ΤΑΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΤΟΥ ΤΣΜΕΔΕ, ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥΣ

Η επίθεση Κεφαλαίου, κυβέρνησης και Ευρωπαικής Ένωσης δεν έχει τέλος για τους 1,5 εκατομμύριο ανέργους αλλά και τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Το βάθεμα της κρίσης έχει καθιερώσει τη χειροτέρευση των όρων διαβίωσης τους. Κυβέρνηση και Τρόικα προετοιμάζονται για την υπογραφή νέου μνημονίου με απαιτήσεις για ακόμα μεγαλύτερη μείωση του κατώτερου μισθού, πλήρη κατάργηση ωριμάνσεων και τριετιών, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και νέα μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Παράλληλα, επιδιώκουν να καταργήσουν στην πράξη το δικαίωμα σε απεργιακούς αγώνες, θέτοντας όρια που θα καθιστούν αδύνατη την προκήρυξή τους. Η φοροληστεία μέσω χαρατσιών, «έκτατων» και μόνιμων, εντείνεται, ενώ εφαρμόζουν και τα σχέδια τους για πλειστηριασμούς κατοικίας, πετώντας κυριολεκτικά στο δρόμο εργαζομένους και ανέργους.

Η Ελλάδα βρίσκεται ήδη από την αρχή της κρίσης στο επίκεντρο των διαρθρωτικών αλλαγών που προωθεί η ΕΕ σε βάρος των λαών. Τρομοκρατούν με το χρέος και την ίδια στιγμή κουνάνε το καρότο του πρωτογενούς πλεονάσματος σαν πανάκεια για την έξοδο από την κρίση. Στην πραγματικότητα όμως, με την ανάληψη της προεδρείας της ΕΕ και το σχεδιασμό που «περήφανα» παρουσίασε η ελληνική κυβέρνηση επικυρώνεται η εφαρμογή ακόμα πιο σκληρής αντεργατικής πολιτικής.

Για την επιβολή της πολιτικής αυτής, επιστρατεύεται η πιο ωμή καταστολή και άγρια τρομοκρατία ενάντια στους εργαζόμενους που αντιστέκονται. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η απαγόρευση διαδηλώσεων την ημέρα ανάλειψης της προεδρείας της ΕΕ από την Ελλάδα, με τη σύλληψη του Π. Αντωνόπουλου, το χτύπημα της διαδήλωσης σωματείων και συνδικάτων που διοργανώθηκε την περασμένη εβδομάδα και τα έκτακτα εργατοδικία συνδικαλιστών.

Ο Δημόσιος τομέας διαλύεται με χιλιάδες εργαζόμενους να τίθενται σε διαθεσιμότητα – απόλυση την ίδια στιγμή που τις θέσεις εργασίας καλούνται να καλύψουν άνεργοι, χωρίς εργασιακά δικαιώματα με πεντάμηνα και μαθητείες. Όλα αυτά παρουσιάζονται ως μέτρα «ανακούφισης» για την ανεργία, ενώ είναι προφανές ότι ουσιαστικά πρόκειται για την καταστροφή των εργασιακών σχέσεων και την εναλλαγή των εργαζόμενων που «απολάμβαναν» συνθήκες μόνιμης και σταθερής δουλειάς με απασχολούμενους σύγχρονους είλωτες.

Στον κατασκευαστικό κλάδο, η κατάργηση των ΣΣΕ, η «απελευθέρωση» των απολύσεων και το τσάκισμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, μέσω μνημονίων και αντεργατικών νόμων, έχουν δημιουργήσει ένα βολικό πλαίσιο για την εργοδοσία. Παράλληλα, η κυβέρνηση κάνει δώρο στους βιομηχάνους φθηνό ρεύμα, προωθεί φοροαπαλλαγές για τις μεγάλες εταιρίες και με την επανεκκίνηση των οδικών έργων κατοχυρώνει ότι οι ναυαρχίδες του κατασκευαστικού κεφαλαίου θα διασφαλίσουν, ακόμα περισσότερο, τα κέρδη τους.

Οι εταιρίες έχουν επιβάλλει πλήρως τους όρους τους! Η προστασία των κερδών του Κεφαλαίου επιτάσσει την απλήρωτη εργασία, που γίνεται κανόνας, τις νέες μειώσεις μισθών, την κατάργηση επιδομάτων και κατακτήσεων, τις απολύσεις σε εργαζόμενους με δελτίο χωρίς την καταβολή των νόμιμων αποζημιώσεων, καθώς βαφτίζονται «εργολάβοι» ή «συνεργάτες» ενώ παρέχουν εξαρτημένη εργασία.

