Posted in Posted on

Η οργή μας να γίνει δύναμη αντεπίθεσης!

Κάθε μέρα που περνάει η επίθεση στα δικαιώματα μας κλιμακώνεται. Με γοργούς ρυθμούς, το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ -ΝΔ –ΛΑΟΣ, οι πολιτικοί υπηρέτες των μονοπωλίων, κατεδαφίζουν ότι έχει απομείνει από τα δικαιώματά μας. Μισθοί και εργασιακά δικαιώματα, ασφαλιστικά δικαιώματα, εκπαιδευτικά-επαγγελματικά δικαιώματα, σε όλα έχει χαραχτεί ο κόκκινος σταυρός της κατεδάφισης, ενώ την ίδια στιγμή η άμεση και έμμεση φορολογία μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων εκτινάσσεται. Τα αστικά επιτελεία, έχουν εξαπολύσει μια μαζική προσπάθεια, που στοχεύει στο να εμφανιστεί το υψηλό δημόσιο χρέος και το έλλειμμα ως αιτία της αντιλαϊκής επίθεσης. Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα που έχουν να επιλύσουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι πολιτικοί υπηρέτες τους είναι πολύ βαθύτερο και δεν περιορίζεται στη διαχείριση της κρίσης και της δημοσιονομικής κατάστασης.

Οι πραγματικές αιτίες της αντιλαϊκής επίθεσης

Το στρατηγικό διακύβευμα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων είναι η διασφάλιση της ανταγωνιστικότητάς τους με τους ομίλους άλλων οικονομιών, όπως η Κίνα και η Ινδία που οι μισθοί είναι πολύ χαμηλότεροι. Στην αρένα της καπιταλιστικής αγοράς κερδίζει ο ισχυρότερος. Και τα μονοπώλια που παράγουν φθηνότερα υπερέχουν. Έτσι, στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος ο αγώνας για τη συμπίεση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και το κουτσούρεμα των μισθών τους είναι αγώνας επιβίωσης για τα μονοπώλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επίθεση στα δικαιώματα μας δεν ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης, δεν αφορά μόνο υπερχρεωμένες χώρες, δεν αφορά μόνο χώρες της ευρωζώνης. Η ίδια επίθεση εξαπολύεται στα δικαιώματα των εργαζόμενων σε όλες τις χώρες της ΕΕ, είτε έχουν υψηλό χρέος είτε όχι, είτε βρίσκονται εντός είτε εκτός ευρωζώνης. Η ίδια επίθεση εξαπολύεται στα δικαιώματα των εργαζόμενων στη Βρετανία, στη Δανία όπως και στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Ιαπωνία.

Πρόκειται για προαποφασισμένα μέτρα, που λαμβάνονται παντού σ’ ολόκληρη την ΕΕ, που στοχεύουν στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Προωθήθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα με θρησκευτική ευλάβεια από τις κυβερνήσεις των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με την απόλυτη στήριξη του ΛΑΟΣ. Τεράστιες ευθύνες έχει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που υπερψήφισε τη συνθήκη του Μάαστριχτ, που άνοιξε το δρόμο για τα μέτρα αυτά, αλλά και τη συνεχιζόμενη προπαγάνδα του για μια άλλη Ευρώπη, «των λαών», που τάχα θα γεφυρώσει την αντίθεση κεφαλαίου εργασίας. Ας θυμηθούμε ενδεικτικά την επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα. Η καθιέρωση των μισθωτών με δελτίο παροχής υπηρεσιών, των μισθωτών χωρίς εργασιακά δικαιώματα, ως βασική μορφή εργασίας των μισθωτών τεχνικών δεν είναι απότοκο της κρίσης και του υψηλού χρέους. Κυριάρχησε την προηγούμενη δεκαπενταετία των Ολυμπιακών έργων και των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και της σχετικά περιορισμένης ανεργίας στον κλάδο των μισθωτών τεχνικών.

