Προχωράμε αποφασιστικά για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με πραγματικές αυξήσεις στο μισθό μας

Έξω η Ελλάδα από τα πολεμικά σφαγεία – λευτεριά στην Παλαιστίνη

Δυναμώνουμε τη δράση μας σε κάθε χώρο δουλειάς, μπροστά στη μάχη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Σήμερα δίπλα στις μεγάλες απώλειες, την αφαίρεση κατακτήσεων που προωθήθηκαν δήθεν ως προσωρινά μέτρα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων, έρχεται να προστεθεί ο πληθωρισμός στα βασικά είδη διατροφής και κατανάλωσης, τη στέγαση και την ενέργεια, βασικές ανάγκες και υπηρεσίες. Η ακρίβεια συρρικνώνει τον πραγματικό μισθό ακόμα και όταν αυτός αυξάνεται ονομαστικά. Τα αντεργατικά μέτρα αποτελούν ένα μόνιμο «κόφτη», για να συμπιέζονται σε χαμηλό επίπεδο οι μισθοί, οι εργασιακές σχέσεις, προκειμένου να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, των επιχειρηματικών ομίλων, για φθηνή εργατική δύναμη.

Ταυτόχρονα, εμπορευματοποιούν ακόμα περισσότερο τη λειτουργία κρίσιμων τομέων όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η ενέργεια, το νερό, οι μεταφορές, η κοινωνική ασφάλιση, οι υποδομές και οι υπηρεσίες πο­λιτικής προστασίας για τις φυσικές καταστροφές. Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειάς μας στους χώρους δουλειάς που οδηγούν σε εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες. Καθημερινά υπάρχει ένας νεκρός ή σοβαρά τραυματίας συνάδελφός μας, πολλαπλάσια είναι τα θύματα των επαγγελματικών ασθενειών οι οποίες δεν καταγράφονται!

Το νέο «θαύμα» της κερδοφορίας στις Κατασκευές, θεμελιώνεται στην ευέλικτη εργασία με «μπλοκάκι», με χαμηλό μισθό και ατελείωτο ωράριο

Η κερδοφορία των εργοδοτών του κλάδου, των τεχνικών & μελετητικών εταιρειών, αυξάνεται σημαντικά. Μόνο οι «μεγάλοι τέσσερεις» κατασκευαστικοί όμιλοι (ΤΕΡΝΑ, ΙΝΤΡΑΚΑΤ(ΑΚΤΩΡ), AVAX, Μυτιληναίος) το 2023 σημείωσαν εκτόξευση 37% στον κύκλο εργασιών (2,6 δις €) και 51% στα κέρδη (400 εκατ €), ενώ το ανεκτέλεστο των έργων που πρόκειται να υλοποιήσουν αγγίζει τα 17 δις €. Για το 2024 η κερδοφορία τους είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Την ίδια ώρα, τόσο ο ΣΤΕΑΤ, η εργοδοτική οργάνωση των μεγάλων ομίλων, όσο και οι εργοδοτικοί φορείς των υπόλοιπων τεχνικών μελετητικών εταιρειών (ΣΑΤΕ – ΣΕΓΜ κ.λπ.), αρνούνται να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ)

  • που να περιλαμβάνει χιλιάδες μισθωτούς μηχανικούς – τεχνικούς που εργάζονται σε εργοτάξια και γραφεία με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, δηλώνοντας προκλητικά ότι είναι «ελεύθεροι επαγγελματίες»
  • που να δίνει αυξήσεις στους μισθούς, αντιπροτείνοντας ονομαστικό μισθό κάτω από εκείνον της Συλλογικής Σύμβασης του 2009 και χωρίς επιδόματα όπως: παιδιών, εργοταξίου, διαμονής εκτός κατοικίας, μεταπτυχιακού κ.ά.

Χέρι – χέρι όμιλοι και κυβέρνηση κλιμακώνουν την επίθεση εναντίον μας.

