ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 2009-2011 ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΔΡΑΣΗΣ
(Αθήνα, 9/5/2011)
Αντιμέτωποι με τις βάρβαρες επιπτώσεις της κρίσης του συστήματος
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να ανακοινώσει και να ψηφίσει ένα βάρβαρο πρόγραμμα διάλυσης των εργαζόμενων και της κοινωνίας. Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας, εάν εφαρμοστεί, θα γυρίσει την εργαζόμενη πλειοψηφία σε κατάσταση απόλυτης υποταγής στις δυνάμεις του κεφαλαίου. Νέες μειώσεις μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, νέο επαχθές ασφαλιστικό τη στιγμή που τα τ αμεία κατέχουν δις € κρατικά ομόλογα , κατάργηση των κοινωνικών παροχών και των επιδομάτων ανεργίας. Μαζί με αυτά έρχονται να προστεθούν το κλείσιμο εκατοντάδων σχολείων, πανεπιστημίων και νοσοκομείων, το μαζικό ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας, από την ενέργεια ως τα νερά και από λιμάνια και τα αεροδρόμια έως τα νησιά και τα δάση.
Το Μνημόνιο έχει χρεοκοπήσει στα μάτια της πλειοψηφίας των εργαζόμενων, καθώς αποκαλύπτεται ότι δεν έγινε για να «σώσει την χώρα», αλλά τους τραπεζίτες και τους «δανειστές», συντρίβοντας την κοινωνία. Ταυτόχρονα από διάφορες πλευρές του κατεστημένου , πληθαίνουν οι προτάσεις για την «αναδιάρθρωση» ή επιμήκυνση του χρέους», δηλαδή της χρεοκοπίας του λαού. Η κατεδάφιση του επιπέδου ζωής μας επιδιώκεται να είναι ισοπεδωτική. Κυβέρνηση και εργοδότες, μεγαλοεκδότες και καναλάρχες, ΝΔ και ΛΑΟΣ, θέλουν και πάλι το λαό στη γωνία, τρομοκρατημένο από την απειλή της χρεοκοπίας, άφωνο και άβουλο μπροστά στο μέγεθος της κοινωνικής καταστροφής.
Η κρίση σφραγίζει τις εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα στην Ελλάδα, στην ΕΕ και διεθνώς. Η λήψη αντιλαϊκών μέτρων σε όλη την Ευρώπη, από τις «χρεοκοπημένες» χώρες του Νότου ως τις «πλούσιες» χώρες του Βορρά, δείχνει ότι η συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων είναι απόλυτη ταξική επιλογή του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Ο περιβόητος «μηχανισμός στήριξης» που θα ληστεύει τους λαούς , μαζί με το «Σύμφωνο για το ευρώ», δείχνει πως προωθούν ένα πανευρωπαϊκό «Μνημόνιο διαρκείας».
Το διεθνές περιβάλλον, είναι εκρηκτικό με την αιματηρή ανάμιξη του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, αλλά και τις εξεγέρσεις των λαών της βόρειας Αφρικής και της αραβικής χερσονήσου να κλονίζουν τα αντιδραστικά καθεστώτα και να δείχνουν τις δυνατότητες της μαζικής αγωνιστικής ανατρεπτικής δράσης.
Οι αγώνες του διαστήματος που πέρασε
Αντίθετα με αυτό που συχνά ακούγεται, ότι δηλ. «δεν κουνιέται φύλο», το χρόνο που πέρασε, οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους, παρότι δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την ψήφιση των μέτρων, «πλήγωσαν» την κυρίαρχη πολιτική και την κυβέρνηση, απονομιμοποίησαν τις επιλογές της.
Όλο και πλατύτερα τμήματα των αγωνιζόμενων γυρίζουν την πλάτη στις υποταγμένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και αντιλαμβάνονται πως αποτελούν στυλοβάτη της αντεργατικής λαίλαπας και υπονομευτή των αγώνων. Οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ, ομοσπονδιών, δεν μπορούν και δεν θέλουν να δώσουν τη μάχη ενάντια στην επίθεση, προσπαθούν να βρουν διέξοδο σε στημένους και αδιέξοδους διαλόγους και σε συμβιβασμούς για να μη μας συμβεί το χειρότερο, προετοιμάζοντας το έδαφος για ακόμα χειρότερα μέτρα.
Οι μικροί και μεγάλοι αγώνες των εργαζόμενων σηματοδοτούν τη δυνατότητα ανατροπής της επίθεσης, Ένα όλο και διευρυνόμενο τμήμα εργαζόμενων στον «σκληρό» ιδιωτικό τομέα της εργοδοτικής ασυδοσίας, ανιχνεύει δρόμους ανατροπής και στέλνει μηνύματα απειθαρχίας και ανυπακοής. Η μαχητική Κερατέα, η πολυήμερη κατάληψη του Δημαρχείου της Αθήνας, η απήχηση του κινήματος «δεν πληρώνω», προκάλεσαν ήδη κάποιες πρώτες ρωγμές στον τοίχο που μας ορθώνουν.
