Συνέντευξη Τύπου με θέμα την ανάγκη υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας παραχώρησε την Πέμπτη 18 Ιούλη το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών. Δείτε παρακάτω τις παρεμβάσεις του Ηλία Τσιμπουκάκη, Πρόεδρου του σωματείου και της Χριστίνης Δέση – Λουκά, Γραμματέα του σωματείου.
Παρέμβαση Ηλία Τσιμπουκάκη
Στην εισηγητική παρέμβασή του, ο Πρόεδρος του σωματείου Ηλίας Τσιμπουκάκης επεσήμανε τα εξής:
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών συσπειρώνει και εκπροσωπεί πάνω από 5.000 Μσθωτούς Μηχανικούς -Τεχνικούς, αποφοίτους Πολυτεχνείων και πρώην ΤΕΙ, καθώς και άλλων τεχνικών σχολών που εργάζονται σε εργοτάξια και γραφεία, σε Κατασκευαστικούς Ομίλους, Τεχνικές και Μελετητικές Εταιρείες, εταιρείες παροχής Επιστημονικών – Τεχνικών Υπηρεσιών, ανεξάρτητα απ’ τον τρόπο αμοιβής τους. Η έδρα μας είναι στην Αττική, ενώ έχουμε Παραρτήματα του Σωματείου σε Λάρισα, Πάτρα, Ηράκλειο και Χανιά. Ταυτόχρονα, το αδερφό μας Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας καλύπτει την περιοχή της βόρειας Ελλάδας.
Πήραμε τη σημερινή πρωτοβουλία προκειμένου να γνωστοποιήσουμε την πραγματική κατάσταση που διαμορφώνεται σε σχέση με τους μισθούς, τις εργασιακές σχέσεις, τους όρους εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα των χιλιάδων Μισθωτών Μηχανικών που εργάζονται σε εργοτάξια και γραφεία:
- στα μεγάλα Έργα Υποδομής που υλοποιούνται είτε ως δημόσια, είτε ως ιδιωτικά και έργα ΣΔΙΤ σε ολόκληρη τη χώρα, όπως της Γραμμής 4 του Μετρό στην Αττική, αλλά και στην υπόλοιπη χώρα του ΒΟΑΚ, των νέων Αεροδρομίων και Αυτοκινητοδρόμων, των Ηλεκτρικών Διασυνδέσεων
- τα εμβληματικά έργα ιδιωτικών επενδύσεων, όπως αυτό του Ελληνικού
- τους Κατασκευαστικούς Ομίλους
- συνολικά τις Τεχνικές και Μελετητικές Εταιρείες
- τις εταιρείες που παρέχουν Επιστημονικές – Τεχνικές Υπηρεσίες προς το σύνολο των κλάδων της οικονομίας.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που κορυφώνεται η Τεχνική – Κατασκευαστική δραστηριότητα μετά από μια πολυετή κρίση στον Κλάδο που ξεκίνησε αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Η κρίση αυτή οδήγησε χιλιάδες Μηχανικούς στη μαζική μετανάστευση, το λεγόμενο «Brain Drain», που βεβαίως συνεχίζεται, στην πολυετή ανεργία και υποαπασχόληση, στη μεταπήδηση σε άλλους κλάδους της οικονομίας. Σήμερα, το ανεκτέλεστο ΜΟΝΟ των 4 μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων της χώρας ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΙΝΤΡΑΚΑΤ – ΑΚΤΩΡ, ΑΒΑΞ και ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ για το 2023 ανέρχεται σε 17 δις ευρώ, ενώ το ΙΟΒΕ εκτιμά πως μέχρι το 2026 θα υπάρξει το ιστορικό ρεκόρ ανεκτέλεστου ύψους 52 δισ. ευρώ.
Οι οικονομικές επιδόσεις των μεγάλων ομίλων για το 2023 έχουν επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα. Ο κύκλος εργασιών από την κατασκευή και τις παραχωρήσεις, μόνο των τεσσάρων ομίλων, έκανε άλμα της τάξης του 37% και από το 1,9 δισ. ευρώ το 2022 ξεπέρασε τα 2,6 δισ. ευρώ το 2023. Ενώ τα κέρδη τους συνολικά άγγιξαν τα 400 εκατ. ευρώ από 265 εκατ. ευρώ το 2022, καταγράφοντας άλμα 51%. Είναι διαρκείς οι τοποθετήσεις των Κατασκευαστικών Ομίλων και των εργοδοτικών φορέων του Κλάδου για την έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού σχεδόν 50.000 εργαζόμενων σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να εκτελεστούν τόσο τα έργα υποδομής, όσο και να υποστηριχθεί η ιδιωτική κατασκευαστική δραστηριότητα.