Στην πραγματικότητα, οι υψηλοί ρυθμοί καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας για τους ομίλους είχαν ως προϋπόθεση την αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων, τη μείωση μισθών και συντάξεων, την προώθηση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στον κλάδο μας. Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση των εργαζόμενων και ο νόμος αυτός του καπιταλισμού υπερβαίνει τα εργαλεία του, το χρέος, το νόμισμα, τη μορφή διαχείρισης της κρίσης. Τα μέτρα, η κλιμάκωση της επίθεσης είναι μόνιμα. Δεν θα ανακληθούν ακόμα και αν περιορισθεί το ύψος του χρέους, ακόμα και αν η οικονομία ανακάμψει. Τότε θα αλλάξει απλά η επωδός. Ο στόχος θα είναι η «διασφάλιση των πλεονασμάτων» και της ανταγωνιστικότητας για τα οποία θα καλούμαστε συνεχώς σε νέα, ακόμα σκληρότερα μέτρα. Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Η στόχευσή της είναι η ελεγχόμενη χρεοκοπία και η εφαρμογή ακόμα πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων σε βάθος χρόνου, το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος. Οι ίδιοι που τόσο καιρό τώρα αξιοποιούσαν την απειλή χρεοκοπίας για να δικαιολογήσουν την κλιμάκωση της επίθεσης, τώρα αξιοποιούν την υλοποίηση της χρεοκοπίας για τον ίδιο λόγο. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε απ’ την πολιτική αυτή.

Αποπροσανατολιστικές και γι’ αυτό επικίνδυνες είναι και οι ψευτοαντισυστημικές διακηρύξεις από συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ενώ υιοθετούν στα λόγια ορισμένα ριζοσπαστικά αιτήματα, συγκαλύπτουν την ουσιαστική προϋπόθεση για την πραγματοποίησή τους που είναι η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και αρνούνται στην πράξη την οργάνωση της πάλης σ’ αυτή την κατεύθυνση.

 

Το διακύβευμα για τους εργαζόμενους

Το δίλημμα για τους εργαζόμενους δεν είναι αν η σχετική και απόλυτη εξαθλίωση θα προχωρήσει με ευρώ ή με δραχμές, αν οι εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα αποδομούνται με πρόσχημα τη μείωση του χρέους ή την τόνωση της ανταγωνιστικότητας των εξαγωγών, αν η καπιταλιστική ανάπτυξη ευνοεί τον έναν ή τον άλλο κλάδο του κεφαλαίου. Οι εργαζόμενοι έχουν αρκετή πείρα για να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα:

  • Να καταλάβουν ότι ο δρόμος ανάπτυξης για τα μονοπώλια που ακολουθούμε όλα αυτά τα χρόνια οδηγεί σε κρίσεις και σε εξαθλίωση των εργαζόμενων, είτε με δραχμή είτε με ευρώ.

  • Να καταλάβουν ότι όσο η κοινωνική παραγωγή γίνεται με γνώμονα το κέρδος θα απαιτούνται νομοτελειακά όλο και περισσότερες θυσίες από τους εργαζόμενους, γιατί μόνο από εκεί προκύπτει το κέρδος.

  • Να καταλάβουν ότι το πραγματικό διακύβευμα δεν είναι να επιλέξουν ποια μορφή θα έχει η εξουσία των μονοπωλίων.