Εργαζόμενοι τεχνικοί: Η ζωή μας στο στίφτη των «μνημονίων» ...
Στον κλάδο οι συνάδελφοί μας βιώνουν μια κατάσταση διαρκούς φόβου και ανασφάλειας. Ποτέ άλλοτε, η εργοδοσία δεν είχε τόση επιθετικότητα, αλλά και λυμένα τα χέρια από την κυβέρνηση για να επιτεθεί στα δικαιώματα μας. Με το δίλημμα «απολύσεις ή μειώσεις μισθών», στο όνομα της πτώσης των κερδών, της ανάγκης για «εξορθολογισμό των λειτουργικών εξόδων», οι εργαζόμενοι καλούμαστε να πληρώσουμε την κρίση τους.
Η κατάσταση επιτείνεται από το απαράδεκτο καθεστώς των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και της αμοιβής με δελτίο. Δεν είναι λίγοι οι συνάδελφοι που στρέφονται στη μετανάστευση. Η κυβέρνηση δίνει νέα ώθηση στην ελευθερία των εργοδοτών να απολύουν γρήγορα, ανέξοδα, χωρίς να λογοδοτούν σε κανέναν, ενώ θέλει να καταργήσει όποια δικαιώματα διατηρούν ακόμα οι άνεργοι: επίδομα, ασφάλιση, περίθαλψη.
Παράλληλα η κυβέρνηση και το ταμείο των μηχανικών, στρέφονται ενάντια στους ασφαλισμένους και στους ανέργους μηχανικούς. Το ΤΣΜΕΔΕ, με εύθηνη και της κυβέρνησης, με αποθεματικά πολλών δις, που μαζεύτηκαν από τη δουλειά μας, συνεχίζει να ξεζουμίζει με υπέρογκες εισφορές τους ανέργους και υποαπασχολούμενους μηχανικούς, ενώ δεν ιδρώνει το αυτί του για το απόλυτα αναγκαίο επίδομα των ανέργων μηχανικών με μπλοκάκι.
Εδώ και 3 χρόνια ο κλάδος των κατασκευών περνάει τη χειρότερη ανεργία των τελευταίων εξήντα χρόνων. Το τελευταίο διάστημα εργοτάξια κλείνουν, εργαζόμενοι μένουν στον δρόμο, έργα παγώνουν. Ήδη ο Ε65, η Ιονία οδός και η Ολυμπία Οδός απέλυσαν εργαζόμενους και σταμάτησαν ή υπολειτουργούν. Οι τράπεζες που καταλήστεψαν ένα ολόκληρο λαό, σταμάτησαν την «χρηματοδότηση» των έργων θεωρώντας τα «επισφαλή». Σε συνεργασία με τους εργολάβους, εκβιάζουν απολύοντας εργαζόμενους. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «υπενθυμίζει» ότι τις συμβάσεις αυτές υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά «ξεχνά» πως και οι ίδιοι τις ψήφισαν στη βουλή και συνεχίζουν να τις εφαρμόζουν. Συμβάσεις που επιτρέπουν στους κατασκευαστές- με λιγότερο από 10% στο συνολικό κόστος- να κατασκευάζουν έργα που θα τα εκμεταλλεύονται για 30 χρόνια και πλέον. Συμβάσεις που τις πληρώσουμε εμείς με την αντιλαϊκή φορολογία και με διόδια για δρόμους πολλές φορές ημιτελείς έως ανύπαρκτους, ή δρόμους καρμανιόλες.
Η επίθεση της εργοδοσίας σε κλάδους όπως οι τηλεπικοινωνίες και η πληροφορική δείχνει πως η κρίση πράγματι αποτελεί ευκαιρία για την πλευρά της και έτσι ακριβώς την αξιοποιεί. Ο κλάδος των νέων τεχνολογιών, με τεράστια κερδοφορία για δυο δεκαετίες, προκειμένου να συγκρατήσει και να αναπτύξει την κερδοφορία του, επιδιώκει να επιβάλει την περιοδική-ελαστική εργασία, τις ατομικές συμβάσεις και τη συνολική αλλαγή των εργασιακών όρων.
Η επιθετικότητα της εργοδοσίας στον κλάδο, δεν έχει όρια. Οι εργοδοτικές οργανώσεις του κλάδου κατέθεσαν αγωγή κατά της ΟΣΕΤΕΕ για την ακύρωση της διαιτητικής απόφασης που εξέδωσε ο ΟΜΕΔ για τις τεχνικές εταιρείες. Ταυτόχρονα έχουν καταγγείλει την σύμβαση και ζητούν να πάνε σε νέα διαπραγμάτευση. Με την κίνηση αυτή ανοίγει ο δρόμος για την αμφισβήτηση όλων των συλλογικών συμβάσεων.
