετά τις γιορτές, το δώρο Πάσχα καθυστέρησε πάνω από δίμηνο και το επίδομα αδείας καλοκαιριού σε πολλούς δεν έχει δοθεί ακόμα.

**Εργαζόμενοι που είτε απολύθηκαν είτε παραιτήθηκαν από την εταιρεία από τον περασμένο Γενάρη και μετά, δεν έχουν πάρει ακόμα τα δεδουλευμένα τους (μοιράζονται υποσχέσεις για εξόφληση μετά από μήνες, ενώ εργαζόμενοι που έφυγαν το Φλεβάρη δεν έχουν πάρει δραχμή), με την εργοδοσία να απαιτεί να υπογράφονται τα χαρτιά παραίτησης ή απόλυσης, τη στιγμή που χρωστάει στον καθένα από δύο μέχρι και πέντε χιλιάδες ευρώ».

Αυτές είναι οι καταγγελίες του Σωματείου των Μισθωτών Τεχνικών, που καλούν όλους τους εργαζομένους του Ομίλου να δράσουν συλλογικά με στόχο τη στοιχειώδη εξασφάλιση των νόμιμων δικαιωμάτων τους και τους καλούν σε συγκέντρωση την Τρίτη 1/12 στις 9.30 το πρωί στην Επιθεώρηση Εργασίας (Σταδίου 29) όπου θα πραγματοποιηθεί η τριμερής συνάντηση. Το ενδιαφέρον θα ήταν, μαζί με την Επιθεώρηση Εργασίας (με το συνήθη «συμβουλευτικό» της ρόλο) να παρευρεθούν εκεί οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ, του ΕΚΑ, του ΙΚΑ (κατά κύριο λόγο), αλλά και του ΤΤΕ, ώστε να σχηματίσουν μια σωστή εικόνα για το αν «ψεύδονται» ή όχι οι εργαζόμενοι.

Τέλος, ανάμεσα στις επώνυμες καταγγελίες απολυμένων εργαζομένων των τριών εταιρειών Λουκάτου είναι εντυπωσιακές οι περιγραφές των επιθετικών συμπεριφορών των ιδιοκτητών απέναντί τους, με απρεπείς χαρακτηρισμούς και προσωπικές προσβολές. *