Όμως, εδώ αναδεικνύεται η μεγάλη αντίθεση, καθώς η κερδοφορία των ομίλων ανακάμπτει. Το επίπεδο των μισθών μας παραμένει χαμηλότερο από τα προ οικονομικής κρίσης επίπεδα, ενώ οι όροι εργασίας μας είναι πολύ πιο δυσμενείς.
Το κύριο χαρακτηριστικό που καθορίζει αυούς τους όρους είναι ότι επικρατεί καθολικά η ευέλικτη εργασία των Μηχανικών με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, το λεγόμενο «μπλοκάκι», που στερεί στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα.
Το «μπλοκάκι» αποτελεί δοκιμασμένο όπλο στα χέρια της εργοδοσίας για να συγκαλύπτει τη συμβατική σχέση μισθωτής εργασίας, εργαζόμενων που παρέχουν εξαρτημένη εργασία. Συνοψίζει όλα τα χαρακτηριστικά των πλήρως ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των όρων έντασης της εκμετάλλευης που η εργοδοσία επιδιώκει να γενικεύσει συνολικά στην αγορά εργασίας. Η εργοδοσία έχει τη δυνατότητα να απαλλάσσεται από μια σειρά «δεσμεύσεις» της τυπικής μισθωτής εργασίας κι έτσι να συμπιέζει αυτό που η ίδια ονομάζει «εργατικό κόστος». Με το Μπλοκάκι η εργοδοσία μπορεί:
- Να διαμορφώνει το ύψος του μισθού χωρίς κατώτατο όριο, χωρίς υπολογισμό προϋπηρεσίας και επιπέδου σπουδών. Πρακτικά μπορεί να πληρώνει κάτω και απ’ το επίπεδο του μισθού εξαθλίωσης των 780 Ευρώ της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
- Να μην πληρώνει εργοδοτικές εισφορές ασφάλισης, κλέβοντας νόμιμα το ΤΣΜΕΔΕ παλιότερα, σήμερα τον ΕΦΚΑ. Έτσι συρρικνώνεται η μελλοντική σύνταξη του μισθωτού Μηχανικού. Ο Μηχανικός με ΔΠΥ πληρώνει μόνος του ασφαλιστικές εισφορές αυταπασχολούμενου.
- Να μην καταβάλλει 13ο και 14ο μισθό, καθώς ισχυρίζεται ότι τον καταβάλλει σε 12 δόσεις.
- Να κλέβει την αποζημίωση απόλυσης, καθώς ονομάζει την απόλυση «λύση της σύμβασης» με τον εργαζόμενο που βαφτίζει «συνεργάτη». Σε πολλές περιπτώσεις μόνο κατόπιν παρέμβασης του ΣΜΤ, υποχρεώνονται οι εργοδότες στην καταβολή αποζημίωσης.
- Να επεκτείνει ανεξέλεγκτα την τυπική 8ωρη εργασία, χωρίς την υποχρέωση πληρωμής υπερωριών.
- Να επιβάλλει την εξαήμερη, ακόμα και επταήμερη εργασία, που τώρα έρχεται να υλοποιηθεί με το νόμο Γεωργιάδη για τους τυπικά μισθωτούς.
Εκατοντάδες Μηχανικοί – Τεχνικοί που εργάζονται στα μεγάλα έργα Υποδομής, όπως της επέκτασης της Γραμμής 4 του Μετρό, το “εμβληματικό” έργο του Ελληνικού που αποτελεί το μεγαλύτερο Έργο Αστικής Ανάπλασης της Ευρώπης, δουλεύουν 10ωρα – 12ωρα και τα Σαββατοκύριακα, χωρίς κανένα όριο στον εργάσιμο χρόνο, που μπορεί να ανέρχεται στις 60 ώρες την εβδομάδα, χωρίς να λαμβάνουν αποζημίωση για υπερωρίες. Στο σύνολο των εργοταξίων επιβάλλεται de facto η εξαήμερη εργασία των μηχανικών, που ανάλογα με τις ανάγκες του έργου μπορεί να επεκτείνεται και την Κυριακή.