Η εργοδοσία επιδιώκει να «θάψει» δικαιώματα που το 2009 είχαμε κατοχυρώσει με υπογραφή ΣΣΕ  στη διαδικασία Διαιτησίας του ΟΜΕΔ. Τότε για πρώτη φορά ΣΣΕ κάλυψε και τους μισθωτούς που παρέχουν εξαρτημένη εργασία με ΔΠΥ στις Τεχνικές Μελετητικές Εταιρείες και μάλιστα με αναδρομικές ετήσιες αυξήσεις 6%. Η υποχρεωτική εφαρμογή της ΣΣΕ για τις επιχειρήσεις στην Αττική, αλλά και η ισχύς της, καταργήθηκε τον Αύγουστο του 2012, όπως επέβαλε η μνημονιακή νομοθεσία, ταυτόχρονα με όλες τις υπόλοιπες ΣΣΕ στη χώρα.

Η εργοδοσία δε θέλει ΣΣΕ που να καλύπτει το μπλοκάκι γιατί θέλει λυμένα τα χέρια της:

  • Να διαμορφώνει το ύψος του μισθού χωρίς κατώτατο όριο, χωρίς υπολογισμό προϋπηρεσίας και επιπέδου σπουδών, χωρίς 13ο και 14ο μισθό. Πρακτικά μπορεί να πληρώνει κάτω και απ’ το επίπεδο φτώχειας του ονομαστικού κατώτατου μισθού των 830 €.
  • Να επεκτείνει ανεξέλεγκτα την τυπική 8ωρη εργασία, να επιβάλλει εξαήμερη, ακόμα και επταήμερη εργασία, χωρίς την υποχρέωση πληρωμής υπερωριών. Για τα «μπλοκάκια» εξάλλου δε θα εφαρμοστεί ποτέ η εργοδοτική κυβερνητική απάτη της «ψηφιακής κάρτας εργασίας» του νόμου Γεωργιάδη για τους τυπικά μισθωτούς.
  • Να μην πληρώνει εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης, κλέβοντας νόμιμα το ΤΣΜΕΔΕ παλιότερα, σήμερα τον ΕΦΚΑ. Η πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών αυτοαπασχολούμενου μόνο απ’ την τσέπη μας, συρρικνώνει τη μελλοντική σύνταξή μας.
  • Να μη δεσμεύεται ούτε «τυπικά» να χορηγεί τις νόμιμες άδειες με αμοιβή για ανάπαυση, για τοκετό και λοχεία και να προσπαθεί να κλέψει τις αποδοχές και τα δικαιώματα των αδειών μητρότητας – πατρότητας, ασθένειας ή λόγω εργατικού ατυχήματος.
  • Να κλέβει την αποζημίωση απόλυσης, καθώς ονομάζει την απόλυση «λύση της σύμβασης» με τον εργαζόμενο που βαφτίζει «συνεργάτη». Σε πολλές περιπτώσεις, μόνο κατόπιν παρέμβασης του ΣΜΤ υποχρεώνονται οι εργοδότες στην καταβολή αποζημίωσης.
  • Χιλιάδες Μηχανικοί – Τεχνικοί στα μεγάλα έργα (Γραμμής 4 του Μετρό, Ελληνικό), αλλά και συνολικά στον κλάδο, δουλεύουμε 10ωρα – 12ωρα, Σαββατοκύριακα, ακόμα και 60 ώρες την εβδομάδα, με ένα «κλειστό» μισθό, χωρίς καμία καταβολή υπερωριακής αποζημίωσης, χωρίς τις νόμιμες άδειες, ακάλυπτοι σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος.

 

Ώρα να κλιμακώσουμε τη σύγκρουση με την πολιτική κεφαλαίου–ΕΕ–ΝΑΤΟ και των κυβερνήσεών τους

Η επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματά μας συνεχίζεται. Εμείς είμαστε διαρκώς «χαμένοι», αντίθετα, ιδιοκτήτες και μέτοχοι των επιχειρηματικών ομίλων είναι πάντα οι «κερδισμένοι», αυτοί που πλουτίζουν από τη δουλειά μας, από την ακρίβεια, από τη γενοκτονία των λαών όπως του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ!

