Αθήνα, 1 Φλεβάρη 2013
Απόφαση συνέλευσης σωματείου μισθωτών τεχνικών
Ζούμε την υλοποίηση της σαρωτικής επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου (εφαρμογή του μνημονίου 3, φορολογικό νομοσχέδιο, επίθεση εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς κλπ.), που λεηλατεί κυριολεκτικά τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι αντιμετωπίζουν μια δραματική κατάσταση, μια απότομη βουτιά του βιοτικού τους επιπέδου.
Με καθημερινές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και με διακηρυγμένο στόχο την «ελάφρυνση» του δημοσίου από 150.000 εργαζόμενους. Με την πλήρη διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και την αντιμετώπιση κάθε δημόσιου αγαθού ως πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Με την διαμόρφωση μιας εργασιακής κόλασης με την τρομοκρατία των απολύσεων, των εργασιακών σχέσεων – λάστιχο, τις συμβάσεις μαύρης εργασίας. Με την πλήρη κατάργηση των ΣΣΕ, την «απελευθέρωση» των απολύσεων και τη διάλυση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Τα μέτρα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι κοινά και στοχεύουν στην πάμφθηνη εργατική δύναμη, στη διαμόρφωση ενός εργαζόμενου υποταγμένου και εξαθλιωμένου που δεν θα έχει το κουράγιο να ορθώσει ανάστημα απέναντι στον εργοδότη, είτε είναι το κράτος είτε ιδιώτης. Γι αυτό θέλουν να προσθέσουν στη στρατιά των 1.300.000 ανέργων και των 500.000 απλήρωτων εργαζόμενων άλλα 150.000 θύματα από το δημόσιο τομέα, θυσία στο σφαγείο της χρεομηχανής, των τραπεζικών και πολυεθνικών συμφερόντων. Γι αυτό ο λαός είναι υπό συνεχή εκβιασμό και πίεση να αποδεχθεί την εξαθλίωση για το καλό της «εθνικής» οικονομίας, τη «διάσωση» της χώρας, την παραμονή στο ευρώ και στην Ε.Ε. Γιατί μόνο έτσι το κεφάλαιο και η Ε.Ε. ελπίζουν ότι θα ξεπεράσουν την κρίση και τους ανταγωνισμούς τους.
Η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρούν να ανακόψουν την λαϊκή αγωνιστική δυναμική για να προχωρήσουν απρόσκοπτα το καταστροφικό σκληρά ταξικό «πρόγραμμα» των μνημονίων και της βάρβαρης επίθεσης. Με το πέρασμα, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα των άγριων αντιλαϊκών μέτρων (βλ. καταιγισμός Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου), και ταυτόχρονα με το χτύπημα μέσω των δυνάμεων καταστολής, των λαϊκών και νεολαιίστικων αντιστάσεων, κάθε αντίστασης που υπάρχει.
Παράλληλα κυβέρνηση και κεφάλαιο σπέρνουν μαζικά υποσχέσεις ότι «έρχεται η ανάπτυξη», πως το 2013 είναι η τελευταία χρονιά του οικονομικού και κοινωνικού βυθίσματος. Βεβαίως, η ανάπτυξη την οποία επιδιώκουν είναι με μισθούς πείνας 300 – 400 ευρώ, με φτώχεια και υπερεκμετάλλευση, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και καταστροφής του περιβάλλοντος. Και βέβαια η πραγματικότητα διαψεύδει τις όποιες «αυταπάτες», αφού το ΙΟΒΕ, το ΔΝΤ και η ΕΕ μιλούν για ύφεση άνω του 4% φέτος. Η ανεργία θα ανέβει κι άλλο, κάτι που αποτελεί διεθνή τάση για το 2013, με τους ανέργους να ξεπερνούν τα 200 εκατ., φτάνοντας σε ύψη ρεκόρ.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση, αντίθετα η διεθνής καπιταλιστική κρίση δηλώνει παρούσα και κτυπά εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όχι μόνο στην περιφέρειά της, αλλά και στο κέντρο της, όπως στη Γαλλία ακόμα και στην Γερμανία. Ταυτόχρονα, ο Νότος της Ευρώπης μετατρέπεται σε οικονομικά αλλά και σε κοινωνικό-πολιτικά διακεκαυμένη ζώνη. Το 2013 θα είναι χρονιά κορύφωσης της κοινωνικής καταστροφής, εξαθλίωσης της εργατικής τάξης, χωρίς να φαίνεται άλλη διέξοδος, πέρα από τον αγώνα των εργαζόμενων και του λαού. Πρόκειται για σοβαρότατη συνέπεια της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης.