Η εργοδοσία μπορεί να αποφεύγει, χωρίς καμιά δέσμευση, τη νόμιμη χορήγηση:
- των νόμιμων ημερών ετήσιας άδειας με αμοιβή,
- της άδειας τοκετού και λοχείας για τις γυναίκες, καθώς η εγκυμοσύνη ισοδυναμεί με «οικειοθελή αποχώρηση» ή με άδεια «άνευ αποδοχών»
- των αδειών μητρότητας – πατρότητας
- της άδειας ασθενείας ή άδειας εργατικού ατυχήματος.
ΣΥΝΟΛΙΚΑ, οι κατασκευαστικοί όμιλοι και οι Τεχνικές – Μελετητικές Εταιρείες Υπεργολάβοι των Ομίλων, έχουν λυμένα τα χέρια να επιβάλλουν καταχρηστικούς όρους εργασίας σε εργοτάξια και γραφεία. Να διαμορφώνουν την τιμή της εργατοώρας των Μηχανικών με Μπλοκάκι κάτω απ’ την τιμή της εργατοώρας κάθε άλλης ειδικότητας στα έργα. Εφόσον με ένα «κλειστό» μισθό, χωρίς καμία καταβολή υπερωριακής αποζημίωσης, χωρίς πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών, χωρίς τις νόμιμες άδειες μισθωτών, έχουν τη δυνατότητα να εκμεταλλεύονται την ειδικευμένη εργατική δύναμη χιλιάδων Μηχανικών χωρίς περιορισμό.
Αυτήν την κατάσταση παλεύουμε να ανατρέψουμε. Οφείλουμε να βάλουμε φραγμό στην ένταση της εκμετάλλευσης. Δε ζούμε για να δουλεύουμε αλλά δουλεύουμε για να ζούμε και να καλύπτουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Το 2024 ο μισθός δεν μπορεί να υπολογίζεται ανεξάρτητα απ’ τις ώρες δουλειάς και τις άδειες ανάπαυσης.
Γιατί με 50 ως 60 ώρες δουλειά, ακόμα και ένα σχετικά ψηλότερο μισθό θα τον ξοδεύσουμε γρήγορα σε γιατρούς και ψυχολόγους.
Γιατί οι κλεμμένες εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές που αποτελούν έμμεσο μισθό που καταβάλλεται σήμερα για τη μελλοντική μας σύνταξη, διαμορφώνεται έτσι σε ένα επίδομα φτώχειας.
Γιατί οι ίδιοι που εκπλήσσονται και σχολιάζουν την υπογεννητικότητα, τη συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού, είναι εκείνοι που οδηγούν τις γυναίκες μηχανικούς μισθωτές με μπλοκάκι στην απόλυση ή στην άδεια άνευ αποδοχών όταν μείνουν έγκυος.
Εμείς επιμένουμε να φωνάζουμε ότι παρέχουμε εξαρτημένη εργασία. Όσες/-οι αμοιβόμαστε με μηνιαίο μισθό ανεξάρτητα απ’ τον τρόπο καθορισμού και καταβολής του μισθού μας. Εμείς που η εργασία μας υπόκειται στον έλεγχο και εποπτεία του εργοδότη, ο οποίος καθορίζει το χρόνο, τον τόπο και τον τρόπο παροχής της εργασίας. Εμείς που ο εργοδότης μας παρέχει δεσμευτικές εντολές και οδηγίες για την εκπλήρωση της παροχής της εργασίας μας, άσχετα αν ασκεί έμπρακτα το δικαίωμα του αυτό ή μας αφήνει περιθώρια πρωτοβουλιών κατά την εκτέλεση της εργασίας μας. Αυτοί οι όροι χαρακτηρισμού της εργασίας με ΔΠΥ ως εξαρτημένης που αναφέραμε, δεν αποτελούν τμήμα μιας νομικής γνωμοδότησης ή κάποιας απόφασης δικαστηρίου σε εργατική διαφορά.
Αντίθετα αποτελούσαν το περιεχόμενο διευκρινιστικής διάταξης που περιλήφθηκε στο κείμενο της ΣΣΕ που υπογράφτηκε μεταξύ του ΣΜΤ και των εργοδοτικών φορέων των Κλάδων Κατασκευής και Μελέτης στη διαδικασία της Διαιτησίας στον ΟΜΕΔ το 2009. Κάλυψε τότε αναδρομικά και το έτος 2008 με αυξήσεις 6% στο βασικό μισθό για κάθε χρονιά για το σύνολο των εργαζόμενων στις Κατασκευαστικές και Μελετητικές Εταιρείες και ομίλους.
