ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΙ – ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
Όλοι στις 8 Μάη στην πορεία με συγκέντρωση στις 18.00 στην Ομόνοια.
ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
Διανύουμε τον έβδομο χρόνο από την εκδήλωση της κρίσης, που συνοδεύτηκε από μια ιστορικού χαρακτήρα επίθεση στις δυνάμεις της εργασίας μέσω των πολιτικών που εφάρμοσαν το κεφάλαιο, η ΕΕ, το κράτος και οι κυβερνήσεις τους.
Το τσάκισμα των εργατικών κατακτήσεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η εργοδοτική αυθαιρεσία και ο δεσποτισμός, η παγίωση της ευέλικτης και εκ περιτροπής δουλειάς (καθεστώς δελτίου παροχής υπηρεσιών, προγράμματα ΟΑΕΔ-ΕΣΠΑ, επινοικίαση εργαζομένων κλπ), η εντατικοποίηση της εργασίας που θέτει ακόμα σε κίνδυνο την ασφάλεια των εργαζόμενων, η απλήρωτη εργασία και οι μισθοί πείνας, αποτελούν ζοφερή πραγματικότητα και για τον κλάδο μας. Τη κατάσταση αυτή συμπληρώνουν τα υψηλά ποσοστά της ανεργίας που αγγίζουν στους νέους ακόμα και το 60%, δημιουργώντας ένα τεράστιο εφεδρικό στρατό ανέργων, που βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπος με το πρόβλημα της επιβίωσης. Παράλληλα το κράτος και η εργοδότες χρησιμοποιούν τους ανέργους ως μοχλό πίεσης για το ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων.
Επτά χρόνια μετά, η αδυναμία του κεφαλαίου για την υπέρβαση της κρίσης του, ειδικά στα πλαίσια της ευρωζώνης και της ΕΕ, οδηγεί σε κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης. Η αλλαγή της κυβέρνησης δεν σηματοδότησε την βελτίωση της θέσης των εργαζόμενων και της νεολαίας. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με αίτημα το «ούτε ρήξη –ούτε υποταγή», συνεχίζει την μνημονιακή πολιτική, παρότι οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι απαιτούν την άμεση απαλλαγή τους από τα μνημόνια. Ωστόσο, τα πρώτα δείγματα «εσωτερικής» πολιτικής της κυβέρνησης είναι σαφή (βλ. νομοσχέδιο αντιμετώπισης της «ανθρωπιστικής κρίσης», εξαγγελίες για τα εργασιακά, ρύθμιση των οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία, πολιτική αντιμετώπισης της ανεργίας κα).
Παράλληλα στον κρίσιμο κοινωνικά τομέα της ανεργίας φαίνεται η αντίθεση ανάμεσα σε μια «ρεαλιστική πολιτική, εντός του πλαισίου της ΕΕ και των δανειστών» και στις πραγματικές επείγουσες ανάγκες εκατομμυρίων ανθρώπων.
Ελάχιστοι από το 1,5 εκατομμύριο ανέργων λαμβάνουν επίδομα ανεργίας, ενώ ακόμα λιγότεροι θα ενταχθούν στο περίφημο πρόγραμμα αντιμετώπισης της ‘’ανθρωπιστικής κρίσης’’. Η συγκυβέρνηση όχι μόνο δεσμεύεται για την καταβολή επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους, αλλά μαζί με τη διοίκηση του ΟΑΕΔ παραδίδει τα διαθέσιμα του οργανισμού για την αποπληρωμή των δόσεων στους δανειστές. Ετοιμάζεται να πληρώσει στις 12 Μάη (με τα διαθέσιμα των οργανισμών του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων) μία ακόμα δόση στο ΔΝΤ (ύψους 750 εκ ευρώ), ποσό που θα μπορούσε να διατεθεί για το επίδομα ανεργίας άλλων 150.000 ανέργων.