Το Μνημόνιο 3 και κάθε παραπέρα δανειοδότηση της Ελλάδας από την τρόικα γίνεται με όρους ασφυκτικής εποπτείας, και κατάργησης δημοκρατικών δικαιωμάτων, διαμορφώνοντας ένα σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό. Πρόκειται για τομή βάθους σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην οποία θα κινηθεί συνολικά η ΕΕ, με την θεσμοθέτηση της ισχύος από 1/1/2013 του Δημοσιονομικού Συμφώνου μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης και άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με το Σύμφωνο αυτό, επιβάλλεται μόνιμο καθεστώς επιτροπείας για όλες τις χώρες. Γι αυτό υποβαθμίζονται ακόμα και στοιχειώδεις πλευρές της λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, την ίδια ώρα που στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα τίθενται στην παρανομία , από μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες σε παρανομία
Η πολιτική αυτή δεν μπορεί να περάσει χωρίς τον πρωτοφανή παροξυσμό της κρατικής και παρακρατικής βίας, τρομοκρατίας και καταστολής που παίρνει πλέον απροκάλυπτα πολεμικά-στρατιωτικά χαρακτηριστικά. Η κυβερνητική – κρατική επίθεση που ζούμε το τελευταίο διάστημα αποτελεί προετοιμασία του συστήματος για την αντιμετώπιση των κοινωνικών αντιστάσεων και εξεγέρσεων του σήμερα και του αύριο, που εγκυμονεί η εποχή μας.
Η κυβέρνηση ξεκινώντας από τις καταλήψεις στέγης, πέρασε γρήγορα στα «μαχητικά συνδικάτα» και στον ταξικό συνδικαλισμό και σε μια διαρκή επιθετικότητα κατά του «εχθρού λαού» κάνοντας «επίδειξη δύναμης» με αλλεπάλληλα πραξικοπήματα και επεμβάσεις των ΜΑΤ, με τη «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη μπροστάρη σε αυτήν την προσπάθεια (καμία απεργία από τη Χαλυβουργία και μέχρι σήμερα δεν έχει βγει νόμιμη, ακόμα και της ΕΘΕΛ που βγήκε νόμιμη στην πρώτη απόφαση, σε Κυριακάτικα εκδίκαση κρίθηκε παράνομη!).
Χρησιμοποίησε την επιστράτευση για να τσακίσει την απεργία στο ΜΕΤΡΟ και τις συγκοινωνίες, αποδεικνύοντας πως έχει αποφασίσει να κυβερνήσει με «στρατιωτικό νόμο» και ονομάζοντας «συντεχνία» όποιον παλεύει ενάντια στην πολιτική της για την επιβίωση. Ό,τι έγινε στο Μετρό θα γίνει με όλες τις κοινωνικές αντιστάσεις, ξεκαθάρισε η κυβέρνηση. Σειρά πήραν οι αγρότες. Η κυβερνητική επίθεση ενάντια στους διαδηλωτές του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Εργασίας αποτελεί ένα ακόμα δείγμα μιας φασίζουσας κυβέρνησης που δείχνει σημάδια πανικού μπροστά στις λαϊκές αντιδράσεις.