Το πραγματικό διακύβευμα, που έρχεται ορμητικά στο προσκήνιο, είναι ποιον δρόμο ανάπτυξης θέλουμε: Για το λαό ή για τα μονοπώλια;

 

Μοναδική επιλογή ο ταξικός πόλος του εργατικού κινήματος

Πως θα αντιδράσουμε; Με ποιον στο πλάι μας; Με τι στόχο; Η κλιμάκωση της επίθεσης δεν αφορά μόνο τους μισθωτούς τεχνικούς, αφορά όλους τους εργαζόμενους συνολικά, το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων. Καθολική πρέπει να είναι και η αντεπίθεσή μας. Το στρατόπεδο μας είναι επίσης ξεκάθαρο. Είναι ο ταξικός πόλος του εργατικού κινήματος που όλο το προηγούμενο διάστημα έδωσε και συνεχίζει να δίνει σκληρές ταξικές μάχες, κόντρα στην πολιτική και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Είναι το ΠΑΜΕ που έδωσε και δίνει τη μάχη για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, όταν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ στήριζαν πριν την κρίση τους νόμους «Σιούφα-Ρέππα». Είναι το ΠΑΜΕ που έδωσε αγώνα για ουσιαστικές αυξήσεις και κατοχύρωση των συλλογικών συμβάσεων, όταν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ υπέγραφαν αυξήσεις 70 λεπτά στο κατώτερο μεροκάματο. Είναι το ΠΑΜΕ, που όταν η ΓΣΕΕ υποκλίθηκε στα κυβερνητικά μέτρα οργάνωσε τον κρίσιμο απεργιακό αγώνα το Φλεβάρη του ’10. Είναι ο συνεπής μαζικός ταξικός πόλος του ΠΑΜΕ που διαθέτει τη δύναμη να αντιμετωπίσει τον ισχυρό αντίπαλο της άρχουσας τάξης και της ΕΕ στην κλιμακούμενη αναμέτρηση με συνέχεια, διάρκεια και προοπτική. Είναι η κοπιαστική καθημερινή δουλειά του ΠΑΜΕ που άνοιξε το δρόμο, στήριξε και στηρίζει σήμερα τις μεγάλες μάχες, όπως της απεργίας των 24 ημερών στη Χαλυβουργία, σε αντίθεση με τη στάση της πλειοψηφίας στο Εργατικό Κέντρο Ελευσίνας και στην Ομοσπονδία Μετάλλου.

Μπροστά σ’ αυτή την κρίσιμη διαπάλη για τον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος δεν χωρούν ψευδεπίγραφες στάσεις «ίσων αποστάσεων» και η επίκληση «τρίτων πόλων» που αποπροσανατολίζουν και αποδυναμώνουν την κλιμάκωση της ταξικής πάλης. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα τρίτος δρόμος ανάμεσα σ’ αυτούς που υποκλίνονται στο μεγάλο κεφάλαιο και αποδέχονται το πλαίσιο του ευρωμονόδρομου και σ’ αυτούς που οργανώνουν την πάλη για να πάρει ο λαός την τύχη του στα χέρια του, για την ικανοποίηση των αναγκών του. Σήμερα κάθε άμεσος αγώνας για να αποτραπούν τα χειρότερα που έρχονται δεν μπορεί να προχωρήσει ουσιαστικά αν δεν σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και αν δεν συνδεθεί με την οργάνωση της αντεπίθεσης για την ανατροπή της. Φυσικά, η αξιοποίηση ετερόκλητων οπορτουνιστικών ομάδων – ναυαγίων της ταξικής πάλης για το χτύπημα του ταξικού πόλου του εργατικού κινήματος δεν είναι ιστορικά νέο φαινόμενο. Ομοίως, οι κραυγές κατά της δήθεν διασπαστικής πολιτικής του ΠΑΜΕ απ’ τη μικτή χορωδία των συνδικαλιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αποκαλυπτική. Φανερώνουν την ουσιαστική σύγκλιση στις «ρεαλιστικές» διεκδικήσεις που δεν ανοίγουν δρόμο για αλλαγή τάξης στην εξουσία. Αυτή η σύγκλιση είναι όρος για την μικροπολιτική τους επιβίωση.