Το ασφυκτικό νομικό πλαίσιο περιορισμού της δυνατότητας να πετύχουμε με τον αγώνα μας βελτίωση των όρων δουλειάς, οι αντεργατικοί νόμοι για τον περιορισμό της απεργίας, τον έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης και των συνδικάτων, είναι η προσπάθεια του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του να υπάρξει «σιγή νεκροταφείου».

Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας για τον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας επιδιώκει όχι απλά να ακυρώσει τον ρόλο των συνδικάτων, αλλά να νομοθετήσει ένα νέο μόνιμο εργαλείο περικοπής των μισθών, ένα αυτόματο μισθολογικό «πλαφόν». Ο νέος τρόπος υπολογισμού του κατώτατου μισθού θα γίνεται με βάση τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των νόμων των μνημονίων που όλες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν και εφάρμοσαν. Είναι οι νόμοι:

  • που κατάργησαν τις ΣΣΕ και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων
  • που διαλύουν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, το 8ωρο-5ημερο, θέλουν να επιβάλουν το 6ημερο, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με 10ωρα έως και 13ωρα, την απλήρωτη εργασία μέχρι και 1,5 ώρα την ημέρα
  • που έχουν νομιμοποιήσει την ασυδοσία των εργοδοτών στην επιβολή εξαντλητικών ωραρίων, απλήρωτων υπερωριών, στην καθήλωση των κλαδικών μισθών.

 

Δε ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε!

Αυτήν την κατάσταση έχουμε καθήκον να την ανατρέψουμε. Κλιμακώνουμε τον αγώνα για υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο, με βάση την πρόταση του σωματείου που εχει κατατεθεί στους εργοδότες. Δε ζούμε για να δουλεύουμε, αλλά δουλεύουμε για να ζούμε, να καλύπτουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, να έχουμε πραγματικό ελεύθερο χρόνο.

  • Γιατί το μισθό μας ροκανίζει η ακρίβεια στη στέγαση, την ενέργεια, τα τρόφιμα, η κατάργηση της δημόσιας δωρεάν υγείας, παιδείας, των υπόλοιπων κοινωνικών δικαιωμάτων.
  • Γιατί με 50 & 60 ώρες δουλειά, ακόμα και ένα σχετικά ψηλότερο «κλειστό» μισθό θα τον ξοδέψουμε γρήγορα σε γιατρούς.
  • Γιατί η πίεση να «προλάβουμε» τα χρονοδιαγράμματα με την απουσία μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς γεννούν τις εκατοντάδες δολοφονίες -εργοδοτικά εγκλήματα.
  • Γιατί οι κλεμμένες εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, μας καταδικάζουν σε μια μελλοντική σύνταξη – επίδομα φτώχειας.

Απορρίπτουμε την αδιέξοδη «ατομική διαπραγμάτευση» μισθού και όρων εργασίας που καθορίζει η ευέλικτη εργασία του «συνεργάτη» με ΔΠΥ. Αυτή τη διαπραγμάτευση προτιμούν οι εργοδότες για να μας διασπούν, να μας αποδυναμώνουν, να κρατούν χαμηλά το μισθό μας, για να εκτοξεύεται η κερδοφορία κατασκευαστικών ομίλων, «επενδυτών» και τραπεζών.

Η απάντηση σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι ο αγώνας με επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες. Ταυτόχρονα παλεύουμε για να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι μέχρι το δίκιο μας να γίνει νόμος.

Δε θα μας σώσει καμία κυβέρνηση, κανένας από όλους αυτούς που χτύπησαν κατακτήσεις και δικαιώματα, που είναι συνένοχοι στο έγκλημα απέναντι στη ζωή μας.

 

Έξω η Ελλάδα από τα πολεμικά σφαγεία – λευτεριά στην Παλαιστίνη

Με το εχθρικό κράτος της άρχουσας τάξης βρισκόμαστε καθημερινά σε πόλεμο. Απειλεί τα δικαιώματα, το εισόδημα, την υγεία, τη ζωή μας. Γι’ αυτό οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας ενάντια στον πραγματικό μας αντίπαλο, τους επιχειρηματικούς ομίλους, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζουν, μέχρι την ανατροπή.