Στην νομιμοποίηση στις συνειδήσεις όλων, του εντεινόμενου αυταρχισμού και το νέου δόγματος «Νόμου και Τάξης» που εφαρμόζει ο Δένδιας ήδη από το καλοκαίρι με το πρόγραμμα Ξένιος Δίας, αξιοποιείται και η Χρυσή Αυγή. Τόσο σαν πολιτική δεξαμενή της κοινωνικής διαμαρτυρίας, όσο και σαν «σιδηρογροθιά» του συστήματος για να τσακίσει το κίνημα. Η στάση της ήταν αποκαλυπτική και στην απεργία των συγκοινωνιών που απαίτησε την «εφαρμογή του ενιαίου μισθολόγιου» δηλαδή την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, συκοφάντησε τους εργαζόμενους και στοχοποίησε τον αγώνα.
Μισθωτοί τεχνικοί: αντιμέτωποι με τις βάρβαρες επιπτώσεις της κρίσης και των μνημονίων.
Για τους μισθωτούς τεχνικούς όπως και για πολλά εκατομμύρια λαού στην Ελλάδα, η μάχη της επιβίωσης έχει γίνει καθημερινή και πολύ δύσκολη υπόθεση.
Η εργοδοσία «αποθρασυμμένη» από τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους επιτίθεται με διαρκείς μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις, απολύσεις και απίστευτους ρυθμούς για όσους παραμένουν στη δουλειά. Με την απλήρωτη εργασία που γίνεται κανόνας για όσους εργαζομένους έχουν ακόμα δουλειά, όπως πχ στην Ιόνια ΑΕ όπου οι για 8 μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι δεν πήραν φέτος ούτε το δώρο. Με απολύσεις σε εργαζόμενους με δελτίο χωρίς την καταβολή των νόμιμων αποζημιώσεων, καθώς βαφτίζονται «εργολάβοι» ενώ παρέχουν εξαρτημένη εργασία όπως και όλοι οι άλλοι υπάλληλοι. Με «αντικατάσταση» παλαιότερων εργαζόμενων για να προσληφθούν νέοι, κάτω από το καθεστώς εκβιασμού της ανεργίας, με τους άθλιους όρους που επιβάλει το κεφάλαιο και νομιμοποιεί το Μνημόνιο. Με απολύσεις με τρομοκρατικό χαρακτήρα, στρεφόμενες εναντίον όσων δεν «πειθαρχούν» αγωνιστών, προκειμένου να λειτουργήσουν παραδειγματικά προς τους υπόλοιπους εργαζόμενους, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα υπάρξει καμία αντίδραση στους χώρους δουλειάς.
Με τις εισφορές στο ΤΣΜΕΔΕ να ανέρχονται σε χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο στο ταμείο και τώρα θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο (πάνω από 5 χιλιάδες το χρόνο). Παράλληλα η ίδρυση του ΕΟΠΥΥ, ισοδυναμεί με τρομακτική επιδείνωση των παροχών υπηρεσιών υγείας των ασφαλισμένων. Οδηγεί στην ενοποίηση προς τα κάτω των παροχών, ενώ χιλιάδες συνάδελφοι που αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές, δεν δικαιούται ούτε τις ελάχιστες καλύψεις. Παράλληλα οι εισφορές μας τζογάρονται σε νέες «επενδύσεις» και σε «κουρέματα», για να συνεχίζουν να κερδίζουν δις οι μονοπωλιακοί όμιλοι και οι τράπεζες.
Με τους ανέργους στον κλάδο να αυξάνονται καθημερινά, ενώ πολλοί από αυτούς δεν δικαιούνται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή το ισχνό επίδομα ανεργίας. Με φοροληστεία για μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους, ενώ οι μισθωτοί με μπλοκάκι «νομιμοποιούνται» στην εφορία, δηλαδή νομιμοποιείται το εξευτελιστικό καθεστώς των εργαζόμενων χωρίς δικαιώματα και των εργοδοτών χωρίς υποχρεώσεις. Με σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές για τους εργοδότες που κάνουν φορολογικές δηλώσεις μικρότερες και από των υπαλλήλων τους.
Στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, απαντάμε με πόλεμο.