 

Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα της πλουτοκρατίας

Μονόδρομος η οργάνωση της αντεπίθεσης με στόχο την ανατροπή

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από τη νέα κυβέρνηση. Ούτε μια ώρα να μην τους χαριστούμε. Στην προσπάθειά προώθησης των συμφερόντων της, η άρχουσα τάξη, τα κόμματα και οι δυνάμεις που την υπηρετούν, προσπαθούν να πείσουν το λαϊκό κίνημα ότι η αντίσταση στην εφαρμοζόμενη πολιτική, η παρεμπόδισή της είναι αδύνατη και στην κατεύθυνση αυτή αξιοποιούν κάθε είδους μέσο. Αξιοποιούν κάθε τρόπο. Από τη μια, προσπαθούν να εκτονώσουν τη λαϊκή αγανάκτηση σε ανέξοδες ατραπούς για το σύστημα, όπως ενός άλλου περισσότερο αναπτυξιακού μίγματος που ευαγγελίζεται η ΝΔ και οι τάχα αντιδρώντες του ΠΑΣΟΚ, ή όπως μια «αριστερή» διακυβέρνηση που ευαγγελίζονται οι οπορτουνιστές που τάχα θα οδηγήσει σε λύσεις που θα ικανοποιούν ταυτόχρονα τα ταξικά αντιτιθέμενα συμφέροντα των εργαζόμενων και του κεφαλαίου. Από την άλλη, αξιοποιούν την τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος, το φόβο. Η δολοφονική επίθεση που δέχτηκαν οι διαδηλωτές και ειδικότερα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς για την οποία η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες (επίθεση που οδήγησε στο θάνατο του αγωνιστή του συνδικάτου Οικοδόμων και του ΠΑΜΕ Δ.Κοτζαρίδη) στην απεργία στις 20 Οκτώβρη, ήταν ξεκάθαρο δείγμα γραφής. Όμως, το λαϊκό κίνημα δεν έχει κανένα λόγο να τους φοβηθεί. Γιατί τη δύναμη την έχουμε εμείς. Η οργάνωση των εργαζόμενων στα ταξικά σωματεία, στις επιτροπές αγώνα, η συμπόρευση με το ΠΑΜΕ και τη ριζοσπαστική συμμαχία εργατών–φτωχών αγροτών– αυτοαπασχολούμενων –γυναικών -νεολαίας δημιουργεί ένα πανίσχυρο, αλύγιστο τείχος, που έχει τη δύναμη και την πείρα να συντρίψει κάθε μηχανισμό, να σβήσει κάθε φόβο.

Τα καθήκον της στιγμής είναι να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας, να παρεμποδίσουμε την εφαρμογή των άδικων μέτρων. Ξεκινώντας από την οργανωμένη άρνηση πληρωμής των φοροληστρικών χαρατσιών, να απαιτήσουμε άμεσα να παρθούν άμεσα πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα, να ανατραπούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που και με τις νέες ρυθμίσεις έρχονται να τσακίσουν κυριολεκτικά τους μισθωτούς τεχνικούς, να καταργηθούν τα χαράτσια, να πληρώσει την κρίση το μεγάλο κεφάλαιο. Να μην επιτρέψουμε την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, να οργανώσουμε την πάλη μας για υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας στο χώρο των μισθωτών τεχνικών και στα πλαίσια αυτά η αλληλεγγύη μας προς τον αγώνα των συναδέλφων της Χαλυβουργίας πρέπει να είναι ουσιαστική.

Για να είναι νικηφόρος, ο αγώνας μας πρέπει να έχει ξεκάθαρο προσανατολισμό. Στην ημερήσια διάταξη βρίσκεται ήδη το πραγματικό ερώτημα, «ανάπτυξη για το λαό ή τους μονοπωλιακούς ομίλους». Το συμφέρον όλων των μισθωτών τεχνικών, όπως και όλου του λαού, απαιτεί ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, απαλλαγμένο από την εξουσία των μονοπωλίων, με αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους. Μόνο σ’ αυτές τις συνθήκες κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, ο μισθωτός τεχνικός θα μπορεί επιτέλους να παίξει το δημιουργικό ρόλο του με γνώμονα τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των αναγκών του λαού. Τώρα που ο μύθος της "κοινοτικής αλληλεγγύης" καταρρέει, ξεσκεπάζοντας το αντιδραστικό πρόσωπο της ΕΕ ως φύλακα των κερδών και της εξουσίας των μονοπωλίων, είναι η ώρα ο λαός να οργανώσει την αντεπίθεσή του.