Είναι το εχθρικό αυτό κράτος που θυσιάζει τις βασικές, καθημερινές μας ανάγκες για να δίνει δισεκατομμύρια στους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, για πυραύλους, φρεγάτες, πολεμικά αεροπλάνα. Η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, οι αμερικαΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλάδα και η αποστολή ελληνικών δυνάμεων, γεννούν ανυπολόγι­στους κινδύνους για τη χώρα και το λαό. Μήνες τώρα δίνονται 500.000 ευρώ την ημέρα για τη φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, χρήματα που αγγίζουν τον ετήσιο προϋπολογισμό ενός Νοσοκομείου, που φτάνουν για να φτιαχτούν δεκάδες νέα σχολεία, να προσληφθούν καθηγητές και δάσκαλοι. Πληρώνου­με μέσω του κρατικού προϋπολογισμού 7 δις το χρόνο για τους ΝΑΤΟϊκούς σκοπούς και την εμπλοκή της Ελλάδας στους πολέμους, την ίδια στιγμή που δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας της ζωής μας από τις φυσικές καταστροφές.

Η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των υπόλοιπων κομμάτων του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, βαφτίζουν «εθνικό» συμφέρον τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, σήμερα για την πολεμική οικονομία και αύριο για την «ανοικοδόμηση», για να μας πείσουν να υποστηρίξουμε την άμεση στρατιωτική εμπλοκή της χώρας στη σφαγή του Παλαιστινιακού και του Λιβανέζικου λαού, στα πολεμικά σχέδια ΗΠΑ –ΝΑΤΟ & ΕΕ.

Όμως την ειρήνη, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή απειλούν ο ανταγωνισμός και τα παζάρια συνδιαχείρισης – συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο και την Ανατολικη Μεσόγειο, τουρκικής και ελληνικής άρχουσας τάξης, με την παρέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Γι’ αυτό παλεύουμε για την απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τους οποίους όλοι μας πληρώνουμε με αιματηρές οικονομικές συνέπειες και με κινδύνους που γεννούν το ενδεχόμενο μιας νέας γενικευμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

 

Γυρνάμε την πλάτη στους εργατοπατέρες, βαδίζουμε στον δρόμο της ανατροπής

Τώρα, χρειάζεται να δυναμώσουμε την οργάνωση μέσα στους χώρους δουλειάς στον Κλάδο, την ενότητα με τους υπόλοιπους κλάδους, για να δυναμώσει η αντιπαράθεση συνολικά με την εργοδοσία.

Αξιοποιούμε την πείρα των αγώνων μας για να προσπεράσουμε οριστικά λογικές και πρακτικές που μας αφοπλίζουν.

Προσπερνάμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Έχουν τεράστιες ευθύνες γιατί όλα αυτά τα χρόνια απο­τέλεσαν το βασικό σύμμαχο των κυβερνήσεων για να περάσει και να εφαρμοστεί όλο αυτό το αντεργα­τικό οικοδόμημα που καθήλωσε τους μισθούς στα όρια της φτώχειας, καλλιεργώντας τη λογική του μονόδρομου και των θυσιών για να κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ούτε στα λόγια δε ζητούν πια την κατάργηση των αντεργατικών νόμων και διατάξεων. Όπως ακριβώς τα προηγούμενα χρόνια, με το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος μέσω του απεργιοκτόνου νόμου Αχτσιόγλου (ΣΥΡΙΖΑ), όπως με το νόμο Χατζηδάκη (ΝΔ), που η ηγεσία της ΓΣΕΕ εντόπιζε «θετικά σημεία» για να φθάσει σήμερα να διεκδικεί να έχει τον πρώτο λόγο στη διαχείριση του ΓΕΜΗΣΟΕ. Η λογική τους είναι, αυτά έγιναν δεν αλλάζουν. Το μόνο βέβαιο για αυτούς είναι η δηλωμένη στήριξη της κατεύθυνσης για την επίτευξη των αυστηρών δημοσιονομικών στόχων και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Η καλλιέργεια της μοιρο­λατρίας ότι με τους αγώνες δε βγαίνει τίποτα και ότι η λύση βρίσκεται στην αναζήτηση «κυβερνητικών σωτήρων» και στο ξέπλυμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Σε αυτή την επιδίωξη θέλουν να παίξουν πρωτα­γωνιστικό ρόλο οι συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Προσπερνάμε λογικές «ίσων αποστάσεων» απ’ την ηγεσία της ΓΣΕΕ και τις αγωνιστικές πρωτοβουλιές του ΠΑΜΕ, λογικές απομόνωσης του Σωματείου απ’ τα εκατοντάδες ταξικά Σωματεία, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα στο όνομα «αόρατων» συντονισμών σωματείων με «σημαία ευκαιρίας». Απορρίπτουμε τον προσανατολισμό του «αντιδεξιού-αντικυβερνητικού» μετώπου που υποτάσσει το κίνημα στο ρόλο υποστηρικτή των αστικών σχεδίων για συγκρότηση νέου σοσιαλδημοκρατικού πόλου προκειμένου να εξασφαλίζεται η «ομαλή» εναλλαγή των αστικών κυβερνήσεων.

Συνεχίζουμε στο δρόμο της ταξικής ενότητας στον κλάδο και συμπόρευσης ειδικά στα μεγάλα εργοτάξια ενάντια στην κοινή εργοδοσία, με το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία Οικοδόμων, που επίσης παλεύουν για την υπογραφή νέας κλαδικής ΣΣΕ καθώς λήγει η ισχύς της προηγούμενης σύμβασης.

Δίνουμε τη μάχη μαζί με τους Οικοδόμους και τα υπόλοιπα σωματεία στον κλάδο, να δυναμώσει το νεοσύστατο Σωματείο Εργαζομένων στο Έργο του Ελληνικού. Ένα ισχυρό Σωματείο μπορεί να αποτελέσει προπύργιο ταξικής ενότητας και διεκδίκησης που θα ανοίξει το δρόμο για κατακτήσεις σε μισθούς, μεροκάματα, ωράριο και την προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας για όλες τις ειδικότητες στον κλάδο.

Στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας τους αγώνες του Σωματείου των Εργαζόμενων στη Γραμμή 4 του Μετρό, για την κατάκτηση ουσιαστικών αυξήσεων για όλες τις ειδικότητες.

Στηρίζουμε την πρωτοβουλία Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών που προωθούν σχέδιο νόμου το οποίο εκφράζει τις ανάγκες και διεκδικήσεις για την επαναφορά των συλλογικών μας κατακτήσεων, διεκδικώντας αυξήσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς, υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ακυρώνουν τις ΣΣΕ, σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, μέτρα Υγείας και Ασφάλειας.

Τώρα είναι η ώρα του συντονισμού όλων των εργαζομένων και των σωματείων τους, της κοινής δράσης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων που καταδυναστεύ­ουν τη ζωή μας.

Συμμετέχουμε στην Πανελλαδική Σύσκεψη Εργατικών Κέντρων – Ομοσπονδιών και Σωματείων που καλεί το ΠΑΜΕ, στις 9 & 10 Νοέμβρη.

Η πανεργατική απεργία της 20ης Νοέμβρη αποτελεί κομβικό σταθμό στον αγώνα αυτό. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέρα από το να παλέψουμε για την επιτυχία της απεργίας παντού, τίποτα δεν πρόκειται να κερδίσουμε εάν δεν παλέψουμε, αν δεν αγωνιστούμε για τα δικά μας συμφέροντα. Η απεργία στον κλάδο μας στις 6 Νοέμβρη, οι απεργιακές μάχες που δίνονται από σιδηροδρομικούς, ντελιβεράδες, ξενοδοχοϋπαλλήλους, μεταλλεργάτες στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, λιμενεργάτες, ναυτεργάτες, υγειονομικούς, εκπαιδευτικούς, δείχνουν το δρόμο, δίνουν ελπίδα και αισι­οδοξία.