Στην εξαιρετικά δύσκολη αυτή περίοδο δόθηκαν αγώνες, με πείσμα και ενάντια στο κλίμα της εποχής. Η πρόσφατη απεργιακή μάχη στο ΜΕΤΡΟ και τις συγκοινωνίες υποχρέωσε την συγκυβέρνηση να πετάξει τον μανδύα της ήπιας εφαρμογής ενός δολοφονικού «προγράμματος» και να δείξει ότι ο μόνος τρόπος για να κυβερνούν είναι με την καταστολή των ΜΑΤ και των ΜΜΕ, με τη ανοχή και συνενοχή του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Ο αγώνας αυτός όπως και όλοι οι προηγούμενοι κατέδειξαν την αδυναμίες και τα όρια του υπάρχοντος συνδικαλιστικού κινήματος. Η επίθεση του κράτους ήταν τόσο συγκροτημένη και ταχεία, που υπογραμμίζει πως το επόμενο διάστημα πάμε σε ένα πραγματικό πόλεμο με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την ΕΕ.
Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος είναι κρίσιμη προϋπόθεση για να αναπτυχθούν νικηφόροι αγώνες για την ανατροπή της επίθεσης. Για να μπει ένα τέλος στον κατακερματισμό και την πολυδιάσπαση… δημόσιοι-ιδιωτικοί υπάλληλοι, ντόπιοι-μετανάστες, νεοπροσλαμβανόμενοι-παλαιοί, απασχολούμενοι–άνεργοι, όσοι παίρνουν τον μισθό τους-απλήρωτοι, πλήρους-μερικής απασχόλησης, εργαζομένων- ανέργων… Για να συγκροτήσουμε ένα πραγματικό αντίπαλο δέος στην εργοδοσία, το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους, με κριτήριο τις εργατικές ανάγκες και δικαιώματα.
Άμεσα πρέπει να συγκροτηθεί ένα μέτωπο αντίστασης, αγώνα και ανατροπής, με τη συμβολή όλων των μαχόμενων σωματείων, ομοσπονδιών και κάθε ταξικής δύναμης. Σήμερα απαιτούνται όσο ποτέ αγώνες, με ανατρεπτικό περιεχόμενο και σωματεία με αγωνιστικό σχέδιο, με τη συμμετοχή και τις αποφάσεις των εργαζομένων. Αγωνιστική ταξική ενότητα, ώστε να κτυπάμε όλοι μαζί, να μην αφήνουμε κανένα σωματείο, κανένα κλάδο μόνο του. Ώστε να μπορούμε να υπερβαίνουμε αποφασιστικά τις υποταγμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ομοσπονδίες και συνδικάτα, που αυτοπροσδιορίζονται ως «κοινωνικοί εταίροι», δηλαδή συνεργάτες της εκάστοτε κυβέρνησης και της εργοδοσίας και υπονομεύουν τον αγώνα ενάντια στα μέτρα και την ανατροπή τους.
Επιδίωξη μας το επόμενο διάστημα είναι να συμβάλλουμε στον αναγκαίο ταξικό συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων, αγωνιστικών ομοσπονδιών για να δοθεί η μάχη της επιβίωσης των εργαζόμενων και της ανατροπής της πολιτικής της εξαθλίωσης:
- Η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις, καθώς στις 30/3/2013 λήγει η τρίμηνη μετενέργεια της ΕΓΣΣΕ, που θα σηματοδοτήσει έναν ακόμα γύρο χειροτέρευσης της θέσης των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, με πλήρη ασυδοσία των εργοδοτών και προσπάθεια οριζόντιας περικοπής μισθών, κατάργησης επιδομάτων και κατακτήσεων
- Η πάλη ενάντια στην ανεργία και τις απολύσεις για την υπεράσπιση θέσεων εργασίας.
- Για την υπεράσπιση, των δημόσιων αγαθών, ενάντια στο ξεπούλημα και στη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα.
- Για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και πρώτα απ’ όλα του δικαιώματος να απεργούν και να αγωνίζονται!
- Για να ανατραπεί αυτή η πολιτική και οι κυβερνήσεις που την υπηρετούν, να καταγγελθεί το μνημόνιο και οι δανειακές συμβάσεις και να διώξουμε την τρόικα, και να επιβάλλουμε μια πολιτική που αντί να ορκίζεται στα συμφέροντα των ισχυρών του πλούτου, των διεθνών τοκογλύφων, της ΕΕ και του ΔΝΤ να βάζει μπροστά τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του κόσμου της δουλειάς.