Η ΣΣΕ αυτή κηρύχτηκε υποχρεωτική για το σύνολο των επιχειρήσεων στην περιοχή της Αττικής με τις διατάξεις της τότε εργατικής νομοθεσίας, ενώ η ισχύς της έληξε τον Αύγουστο του 2012 μαζί με όλες τις υπόλοιπες ΣΣΕ, όπως επέβαλε η μνημονιακή νομοθεσία. Η κατάκτηση αυτή ήταν πολύ σημαντική. Για πρώτη φορά στη χώρα υπήρξε ΣΣΕ που κάλυπτε την εξαρτημένη εργασία με ΔΠΥ.
Προηγούμενα το ΣΜΤ ήρθε αντιμέτωπο με «θεούς και δαίμονες» για να κατοχυρώσει την ύπαρξη και τη δράση του. Αντιμετωπίσαμε τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό (ΣΤΥΕ –ΟΣΕΤΕΕ) στον Κλάδο, που ενώ αρνούνταν να εγγράψει τους μισθωτούς με ΔΠΥ και να τους εκπροσωπήσει, ανέλαβε για λογαριασμό της εργοδοσίας να περιορίσει και να ακυρώσει τη δράση μας με διαδοχικές δικαστικές προσφυγές προκειμένου να μας κηρύξει παράνομους. Έβαλαν εμπόδια στην ένταξη μας στο ΕΚΑ, ισχυριζόμενοι ότι είμαστε «Αυτοαπασχολούμενοι». Οι προσπάθειες τους αυτές έπεσαν στο κενό, με αποτέλεσμα το ΣΜΤ τελικά να υποχρεώσει τους εργοδοτικούς φορείς στη διαπραγμάτευση για ΣΣΕ μέσω του ΟΜΕΔ.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι η Διοικούσα του ΤΕΕ που ισχυρίζεται ότι είναι ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος όλων των Μηχανικών, τότε δεν έβγαλε ούτε μια τυπική απόφαση στήριξης του ΣΜΤ στις δικαστικές προσφυγές εργοδοτών και εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Η ΣΣΕ του 2008 αποτέλεσε όπλο παρέμβασης του ΣΜΤ σε εργοτάξια και γραφεία για οργάνωση της διεκδίκησης των εργαζόμενων. Η πάλη του ΣΜΤ για την εφαρμοφή της ξεκίνησε πρώτα στους κατασκευαστικούς Ομίλους και τις μεγάλες Τεχνικές Μελετητικές Εταιρείες. Καταφέραμε να δίνεται ο κατώτατος εισαγωγικός μισθός με τη ΣΣΕ και να εφαρμόζονται οι αυξήσεις ανά τριετία στους μισθούς με βάση την προϋπηρεσία απ’ το έτος απόκτησης της άδειας άσκησης επαγγέλματος. Στον μεγαλύτερο τότε Όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ, καταφέραμε ακόμα και την καταβολή 13ου και 14ου μισθού. Τη χορήγηση των νόμιμων αδειών με αμοιβή. Οι συναδέλφισσες εργαζόμενες στους Ομίλους, δεν απολύονταν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δώσαμε τη μάχη τήρησης του ωραρίου εργασίας σε μια σειρά εταιρείες. Πριν την κρίση, αλλά και κυρίως εν μέσω αυτής και των μαζικών απολύσεων, ήταν εκατοντάδες οι συναδέλφισσες και oi συνάδελφοι που έλαβαν αποζημίωση απόλυσης, χωρίς να απευθυνθούν στα δικαστήρια.
Αυτή η προσπάθεια ανακόπηκε απ’ την κρίση που απογείωσε την ανεργία και την αντεργατική επίθεση που ακολούθησε, με κατάργηση ισχύος των ΣΣΕ και με διαμόρφωση συνολικά χειρότερων όρων διαπραγμάτευσης, με την κατάργηση της υποχρεωτικότητας των ΣΣΕ, την κατάργηση στην ουσία της Διαιτησίας στον ΟΜΕΔ.