Κανείς μόνος του! Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε κλάδο που αγωνίζεται για τα δίκαια εργατικά αιτήματα.

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να κλιμακωθεί ο αγώνας και η διεκδίκηση για:

  • Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.
  • 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Όχι στην 6ήμερη εργασία, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, στην εργασία με «μπλοκάκι», στην απλήρωτη εργασία και στις απλήρωτες υπερωρίες, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
  • Αυξήσεις στους μισθούς και ΣΣΕ. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό. Κάλυψη με ΣΣΕ όλων των εργαζόμενων με εξαρτημένη σχέση εργασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (Μισθός, ΔΠΥ κ.λπ.) στην προοπτική κατάργησης του ΔΠΥ, με κανονικές προσλήψεις με συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους. Υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο, με βάση την πρόταση του σωματείου που εχει κατατεθεί στους εργοδότες.
  • Επαναφορά κατακτήσεων, όπως οι τριετίες συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 – 2023, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η μετενέργεια και η συρροή, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών.
  • Ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Να γίνει υποχρεωτικά καθολική η εφαρμογή του επιδόματος γάμου στο 10%.
  • Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους (και στους αυτοαπασχολούμενους και εργαζόμενους με ΔΠΥ) και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού.
  • Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και για την προστασία του εργατικού – λαϊκού εισοδήματος. Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ για κάθε εργαζόμενο και 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Μείωση τιμών και πλαφόν στις τιμές της ενέργειας και των ειδών λαϊκής κατανάλωσης, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων σε όλα αυτά τα ήδη για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.
  • Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, αναβαθμισμένη Εκπαίδευση για όλους. Κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και όλων των ταξικών εμποδίων και φίλτρων που μπαίνουν στην εκπαίδευση.
  • Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας, για όλους, για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών σε σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης – θεραπείας – αποκατάστασης. Υγεία κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
  • Νομική κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης λαϊκής κατοικίας, όχι στις εξώσεις και στους πλειστηριασμούς. Ουσιαστική επιδότηση ενοικίου. Ολοκληρωμένο στεγαστικό σχεδιασμό με στόχο την κάλυψη των εργατικών, λαϊκών αναγκών, επανασύσταση του ΟΕΚ και ενίσχυση του αποκλειστικά κρατικού κατασκευαστικού προγράμματος. Άτοκα δάνεια για τους δικαιούχους.
  • Μέτρα προστασίας της υγείας & ασφάλειας στους χώρους δουλειάς με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους. Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ).
  • Προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
  • Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους που οργανώνουν ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Να σταματήσει τώρα η γενοκτονία του Παλαιστινιακού και του Λιβανέζικου λαού. Να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στη χώρα μας. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.
  • Να σταματήσουν τώρα οι διώξεις στρατευμένων που καταγγέλλουν τον πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή.

Αναλυτικότερα το διεκδικητικό πλαίσιο περιλαμβάνεται στις αποφάσεις των προηγούμενων γενικών συνελεύσεων του σωματείου.

  • 6 Νοέμβρη ΚΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – Συμμετέχουμε μαζί με οικοδόμους και άλλους εργαζόμενους στον κλάδο στις απεργιακές συγκεντρώσεις, στην Αθήνα στις 11 π.μ. πλ.Κάνιγγος

  • 13 Νοέμβρη ημέρα πανελλαδικής δράσης του σωματείου μας μαζί με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Κεντρικής Μακεδονίας για τη ΣΣΕ

  • 20 Νοέμβρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – Συμμετέχουμε στις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργατικών κέντρων, ομοσπονδιών και σωματείων, στην Αθήνα στις 10.30 π.μ. στα Προπύλαια

  • Διοργάνωση Εκδήλωσης για την Υγεία και Ασφάλεια στα Έργα το Δεκέμβρη