Δεν υπάρχει δρόμος «διαπραγμάτευσης» με την εργοδοσία, την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την ΕΕ. Στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, απαντάμε με πόλεμο. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Είναι ο δρόμος της επιβίωσης και της αξιοπρέπειας για τον κόσμο της δουλειάς.
- Κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης και των αντεργατικών νόμων. Ανατροπή της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Παύση πληρωμών, διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους. Έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ.
- Κατάργηση της ελαστικής εργασίας, κανονικές προσλήψεις και υπογραφή αξιοπρεπών Συλλογικών Συμβάσεων. Αυξήσεις σε όλους τους μισθούς και συντάξεις και άρση όλων των περικοπών που επιβλήθηκαν από το Γενάρη του 2010. Άμεση κατάργηση του μισθού γαλέρας για τους νέους κάτω των 25 ετών. Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων εργασίας, της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας
- Καμιά απόλυση – άμεση εξόφληση όλων των δεδουλευμένων στους συναδέλφους που αντιμετωπίζουν την «στάση πληρωμών» των μισθών τους από την εργοδοσία. Να σταματήσει το πολιτικό και νομικό πλέγμα προστασίας των εταιρειών. Δέσμευση των κινητών ή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων (προσωπικών ή άλλων εταιριών) του ιδιοκτήτη της εταιρίας που πτωχεύει ή οφείλει δεδουλευμένα για να καλυφθούν οι αποζημιώσεις των απολυμένων. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζομένους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Όχι στην αντιδραστική αναδιάρθρωση του δημόσιου.
Όχι στην προγραμματισμένη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους. Άμεση ανάκλησης της απόφασης της αύξησης των εισφορών στο ΤΣΜΕΔΕ. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων που αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης και μετακυλύουν το κούρεμα των αποθεματικών στους ασφαλισμένους. Άμεση κάλυψη όλων των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από το κράτος και καταβολή των οφειλών του κράτους και της εργοδοσίας. Ούτε ευρώ για επίσκεψη στα νοσοκομεία ή για εξετάσεις. Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική υγεία για όλους χωρίς προϋποθέσεις. Μείωση της εργατικής εισφοράς άμεσα, στην προοπτική της κατάργησής της. Να πληρώσουν κράτος-τράπεζες-εργοδότες.
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και των επιχειρήσεων που εγκαταλείπουν οι εργοδότες τους, με εργατικό – κοινωνικό έλεγχο. Να ακυρωθούν οι συμβάσεις παραχώρησης στο κατασκευαστικό κεφάλαιο που ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα εκάστοτε δεκανίκια τους. Δημόσια έργα βελτίωσης και ανάπτυξης των κοινωνικών υποδομών, με υλοποίησή τους από έναν δημόσιο φορέα κατασκευών με εργατικό έλεγχο.
Άμεσα μέτρα κατά της ανεργίας τώρα! Επίδομα ανεργίας, ίσο με το βασικό μισθό, για όλους, ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής (μισθός – ΔΠΥ). Πλήρης πρόσβαση των ανέργων στην υγεία, τις συγκοινωνίες, και σε όλες τις κοινωφελείς υπηρεσίες. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των ανέργων συναδέλφων μηχανικών με ΤΣΜΕΔΕ. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα έτη. Άμεση μείωση των ωρών εργασίας και των χρόνων που απαιτούνται για συνταξιοδότηση, για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, χωρίς μείωση μισθών.
Κατάργηση όλων των χαρατσιών, των κεφαλικών φόρων και των φορομπηχτικών νόμων. Να φορολογηθεί άμεσα το κεφάλαιο, οι εφοπλιστές, η εκκλησία, οι off shore εταιρείες, οι μεγαλοεκδότες, το ξένο κεφάλαιο και οι καταθέσεις των Ελλήνων πλουτοκρατών στις δεκάδες λίστες Λαγκάρντ. Να αυξηθεί η φορολογία του κεφαλαίου στο 45%.