Ο νόμος – λαιμητόμος Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στην πραγματικότητα νομιμοποίησε τελεσίδικα το «μπλοκάκι» ως τρόπο αμοιβής της εξαρτημένης εργασίας και κατοχύρωσε νομικά την απασχόληση των μισθωτών με ΔΠΥ. Αφού νομοθέτησε τη δήθεν «υποχρέωση» των εργοδοτών για συμμετοχή στην ασφάλιση των μισθωτών με ΔΠΥ, η κυβέρνηση ως πιστός «υπηρέτης» των εργοδοτών, πέταξε το «μπαλάκι» στους ίδιους τους εργαζόμενους προκειμένου να αποδείξουν ότι έχουν εξαρτημένη σχέση εργασίας και δεν είναι αυτοαπασχολούμενοι, με καταγγελία… στον ΕΦΚΑ. Τα μετέπειτα δημοσιευμένα στοιχεία απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι με ΔΠΥ που δηλώθηκαν από τους εργοδότες στη ρύθμιση της παραγράφου 9 του άρθρου 39 του Ν4387/16, ήταν ένα απειρολεάχιστο μόνο τμήμα του συνόλου των εργαζόμενων που εργάζονται ως μισθωτοί και αμείβονται με ΔΠΥ.
Το εχθρικό για το λαό κράτος με κάθε κυβέρνηση του προστατεύει και υπηρετεί τους εργοδότες. Είναι αποτελεσματικό στην κατανομή των κεφαλαίων του ΕΣΠΑ, του Ταμείου Ανάκαμψης και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Αδυνατεί όμως να αντιμετωπίσει την αδήλωτη μισθωτή εργασία. Με το πάτημα ενός πλήκτρου θα μπορούσε να εντοπίσει στη βάση δεδομένων της ΑΑΔΕ τους εργοδότες που υποκρύπτουν την εξαρτημένη εργασία των Μηχανικών κάτω απ’ τις συμβάσεις παροχής υπηρεσιών. Οι μισθωτοί και μισθωτές με εισόδημα άνω του 70% σε έναν εργοδότη το δηλώνουμε στη φορολογία εισοδήματος και φορολογούμαστε ως Μισθωτοί. Εξάλλου το σύστημα ηλεκτρονικής τιμολόγησης δίνει όλη την πληροφορία για τους εργοδότες μας που κόβουμε το μισθό μας σε τιμολόγιο.
Σήμερα η κατάσταση είναι δύσκολη, ωστόσο δεν ξεκινάμε απ’ το μηδέν. Με τον αγώνα και τη δράση μας έχουμε επιβάλει στους φορείς των εργοδοτών να διαπραγματεύονται με το Σωματείο την υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Βεβαίως οι εργοδότες στην τελευταία συνάντηση για διαπραγμάτευση ΣΣΕ τον περασμένο Φλεβάρη, δήλωσαν ότι δε θέλουν να περιλάβουν τους Μηχανικούς με ΔΠΥ, δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου στην κάλυψη της ΣΣΕ. Ενώ αντιπρότειναν ονομαστικούς μισθούς μειωμένους σε σχέση με εκείνους του 2009, που ήδη έχουν ξεπεραστεί απ’ την έκρηξη του πληθωρισμού. Καθώς και κατάργηση επιδομάτων που κατοχύρωνε η προηγούμενη ΣΣΕ όπως: παιδιών, εργοταξίου, ενοικίου για διαμονή εκτός κατοικίας, μεταπτυχιακού κ.ά.
Είναι χαρακτηριστική η αδιαλλαξία της εργοδοσίας και από ένα ακόμα γεγονός που προέκυψε την τελευταία εβδομάδα. Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι στη Γραμμή 4 του ΜΕΤΡΟ, όπως γνωρίζετε, προχώρησαν σε απεργία διαρκείας σχεδόν 20 ημερών στα τέλη Μάη. Η εργοδοσία της AVAX υποχρεώθηκε να απαντήσει στη διεκδίκηση του Σωματείου του ΜΕΤΡΟ για οριζόντιες αυξήσεις με αντιπρόταση. Ωστόσο, είναι χαρακτηριστικό, ότι εξαιρεί συνολικά τις μισθωτές και μισθωτούς Μηχανικούς που εργάζονται με ΔΠΥ, γιατί όπως είπε αυτοί δεν είναι μισθωτοί, αλλά «συνεργάτες». Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπεύθυνος μηχανικός του έργου του ΜΕΤΡΟ που συμμετέχει εκ μέρους της Διοίκησης της AVAX στις διαπραγματεύσεις με τους εργαζόμενους, είναι εκλεγμένος στη Διοικούσα του ΤΕΕ με την κυβερνητική παράταξη του προέδρου του ΤΕΕ Γ. Στασινού.
Εμείς συνεχίζουμε!