1η ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ (στην Αθήνα η συγκέντρωση θα γίνει στις 11.00 π.μ. στην Ομόνοια, προσυγκέντρωση στις 10.00 π.μ. πλ. Κάνιγγος)

Δευτέρα 5η Δεκέμβρη κινητοποίηση στο ΤΣΜΕΔΕ στις 8πμ

 

 

Παλεύουμε για:

  • Κατάργηση των φοροληστρικών χαρατσιών άρνηση πληρωμών τους, αντίσταση με πρωτοβουλία των λαϊκών επιτροπών αγώνα, των συνδικάτων, των άλλων μαζικών φορέων.

  • Πλήρης σταθερή εργασία για όλους, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (ΔΠΥ, συμβασιούχοι κλπ), 7ωρο-5νθημερο-35ωρο (6ωρο-5νθήμερο-30ωρο στους εργαζόμενους στα ΒΑΕ). Υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες. Κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ. Άμεση κατάργηση του Προεδρικού Διατάγματος για εργασιακές σχέσεις, ΣΣΕ, αποζημιώσεις απόλυσης, μαθητεία.

  • Αποκλειστικά Δημόσια, Καθολική και Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και Πρόνοια. Άμεση κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μαζί και των ν. 3518/06, 3655/08 και όλων των τελευταίων αντιασφαλιστικών νόμων και ρυθμίσεων (λχ 3986/11). Άμεση απόδοση των οφειλών κράτους και εργοδοσίας και των απωλειών των Ταμείων από το 1950 ως σήμερα και δραστική μείωση των εισφορών. Άμεση δρομολόγηση της διαδικασίας αποδέσμευσης του ΤΣΜΕΔΕ από την Τράπεζα Αττικής και το Χρηματιστήριο, αποδέσμευση των αποθεματικών των ταμείων από κάθε είδους «τζόγο». Μετατόπιση του κυρίου βάρους των εισφορών στην εργοδοσία και το κράτος, στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής του εργαζόμενου από εισφορές. Άμεση μείωση των εισφορών κατά 50% για τους νέους συναδέλφους κάτω της πενταετίας και πλήρη κρατική κάλυψη των υποχρεώσεων των στρατευμένων και των μεταπτυχιακών φοιτητών – ερευνητών απ΄ τους φορείς που τους απασχολούν. Άμεση αναγνώριση των εργοδοτικών υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους με ΔΠΥ. Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς (στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες), σύνταξη κατά 5 χρόνια λιγότερο στους εργαζόμενους στα ΒΑΕ, στο 80% των αποδοχών του τελευταίου κλιμακίου της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Κατάργηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας και της συμμετοχής των εργαζομένων στη φαρμακευτική δαπάνη.

  • Προστασία των ανέργων: Επίδομα Ανεργίας 1.120 ευρώ για τους άνεργους συναδέλφους, ανεξάρτητα από τρόπο αμοιβής (μισθό, δελτίο παροχής), πλήρη ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων. Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας. Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες. Διαγραφή χρεών από τόκους και πάγωμα αποπληρωμής δανείων για όσον καιρό κάποιος είναι άνεργος. Πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων υγείας όλων των ταμείων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Η κάλυψη να είναι από το κράτος με χρηματοδότηση 100%, συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους. Χορήγηση δωρεάν κάρτας απεριόριστων διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες. Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του.