Η εκμετάλλευση ανέργων μέσω προγραμμάτων «voucher» ως μοχλός πίεσης για την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα έχει αναδειχθεί σε πρώτη προτεραιότητα του κατασκευαστικού κεφαλαίου. Η εργοδοσία συνεπικουρούμενη από το ΤΕΕ, πάντα πρόθυμο να συμβάλλει στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, προωθεί εδώ και καιρό τέτοιου είδους προγράμματα, δίνοντας την ευκαιρία στις μεγάλες εταιρίες να προχωρήσουν την «αντικατάσταση» παλαιότερων εργαζόμενων για να προσληφθούν νέοι, άνεργοι «ωφελούμενοι», στα πλαίσια της μετατροπής της εργασίας σε «απασχολησιμότητα».

Συνάδελφοι!

Δεν πρέπει να ανεχτούμε την κατάσταση αυταπατώμενοι ότι μπορούμε να τη βολέψουμε ατομικά, αλλά ούτε και αναμένοντας την αλλαγή της υποκριτικής στάσης του γραφειοκρατικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, που έχουν παραδόσει όλα τα όπλα στην εργοδοσία και φθάνουν στο σημείο να ξεπουλούν τους αγώνες, ακυρώνοντας τους όρους που οδηγούν στην κλιμάκωσή τους ενάντια στην ανελέητη επίθεση κυβέρνησης- Κεφαλαίου – ΕΕ.

Η δράση του σωματείου και η ενεργητική συμμετοχή όλων μας, μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο, στην κατάργηση των δικαιωμάτων μας, στα χειρότερα που σχεδιάζουν για μας εργοδότες και κυβέρνηση. Πιάνοντας το νήμα από την προηγούμενη περίοδο, όπου το σωματείο είχε υπογράψει ΣΣΕ κατοχυρώνοντας αξιοπρεπείς όρους δουλειάς, προκρίνουμε τους αγώνες μας για την κατοχύρωση συλλογικών διεκδικήσεων και εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Διεκδικούμε την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους μισθωτούς τεχνικούς, κάνουμε τους χώρους δουλειάς πυρήνες αντίστασης, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας, καταγγέλουμε την εργοδοτική αυθαιρεσία, οργανωνόμαστε στο σωματείο για να:

  • Δυναμώσει η φωνή των εργαζομένων απένταντι στις κραυγές της εργοδοσίας που προωθεί την καταβαράθρωση των μισθών μας.

  • Κοπεί η όρεξη σε κάθε εργοδότη για απολύσεις και αλλαγή των εργασιακών συνθηκών, στην πράξη.

  • Διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίας στον κλάδο.

  • Μην επιτρέψουμε την εκμετάλλευση των άνεργων συναδέλφων από αφεντικά και κυβέρνηση, μέσω ευκαιριακών προγραμμάτων κατάρτισης-απασχόλησης και εθελοντικής εργασίας.

  • Αποτελεί πραγματική απειλή για το κατασκευαστικό κεφάλαιο, να το υποχρεώνει να μας επιστρέφει τον πλούτο που παράγουμε. Για να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση τους αλλά να γίνουμε αξιωτές των υπερκερδών που ακόμη και τώρα, σε αυτή τη χρονική συγκυρία, απολαμβάνουν.

Τους απαντάμε με συντονισμένο και ανυποχώρητο αγώνα για:

  • Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο, η οποία να κατοχυρώνει όλα τα εργασιακά ασφαλιστικά – συνταξιοδοτικά δικαιώματα μας και να αξιώνει αυξήσεις στους μισθούς μας, ανθρώπινα ωράρια.

  • Κανονικές προσλήψεις, άμεση κατάργηση των ατομικών συμφωνητικών, της ανασφάλιστης και μαύρης εργασίας, κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας και όλων των προγραμμάτων εκμετάλλευσης ανέργων, του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις, απελευθερώνουν τις απολύσεις, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις και το βασικό μισθό.

  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζομένους. Απαγόρευση των απολύσεων.

  • Την άμεση εξόφληση όλων των δεδουλευμένων στους συναδέλφους που αντιμετωπίζουν την «στάση πληρωμών» των μισθών τους από την εργοδοσία. Να σταματήσει το πολιτικό και νομικό πλέγμα προστασίας των εταιρειών. Δέσμευση των κινητών ή ακίνητων περιουσιακών στοιχείων (προσωπικών ή άλλων εταιριών) του ιδιοκτήτη της εταιρίας που πτωχεύει ή οφείλει δεδουλευμένα για να καλυφθούν οι αποζημιώσεις των απολυμένων.

  • Επίδομα ανεργίας, για όλο το διάστημα της ανεργίας, στους άνεργους και υποαπασχολούμενους, που να καλύπτει όλες τις ανάγκες μας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (πχ δελτίο, προσμέτρηση του χρόνου ανεργίας στα συντάξιμα χρόνια)

  • Την κατοχύρωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Όχι στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης και των αγωνιστών.