Διεκδικούμε την υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με βάση αυτήν που είχαμε υπογράψει το 2008 και ίσχυε έως το 2012, απαιτώντας ουσιαστικές αυξήσεις επί των κλιμακίων αμοιβών της προηγούμενης, οι οποίες να καλύπτουν τον πληθωρισμό και να ενσωματώνουν το κεκτημένο επίδομα (15%) για χρήση υπολογιστή, με κατοχύρωση κατώτατου μισθού βάσει της προϋπηρεσίας (τριετίες) που ξεκινάει για τυπικά μισθωτούς με πρόσληψη ή ΔΠΥ από:
- 1295 € καθαρά για τους απόφοιτους Πολυτεχνικών και άλλων σχολών 5ετούς φοίτησης
- 1205 € καθαρά για τους αποφοίτους πανεπιστημιακών σχολών 4ετούς φοίτησης,
- 1090 € για τους απόφοιτους ΙΕΚ και άλλων τεχνικών σχολών .
Διεκδικούμε 5νθήμερο – 7ωρο – 35ωρο, κατοχύρωση ωραρίων, αδειών, επιδομάτων μεταπτυχιακών σπουδών, ανθρώπινων συνθηκών εργασίας, προστασία της μητρότητας.
Η κατοχύρωση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας θα μας επιτρέψει με καλύτερους όρους να αντιπαλέψουμε τη διαρκή επίθεση των εργοδοτών, που θέλουν να καθορίζουν με ατομικούς όρους την εργασία και τη ζωή μας.
Γνωρίζουμε πλέον καλά πως το νέο «θαύμα» της ανάπτυξης στις κατασκευές, χτίζεται με τη δική μας φθηνή και ευέλικτη εργασία.
Η δουλειά χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, με αχαλίνωτη εντατικοποίηση, είναι ο όρος για την εκτόξευση της κερδοφορίας των ομίλων των Κατασκευών, του Τουρισμού και των τραπεζών.
Το αφήγημα του προηγούμενου διαστήματος περί ανάπτυξης που θα κερδίζουμε όλες /-οι, το ξεγυμνώνει η ίδια η πραγματικότητα που βιώνουμε στον κλάδο.
Εμείς που σχεδιάζουμε, επιβλέπουμε κατασκευάζουμε τα νέα κτήρια κατοικιών, τις μεγάλες τουριστικές μονάδες, δε μπορούμε να κατοικήσουμε σε αυτά, οι καλοκαιρινές διακοπές αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός.
Είναι η ώρα με κλιμάκωση του αγώνα μας να κάμψουμε την εργοδοτική αδιαλλαξία
- Με όπλο την περαιτέρω μαζικοποίηση του ΣΜΤ, την εδραίωσή του σε γραφεία και εργοτάξια. Η σημαντική αύξηση της συμμετοχής στις πρόσφατες εκλογές του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, όπου συμμετείχαν πάνω από 2.200 μέλη μας σηματοδοτεί τη δυνατότητα του σωματείου να δώσει τη μάχη για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ από καλύτερες θέσεις.
- Με τις αγωνιστικές παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία.
- Με τη συμπόρευση & συντονισμό στην οργάνωση του αγώνα στα εργοτάξια με τους Οικοδόμους και τα Σωματεία των υπόλοιπων ειδικοτήτων, τους Χειριστές, τους Ηλεκτρολόγους.
Απέναντι στην επίθεση της εκάστοτε κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου, οργανωνόμαστε στο σωματείο, καταγγέλλουμε την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία, κλιμακώνουμε τον αγώνα μας.
Προγραμματίζουμε μεγάλη Γενική Συνέλευση μέσα στο Σεπτέμβρη προκειμένου να οργανώσουμε επιτυχημένα νέα κλαδική απεργία τον Οκτώβρη, σε συνέχεια των δύο κλαδικών απεργιών στις 7Νοέμβρη και 31 του περασμένου Γενάρη.
Με αγώνες κατακτάμε τα δικαιώματά μας, με ταξική ενότητα ενάντια στον πραγματικό μας αντίπαλο.
Παρέμβαση Χριστίνης Δέση – Λουκά
Στην παρέμβασή της, η γραμματέας του ΣΜΤ, Δέση-Λουκά Χριστίνη, επεσήμανε τα εξής:
Η μάχη για την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας στον κλάδο των τεχνικών είναι από τις μεγαλύτερες μάχες που καλείται να δώσει το σωματείο μας. Στο οπλοστάσιό μας, υπάρχει η προηγούμενη πολύτιμη εμπειρία υπογραφής σύμβασης στον κλάδο που μας γεμίζει με αισιοδοξία. Η πρώτη σύμβαση με τους εργοδότες υπογράφηκε το 2008 και άνοιξε μια νέα σελίδα για τα δικαιώματα των συναδέλφων, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι είναι το πρώτο σωματείο που μέσω της σύμβασής του κάλυπτε τους εργαζομένους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών αναγνωρίζοντας την εξαρτημένη σχέση εργασίας που υποκρύπτεται από την εργοδοσία και επηρεάζει χιλιάδες συναδέλφους.