  • Ουσιαστική προστασία της μητρότητας. Άδεια κυήσεως, τοκετού, γαλουχίας και φροντίδας των νεογέννητων, 2 μήνες πριν και 6 μήνες μετά τον τοκετό, με πλήρεις αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (μισθό, δελτίο παροχής). Κρατικό δίκτυο υποδομών, κοινωνικών εγκαταστάσεων με δωρεάν υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τους ανάπηρους. Ίδια και ίσα δικαιώματα για όλες τις εργαζόμενες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Αντίστοιχα δικαιώματα και παροχές για τις αυτοαπασχολούμενες, με τη μορφή επιδόματος από τον κρατικό προϋπολογισμό, για την αντιστάθμιση απώλειας εισοδήματος λόγω απουσίας από την εργασία και για τα έξοδα τοκετού.

  • Ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των επαγγελμάτων σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ενιαία ανώτατη εκπαίδευση με ένα πτυχίο 5ετούς διάρκειας ανά ειδικότητα μηχανικού. Αντίσταση, απειθαρχία, ανυπακοή στις επιταγές της ΕΕ για την παιδεία και τα επαγγελματικά δικαιώματα. Καμιά εφαρμογή των οδηγιών της ΕΕ, κατάργηση όλων των νόμων και ΠΔ που τις ενσωματώνουν στην εθνική νομοθεσία. Κατάργηση κάθε μορφής εξετάσεων για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, το ακαδημαϊκό δίπλωμα μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Καμιά μετατόπιση της «τεχνικής ευθύνης» από το κράτος και την εργοδοσία στον εργαζόμενο. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου «απελευθέρωσης» των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας. Ενιαίοι κρατικοί φορείς στους παραπάνω τομείς, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις ανάγκες των εργαζόμενων, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας.

  • Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου αναδιάρθρωσης των δημόσιων έργων και μελετών, των ΣΔΙΤ, των Συμβάσεων Παραχώρησης. Απόσυρση του νομοσχεδίου για τις μελέτες και τα έργα του δημοσίου. Ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών για όλες τις φάσεις παραγωγής έργων, που θα κατοχυρώνει το δημόσιο έργο και τη λαϊκή κατοικία σαν κοινωνικά αγαθά και όχι σαν εμπορεύματα. Απαίτηση ουσιαστικής αντισεισμικής θωράκισης και αντιπλημμυρικής προστασίας. Απόσυρση των Χωροταξικών Σχεδίων (Γενικού και Ειδικών) που υποτάσσουν τη χρήση γης στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων και επιταχύνουν την ιδιωτική πολεοδόμηση. Κατάργηση του νόμου για το κτηματολόγιο, κατάρτιση Δασικού Κτηματολογίου πριν το Εθνικό Κτηματολόγιο. Κατάργηση όλου του αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου για την εμπορευματοποίηση της γης και των δασικών εκτάσεων, του νερού, των φυσικών πόρων (ν. περί βιοποικιλότητας, κ.λπ.)

  • Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, δελτίο), με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη. Κατάργηση των ιδιωτικών ΕΞ.Υ.Π.Π. και δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας στο πλαίσιο ενός αποκλειστικά δημόσιου δωρεάν συστήματος Υγείας, κατοχύρωση εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου, δημιουργία δημόσιων υποδομών ΥΑΕ. Όχι στον αποχαρακτηρισμό ΒΑΕ, διεύρυνση και επέκταση του θεσμού και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων εκτός ΙΚΑ που εκτίθενται σε παρόμοιους κινδύνους.

  • Να καταργηθεί το αντιλαϊκό φορολογικό σύστημα. Να ανέβει άμεσα ο συντελεστής φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου στο 45%. Να αυξηθεί το οικογενειακό αφορολόγητο όριο στα 40000 € συν 5000 € επιπλέον για κάθε παιδί. Να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής κίνησης, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνιών.

  • Κατάργηση των ξένων βάσεων στη χώρα μας και όλων των διευκολύνσεων στο ΝΑΤΟ – ΕΕ – ΗΠΑ. Κατάργηση των εξοπλιστικών δαπανών για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.