Μικρός απολογισμός της διετίας που πέρασε
Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ- Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Η υπογραφή της συλλογικής σύμβασης το 2009, αποτέλεσε σημαντικό βήμα για τους εργαζόμενους και το σωματείο, καθώς καλύπτει όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ανεξάρτητα σχέση εργασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής τους (μισθός ή Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών κ.α.), κόντρα στην εργοδοσία και τον εργοδοτικό ΣΤΥΕ.
Σήμερα η σύμβαση του σωματείου, όπως και γενικά οι συλλογικές συμβάσεις, είναι υπονομευμένες από τις αλλεπάλληλες νομοθετικές και πολιτικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης και της τρόικας. Υπονομεύεται διαρκώς από την εργοδοσία, που «αξιοποιεί» για να μας εκφοβίσει, τον τεράστιο εφεδρικό στρατό των ανέργων.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση το σωματείο, δεν σταμάτησε να δίνει τη μάχη για την εφαρμογή της. Στη δύσκολη αυτή εποχή η σύμβαση δεν έπαψε να αποτελεί ένα όπλο ενάντια στην αχαλίνωτη δράση της εργοδοσίας, στο απαράδεκτο καθεστώς των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, στη μη καταβολή των δεδουλευμένων, των νόμιμων αμοιβών και των προβλεπόμενων αποζημιώσεων. Το ΣΜΤ στήριξε κάθε συνάδελφο που διεκδίκησε την τήρηση της ΣΣΕ, με αποτέλεσμα δεκάδες εργαζόμενοι να δικαιωθούν.
Με αποφασιστικότητα παλεύει για κανονικές προσλήψεις στους απασχολούμενους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών και την κατάργηση της επισφαλούς εργασίας. Ο αγώνας μας ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις ανάγκασε τον υποταγμένο συνδικαλισμό να αναγνωρίσει όλους τους αντιπροσώπους του σωματείου στο τελευταίο συνέδριο του ΕΚΑ.
ΚΟΝΤΡΕΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ – ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ
ΤΟΜΠΑΖΗΣ, ΕΛΛΑΚΤΩΡ, STAND, ΠΡΑΞΙΛΛΑ, ΔΙΕΚΑΤ, Infoquest, Χαλυβουργική , ΜΕΤΚΑ, Πράξιλλα, OK , AUTECO, σε μια σειρά από μικρές εταιρείες του κλάδου… Μια διαρκής μάχη ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, τις μειώσεις μισθών, για την εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων, ενάντια σ τις απολύσεις και τις βάρβαρες επιπτώσεις της κρίσης στους εργαζόμενους. Το ΣΜΤ στήριξε κάθε μάχη, χωρίς «προϋποθέσεις», με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση των εργαζομένων και των συμφερόντων τους. Με συγκεντρώσεις έξω από τις εταιρίες, με δημόσιες καταγγελίες, με προσφυγή στις Επιθεωρήσεις και στο Υπ. Εργασίας. Με επιτυχίες αλλά και με ήττες, όμως με αποφασιστικότητα και με την πεποίθηση πως, «ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δε δίνεται». Με επίγνωση των δυσκολιών αλλά και με την πεποίθηση πως η πραγματική αντιπαράθεση με την επίθεση των κυβερνήσεων και των εργοδοτών, εξαρτάται από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Ενάντια στις απολύσεις, την ανεργία. Αντί για εφιάλτης, συλλογικός αγώνας!
Το σωματείο προσπαθεί να οργανώσει στο μερίδιο που του αναλογεί με συγκεκριμένο τρόπο την παρέμβαση του ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία. Με τη συμβολή τους στην συγκρότηση των άνεργων τεχνικών, στο πλαίσιο του σωματείου. Επιχειρώντας να καταγράψει τους ανέργους συναδέλφους, να οργανώσει τη συζήτηση γύρω από ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διεκδικήσεων, αλλά και άμεσες μορφές πάλης.
Η συνέλευση ανέργων στα πλαίσια του σωματείου έχει κάνει ήδη τα πρώτα της βήματα και είναι στις άμεσες προτεραιότητές του σωματείου. Πραγματοποίησε ήδη τις πρώτες συζητήσεις και απευθύνεται συστηματικά στους συναδέλφους που «εξυπηρετούνται» στο ΤΣΜΕΔΕ, για τα μέτρα προστασίας που πρέπει να υπάρξουν για τους άνεργους συναδέλφους, αλλά και ενάντια στην εξευτελιστική κατάσταση που βιώνουν οι ασφαλισμένοι του ταμείου.