Αυτή τη φορά, καλούμαστε να δράσουμε σε ένα πολύ διαφορετικά διαμορφωμένο τοπίο, μετά την επέλαση των μνημονίων και την αντεργατική πολιτική που εφαρμόζουν όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις κάτω από τις επιταγές του κεφαλαίου και της αστικής τάξης.
Άνοδος στον κλάδο της κατασκευής
Τα τελευταία χρόνια, οι τεχνικές εταιρείες έχουν πολύ μεγάλη κερδοφορία, ενώ προετοιμάζονται για μια νέα «χρυσή εποχή»:
Το αντικείμενο στον κλάδο μας, έχει αυξηθεί κατά 84% από το 2017 μέχρι σήμερα.
ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης και ΣΔΙΤ θα φέρουν πάνω από 100 δισ € σε έργα υποδομής τα επόμενα χρόνια.
Οι 4 μεγαλύτεροι κατασκευαστικοί όμιλοι είχαν ανεκτέλεστο αθροιστικά 6 δις € το 2018 και πλέον έχουν 16 δις € το 2023.
Ενώ σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις το ποσοστό των επενδύσεων σε κατασκευαστικά έργα θα φτάσει το 8,6% του ΑΕΠ το 2025 από 4,8% που ήταν το 2022.
Οι ίδιοι οι εργοδότες στην πρώτη συνάντηση που έγινε για την παρουσίαση του σχεδίου της σύμβασης από την πλευρά του σωματείου, επισήμαναν την άνοδο στον κύκλο εργασιών του κλάδου, μιλώντας για την χρυσή επταετία που έρχεται, και την ανάγκη για «εργασιακή ειρήνη» το επόμενο διάστημα.
Επίσης, οι ίδιοι θέτουν την έλλειψη εργατικού δυναμικού ως το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν και μιλούν για έλλειψη 50-55χιλιάδων μηχανικών σε σχέση με τις ανάγκες που είχαν το 2022.
Η ισχυρή ανάκαμψη του τομέα τα τελευταία χρόνια, με αξιοσημείωτη άνοδο της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας έχει ως βασική συνέπεια την αύξηση του κόστους κατασκευής και των τιμών των ακινήτων που στη συνέχεια συμπαρασύρει και την αύξηση του κόστους των ενοικίων.
Οι εργολάβοι θέλουν από τη μία να πουλάνε 5000 και 6000 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο τις κατοικίες και από την άλλη να αμείβουν με ψίχουλα τους εργαζόμενους στις κατασκευές. Ενδεικτικά, στο ξενοδοχείο Hilton, ακόμα και 25.000 ευρώ πουλήθηκαν τα διαμερίσματα. Αλλά να σημειωθεί κι ότι στον υπό κατασκευή πύργο κατοικιών Riviera Tower που κατασκευάζει η lamda development, στο Ελληνικό, οι τιμές στις προπωλήσεις άγγιξαν τα 32.000 ευρώ ανά τ.μ..
Ακριβή στέγη λοιπόν για τους λίγους αλλά για τους πολλούς πλήττεται το θεμελιώδες δικαίωμα στη στέγαση όταν το κόστος στέγασης για τα νοικοκυριά υπερβαίνει το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος.
Οι εργαζόμενοι τεχνικοί όπως και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ακρίβεια στο σουπερμάρκετ και σε όλα τα βασικά αγαθά, τις πανάκριβες τιμές του ρεύματος στην περίοδο του καύσωνα, την δυσκολία να πάμε διακοπές.
Οι εργοδότες μιλούν για κέρδη και ζημιές, ενώ η καθημερινότητα για χιλιάδες εργαζόμενους στον κλάδο χαρακτηρίζεται από εντατικούς ρυθμούς εργασίας, ατέλειωτες απλήρωτες υπερωρίες, εργασία κάτω από επισφαλείς συνθήκες ασφάλειας όπως ο καύσωνας ή ο χιονιάς, ενώ μετράμε δεκάδες εργατικά δυστυχήματα και ατυχήματα στον κλάδο.