Απέναντι στην ανάγκη για μόνιμη και σταθερή δουλειά για τους 1,5 εκ. ανέργους, εμμένει στην γενίκευση του καθεστώτος της μισοανεργίας / μισοεργασίας (που τείνει να γενικευτεί στην εργαζόμενη νεολαία) και στις πολιτικές που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις για την «αντιμετώπιση» της ανεργίας. Έτσι έχει εξαγγείλει την γενίκευση των προγραμμάτων ΟΑΕΔ – ΕΣΠΑ (πχ voucher, κοινωφελή κοκ), με παρατείνοντας τη διάρκεια απασχόλησης αλλά και διευρύνοντας το εύρος των ηλικιών στις οποίες απευθύνονται. Όλα τα παραπάνω αποτελούν τον πυρήνα των πολιτικών της ΕΕ για την «ενεργητική» επιδότηση της ανεργίας, που δε δίνουν λύση στο καθοριστικό ζήτημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας. Αντίθετα, χαρίζουν στο κεφάλαιο και στους εργοδότες εξαιρετικά φτηνή εργασία, άμεσα διαθέσιμη, πολύ χαμηλότερη ακόμα και από τον κατώτατο μισθό. Συνδράμουν στην εντατικοποίηση και χειροτέρευση των εργασιακών συνθηκών, στις απολύσεις στην ανακύκλωση της ανεργίας. Ακυρώνουν στην πράξη τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος.
Στον κλάδο η κατάσταση έχει δύο όψεις… Από τη μία: η μεγάλη πλειοψηφία αντιμετωπίζει μια εξαιρετικά οξυμένη κατάσταση, που συνθέτουν το δελτίο παροχής υπηρεσιών, τα ατομικά συμφωνητικά, οι μισθοί πίνας, η απλήρωτη εργασία κα. Και από την άλλη: μια χούφτα ιδιοκτήτες κατασκευαστικών εταιρειών αυξάνουν τα κέρδη τους ακόμα και μέσα στην κρίση, μέσα από την υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων. Το ΤΕΕ πρωτοστατεί στην εδραίωση της φτηνής και ευέλικτης εργασίας μέσω της συμμετοχή του ΙΕΚΕΜ – ΤΕΕ στα προγράμματα voucher του Β’ παραγωγικού τομέα της οικονομίας.
Για τους ανέργους συναδέλφους που είναι ασφαλισμένοι στο ΤΣΜΕΔΕ και τον ΟΑΕΕ δεν αναγνωρίζεται η ανεργία και δεν δικαιούνται επίδομα, καθώς θεωρούνται «ελεύθεροι επαγγελματίες», την στιγμή που αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, παραμένουν χωρίς υγειονομική περίθαλψη, ενώ ο διακανονισμός των 100 δόσεων αποτελεί κοροϊδία. Καμία συζήτηση για διαγραφή χρεών με τον κίνδυνο των κατασχέσεων εξακολουθεί να επικρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας, καθώς το ΚΕΑΟ παραμένει.
Σε αυτό πλαίσιο το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών στηρίζει και προωθεί την οργάνωση και τον αγώνα των ανέργων συναδέλφων, τόσο στο εσωτερικό του, όσο και στο σύνολο του κόσμου της εργασίας. Παλεύει για την υπογραφή άμεση Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που θα καλύπτει το σύνολο των εργαζομένων και ανέργων του κλάδου με όποια μορφή εξαρτημένης εργασίας και αν εργάζονται.
Παράλληλα παλεύουμε για την άμεση ουσιαστική ανακούφιση της ζωής των ανέργων χωρίς την κοροϊδία των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας. Για την καταβολή του επιδόματος ανεργίας για όλους χωρίς προϋποθέσεις, ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής (μισθός – ΔΠΥ). Διαγραφή των χρεών τους σε τράπεζες, εφορία, δημόσιο, ταμεία. Απαλλαγή των ανέργων τεχνικών από την υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Κατάργηση των σύγχρονων προγραμμάτων δουλίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, απαγόρευση των απολύσεων. Μείωση των ωρών εργασίας (7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο), ως άμεσο μέτρο αντιμετώπισης της ανεργίας. Μαζικές προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες για να καλυφθούν οι κοινωνικές ανάγκες που καταρρέουν Διεκδικούμε ίση αμοιβή – για ίση εργασία. Μηνιαίο μισθό και όχι επιδόματα, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών μας για μια ζωή αξιοβίωτη.