Ο συλλογικός δρόμος είναι ο μόνος νικηφόρος! Καμία μόνη – καμία λιγότερη!
Καλούμε την Παρασκευή 25 Νοέμβρη στην συγκέντρωση στις 6.30 στην Πλατεία Ομονοίας, θα ακολουθήσει κοινή πορεία φεμινιστικών συλλογικοτήτων, σωματείων και ομοσπονδιών.
Η 25η Νοέμβρη έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα για την εξάλειψη της βίας ενάντια στις γυναίκες. Μια επέτειος που θα έπρεπε να φαίνεται αδιανόητη στον 21ο αιώνα της «ισότητας». Και όμως είναι τόσο επίκαιρη, καθώς για ακόμη μια χρονιά βρίσκει τις γυναίκες σε αρκετά δυσμενείς συνθήκες.
Εν έτη 2022 και παρά το δήθεν προοδευτικό πρόσωπο που προσπαθούν να δείξουν οι κυβερνήσεις και η Ε.Ε, οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί, οι παρενοχλήσεις, οι έντονες διακρίσεις αποτελούν πλέον καθημερινή είδηση, ενώ όσα περιστατικά βγαίνουν στη δημοσιότητα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Η χρονιά προχωράει προς κλείσιμο με μια μεγάλη λίστα γυναικοκτονιών, που έρχεται να προστεθεί στην ακόμη μεγαλύτερη λίστα των βιασμών με χαρακτηριστικές την υπόθεση μαστροπείας και βιασμού της ανήλικης στα Σεπόλια και του βιασμού στο ΑΤ Ομόνοιας, με δράστες δύο αστυνομικούς, μέλη της ομάδας ΔΙΑΣ.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δίνει ασταμάτητα τη μάχη για να καλύψει με κάθε τρόπο τη βρωμιά του συστήματος και των υποστηρικτών του σε όσα περιστατικά έχουν βγει τα τελευταία χρόνια στο φως, αποτελεί ηθικό αυτουργό, γι’ αυτό χρειάζεται αυτή και η πολιτική της να καταδικαστούν αποφασιστικά από το λαό και για αυτό το γεγονός.
Ο αριθμός καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία στο πρώτο εξάμηνο του 2022, ήταν πάνω από 5000, ενώ ο αριθμός εκτοξεύεται αν συνυπολογίσουμε και τα περιστατικά που δεν έχουν καταγγελθεί. Παράλληλα, η εργασιακή εκμετάλλευση εντείνεται ιδιαίτερα για τις γυναίκες, όπως και οι κάθε είδους αποκλεισμοί για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Οι καταγγελίες για κακοποιητική συμπεριφορά και παρενοχλήσεις στους εργασιακούς χώρους πυκνώνουν.
Η υποστελέχωση και υπολειτουργία των κρατικών δομών υποστήριξης θυμάτων τα αφήνει εντελώς εκτεθειμένα σε κακοποιητικές συμπεριφορές, ενώ οι δαιδαλώδεις και κοστοβόρες νομικές διαδικασίες αποτρέπουν τα θύματα, κυρίως των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, να βρουν δικαίωση μέσα από την έννομη οδό. Παράλληλα, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η επισφάλεια, η ανεργία και η φτώχια έρχονται πρώτα να χτυπήσουν τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τις γυναίκες, ειδικά τις μετανάστριες, και τα λοατκι άτομα με αποτέλεσμα να υψώνονται εμπόδια, σχεδόν ανυπέρβλητα, στο να μπορούν τα θύματα έμφυλης βίας να σπάσουν τον φαύλο κύκλο κακοποίησης.
Ακόμη και σε συνδικαλιστικό επίπεδο, τα χαμηλά ποσοστά οργάνωσης στις γυναίκες, ως συνέπεια των έμφυλων ρόλων, που τις ταυτίζει με τις δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα των μελών της οικογένειας και σε συνδυασμό με τις επισφαλείς εργασιακές σχέσεις δημιουργούν ένα πλαίσιο που τις αποξενώνει από τη συλλογική πάλη και τη συμμετοχή στο εργατικό κίνημα. Η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα που είναι αόρατα για τον επίσημο συνδικαλισμό, γεγονός που δημιουργεί μεγάλα εμπόδια στο να βρουν διέξοδο, να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν μια αξιοπρεπή ζωή.
Ο αγώνας κατά των έμφυλων διακρίσεων είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση. Η εξέγερση των γυναικών το Ιράν ενάντια στον ισλαμικό νόμο για το χιτζάμπ δείχνει το δρόμο μιας και αποτελεί έναν χαρακτηριστικό αγώνα ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις, ο οποίος απέκτησε μαζικά χαρακτηριστικά και εξέφρασε μια συνολική λαϊκή αγανάκτηση.
Η πάλη ενάντια στην έμφυλη βία και καταπίεση μπορεί και πρέπει να αποτελέσει σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της πάλης του εργατικού κινήματος και να θέσει στα διεκδικητικά του πλαίσια και στη πρακτική του το χτύπημα των έμφυλων διακρίσεων, αλλά και για την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης και κοινωνικής καταπίεσης που αναπαράγουν και οξύνουν τέτοια προβλήματα.
Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί τα μέλη του, να απευθυνθούν στο σωματείο για κάθε αντεργατική, παραβιαστική, κακοποιητική και σεξιστική συμπεριφορά στους χώρους εργασίας. Στηρίζει ηθικά και υλικά τα θύματα παρενόχλησης και βίας στους εργασιακούς χώρους στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.
Το ΣΜΤ θέλει να λειτουργήσει σαν ασπίδα προστασίας απέναντι στην ιδιαίτερη καταπίεση και τις διακρίσεις λόγω φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Θεωρούμε αναγκαία την ανάπτυξη της δράσης μας ενάντια στην έμφυλη καταπίεση, την ανισότητα, τη βία και τον σεξισμό. Με στόχο την καταπολέμηση της ανισότητας που αποτυπώνεται τόσο μισθολογικά αλλά και στις καθημερινές αρμοδιότητες σε κάθε επιχείρηση.
Διεκδικούμε:
- Δημόσιες δωρεάν δομές στέγασης και κοινωνικής φροντίδας για τα θύματα έμφυλης βίας. Να δημιουργηθούν ιατροδικαστικά κέντρα σε κάθε νομό. Δημόσια και δωρεάν ιατρική, ψυχολογική, οικονομική και νομική υποστήριξη των επιζώντων βίας λόγω φύλου και σεξουαλικότητας.
- Nα αναγνωριστεί νομικά ο όρος «γυναικοκτονία».
- Ανατροπή των πολιτικών κυβέρνησης, ΕΕ για τον έλεγχο των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών
- Καμία ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού, στις παρενοχλήσεις, στις διακρίσεις λόγω φύλου και σεξουαλικότητας.
- –Να καταργηθεί ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη. Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Παλεύουμε για κλαδική ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς που θα κατοχυρωθεί το δικαίωμα στην μητρότητα και στην εγκυμοσύνη.
- Κανένας αποκλεισμός από την εργασία λόγω φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Να προβλεφθούν στις συλλογικές συμβάσεις διατάξεις για την προστασία των εργαζομένων από την σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση.
- Κοινωνικές δομές πλήρους οικονομικής, κοινωνικής, ψυχολογικής υποστήριξης των ευάλωτων φτωχών οικογενειών και των απροστάτευτων παιδιών.
Παλεύουμε συνολικά για ένα κόσμο ισότητας, χειραφέτησης και ελευθερίας