Ειδικά για τους χώρους των εργοταξίων δε μιλάμε απλά για 6μερο αλλά η πραγματικότητα είναι η 7μερη εργασία. Με την πρόθεση της κυβέρνησης να γενικεύσει την 6μερη εργασία τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Υποθηκεύουν τον χρόνο μας στην υπηρεσία του εργοδότη και μας μετατρέπουν σε σύγχρονους σκλάβους ενώ μας γυρνάνε δεκαετίες πίσω. Με την 6ημερη εργασία οι συμβάσεις και τα ωράρια θα πάνε περίπατο μπροστά στο μέγιστο κέρδος. Ενώ εκτιμούμε ότι η ανεργία θα φουντώσει καθώς η εργοδοσία θα μπορεί να ξεζουμίζει χωρίς όριο τους εργαζόμενους!
ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ!
Η απάντηση των εργοδοτικών ενώσεων στην πρόταση του σωματείου για ΣΣΕ ήταν πολύ πίσω από τα κεκτημένα μας, πόσο μάλλον από τις ανάγκες της σύγχρονης ζωής! Η πρότασή τους δεν αναγνώριζε το μπλοκάκι-μία από τις βασικές μορφές εργασίας στον κλάδο, ήταν αντικοινωνική καθώς δεν αναγνώριζε επιδόματα τέκνων και ο εισαγωγικός μισθός που προτείνεται είναι χαμηλότερος και από την πρόταση της κυβέρνησης για τον κατώτατο μισθό!
Απορρίπτουμε τις προτάσεις των εργοδοτών που μας καλούν να αποδεχτούμε τις απώλειες μιας δεκαετίας κρίσης και μνημονίων και συνεχίζουμε τον αγώνα για αξιοπρεπή ΣΣΕ. Ξέρουμε ότι κανένα έργο δεν μπορεί να γίνει χωρίς εμάς για αυτό εντείνουμε τους αγώνες μας!
Το σωματείο μας βρίσκεται σε αγωνιστική τροχιά και δε θα εγκαταλείψει αυτή τη μάχη. Διεκδικούμε να πάρουμε από αυτά που παράγουμε ενώ τόσα χρόνια η εργοδοσία κερδοσκοπεί στις πλάτες μας. Επιλέγουμε να οργανωθούμε συλλογικά μέσα από το σωματείο μας και να συγκρουστούμε με τους εργοδοτικούς φορείς στον κλάδο της μελέτης και κατασκευής με στόχο την κατάκτηση αξιοπρεπούς Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Αυτή τη μάχη δε θα τη δώσουμε μόνοι μας αλλά είναι αναγκαίος ο κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων στις κατασκευές.
Το Σεπτέμβρη προχωρούμε σε μαζική γενική συνέλευση του σωματείου μας και τον Οκτώβρη σε κλαδική απεργία σε συντονισμό με άλλα σωματεία του κλάδου.
Η μαζικοποίηση του σωματείου μας στις τελευταίες εκλογές με χιλιάδες συναδέλφους να συμμετέχουν και οι σημαντικοί αγώνες του τελευταίου διαστήματος σε εργασιακούς χώρους είναι μόνο η αρχή. Στην τεχνική εταιρεία Green Properties πετύχαμε αναγνώριση του ΔΠΥ ως εξαρτημένη εργασία και η εργοδοσία αναγκάστηκε να υποβάλει αποζημίωση σε συναδέλφους, στην εταιρεία Λιόντος πετύχαμε πάλι την αναγνώριση του ΔΠΥ και την καταβολή αποζημίωσης ενώ αντίστοιχα παραδείγματα πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα.
Μαζικοποιούμε το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών και παλεύουμε για την υπογραφή νέας κλαδικής ΣΣΕ με τους εργοδότες, η οποία θα αποτελέσει ουσιαστικό βήμα για την κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων των χιλιάδων εργαζόμενων και ιδιαίτερα των νέων μηχανικών – τεχνικών.
Οι εργαζόμενοι έχουμε μόνο μία δυνατότητα για να βελτιώσουμε πραγματικά τη ζωή μας: Να διεκδικήσουμε από τον πλούτο που εμείς παράγουμε. Να πάρουμε από τα κέρδη των εργοδοτών που απογειώνονται μέρα με τη μέρα, την ώρα που εμείς εξαθλιωνόμαστε και πνιγόμαστε από την ακρίβεια και την αύξηση του κόστους για τα βασικά κοινωνικά αγαθά. Να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο και τον κλεμμένο χρόνο!