Όχι στον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, την εργοδοτική τρομοκρατία και τη φασιστική βία. Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγωνιστών.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
- Συμβάλλουμε στην συγκρότησή μετώπου των εργαζομένων κ των σωματείων τους, κόντρα στις υποταγμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, για να δοθεί η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις, καθώς το Μάρτη λήγει η τρίμηνη μετενέργεια. Απευθυνόμαστε σε όλους τους συντονισμούς, σε αγωνιστικές ομοσπονδίες και σωματεία και σε κάθε ταξική δύναμη και καλούμε σε πλατιά συνέλευση το επόμενο διάστημα, προκειμένου να συγκροτηθεί ένα αγωνιστικό σχέδιο για τις ΣΣΕ και τις απολύσεις. Με κοινή διακήρυξη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κώνο σχεδιασμό και δράσεις (κοινή αφίσα, κοινές περιοδείες, κοινή συνέντευξη τύπου, υπόμνημα με κινητοποιήσεις σε Υπουργείο Εργασίας). Με συγκεντρώσεις στις μεγάλες τεχνικές εταιρείες του κλάδου, και σε κάθε εταιρεία, που υπάρχουν μειώσεις μισθών απολύσεις, μη καταβολή δεδουλευμένων. Με στόχο ένα μεγάλο απεργιακό σταθμό των σωματείων το Μάρτη. Σταθμός στη μάχη αυτή αποτελεί η συμμετοχή στην Πανεργατική Απεργία στις 20/2, με εξορμήσεις και περιοδείες σε όλους τους χώρους και συγκέντρωση με το συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων.
- Καλούμε σε συγκέντρωση στην Τράπεζα Αττικής την Τρίτη 5 Φλεβάρη στις 10:00 ενάντια στην νέα αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας, με στάση εργασίας μέχρι τις 13.00. Πραγματοποιούμε παράσταση στο ΤΣΜΕΔΕ τη Δευτέρα 4/2 στις 2.30 μμ, καθώς και στο ΕΤΑΑ και το Υπ. Εργασίας, για δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη των συναδέλφων ανεξάρτητα από χρέη στο ταμείο. Οργανώνουμε συλλογική άρνηση πληρωμής των υπέρογκων χαρατσιών του ΤΣΜΕΔΕ, δεν αφήνουμε κανένα συνάδελφο μόνο. Συνεχίζουμε τις κινητοποιήσεις για να αποσυρθεί άμεσα η απόφαση για αύξηση των εισφορών και για το σύνολο των αιτημάτων μας.
- Το σωματείο κάνει καμπάνια καταγραφής των ανέργων, εκδίδει κάρτα ανεργίας, και πραγματοποιεί κινητοποιήσεις στο Υπουργείο, στο ΕΤΑΑ και τον ΟΑΕΔ για την αναγνώριση των ανέργων, επίδομα ανεργίας και μέτρα προστασίας των ανέργων. Μαζί με άλλα σωματεία και ομοσπονδίες παίρνει πρωτοβουλίες για δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους και ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της υγείας, μέσω του ΕΟΠΥΥ. Πραγματοποιούμε συγκεντρώσεις για δωρεάν μέσα μεταφοράς για όλους τους άνεργους, δωρεάν είσοδο στα νοσοκομεία κλπ. Σύσκεψη για την οργάνωση της δράσης μας ενάντια στην ανεργία στα γραφεία του σωματείου την Τρίτη 12/2.
- Παρασκευή 8 Φλεβάρη αποκλεισμός της εταιρίας EUROGROUP ΕΠΕ στο Γαλάτσι, για την καταβολή δεδουλευμένων των εργαζόμενων. Κινητοποίηση το επόμενο διάστημα στην iSolar Technologies για την καταβολή δεδουλευμένων και νόμιμων αποζημιώσεων. Παρέμβαση του σωματείου για την ανανέωση των συμβάσεων μελών του σωματείου στην εταιρεία ICAP.
- Συμμετοχή του σωματείου στην αντιφασιστική πορεία, στα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Λ. Μεσογείων, Σάββατο 9/2, 1μμ Κηφισίας & Αλεξάνδρας.