Πραγματοποίησε κινητοποιήσεις στο ΤΣΜΕΔΕ, για τη διεκδίκηση μέτρων προστασίας των άνεργων μηχανικών στέλνοντας μήνυμα στην κυβέρνηση και στη διοίκηση του ΤΣΜΕΔΕ ότι τα όρια ανοχής μας έχουν εξαντληθεί προ πολλού. Με άμεσους στόχους πάλης την κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ανέργους, με πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και επίδομα ανεργίας και σε όσους δουλεύουν με «μπλοκάκι». Βασική επιδίωξη αποτελεί ο κοινός αγώνας με κάθε σωματείο που θέλει να αγωνιστεί, ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία και ο συντονισμός με τα σωματεία του κλάδου (κατασκευές, πληροφορική, τηλεπικοινωνίες κα) που μαστίζεται από την ανεργία, για τη συγκρότηση κοινού μετώπου.
Η μάχη ενάντια στις απολύσεις αποτέλεσε κεντρικό ζήτημα στη δράση του σωματείου στους χώρους δουλειάς Βρέθηκε στο πλευρό εργαζόμενων και του συνδικάτου της Vinci, ενάντια στις απολύσεις και το νόμο της ζούγκλας που έχουν επιβάλλει στα εργοτάξια οι κατασκευαστικές εταιρείες, ενάντια στα παιχνίδια που παίζουν στις πλάτες τους κυβέρνηση, τράπεζες και εργολάβοι. Βρέθηκε στις απεργίες των σωματείων στις τηλεπικοινωνίες επιδιώκοντας να συμβάλλει στον κοινό αγώνα του κλάδου, ενάντια στην αντεργατική επίθεση.
ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Σε όλη τη διάρκεια της περσινής χρονιάς, το ΣΜΤ έδειξε έμπρακτα την αλληλεγγύη του σε αγωνιστές, συνδικαλιστές και σωματεία που διεκδικούσαν το δικαίωμά τους στην εργασία, αλλά και την αξιοπρέπειά τους σ’ αυτήν. Η αλληλεγγύη στην περίοδο της πιο βάρβαρης επίθεσης του κεφαλαίου και της κυβέρνησης δεν είναι ένα ηθικό καθήκον των αγωνιστών, αλλά αποτέλεσμα της επίγνωσης που έχουμε ότι, όταν χτυπάνε έναν, είναι σαν να χτυπάνε όλους μας.
Βρεθήκαμε κοντά στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας, θεωρώντας πως είμαστε κομμάτι της ίδιας κοινωνικής τάξης. Ενάντια στην προσπάθεια διαίρεσης των εργαζόμενων και υποδαύλισης ενός «εμφυλίου», που επιχειρεί η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της. Ενάντια σε κάθε προσπάθεια να εμφανίσουν τους μετανάστες ως αντίπαλους των Ελλήνων εργαζομένων.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
Έδωσε τη μάχη για ενάντια στο νομοσχέδιο που καταργεί τις ελάχιστες αμοιβές μαζί με αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους. Πάλεψε ενάντια στο νομοσχέδιο από τη σκοπιά της συνολικής αντίθεσης με την απελευθέρωση του επαγγέλματος και την Μπολώνια που προωθούν η ΕΕ και προσφάτως η τρόικα μαζί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και όλες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις. Ενάντια που ευθυγραμμίζεται απόλυτα με την κυρίαρχη πολιτική και παζαρεύει με την κυβέρνηση την προώθηση και άλλων όψεων της απελευθέρωσης όπως η πιστοποίηση, οι νόμοι για τις μελέτες – κατασκευές, το ΜΗΚΙΕ και o KENAK κλπ.
ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Το σωματείο επιδιώκει να διαμορφωθούν οι συνθήκες για μια νέα δυναμική επανεκκίνηση του κινήματος και την νικηφόρα αναμέτρηση του, όπως ταιριάζει στην ιστορική εποχή που ζούμε. Πιστεύουμε ότι σήμερα δύο δρόμοι υπάρχουν για την «υπέρβαση» από την κρίση: Ή το κεφάλαιο θα επιφέρει στους εργαζόμενους μια καθολική υποδούλωση στην κερδοφορία του, ή οι εργαζόμενοι θα ανατρέψουν την επίθεση και θα επιβάλλουν μια άλλη πολιτική, βασισμένη στις ανάγκες της πλειοψηφίας και όχι στη λειτουργία της «ελεύθερης» αγοράς και της ανταγωνιστικότητας με σκοπό το κέρδος.
Το σωματείο μισθωτών τεχνικών, όπως και χιλιάδες συνάδελφοι τεχνικοί, συμμετέχει μαζικά σε όλες τις κεντρικές μάχες του εργατικού κινήματος. Σ υμβάλλει στην ισχυροποίηση του συντονισμού των σωματείων, γιατί αποτελεί διέξοδο μπροστά στη χρεοκοπία των ηγεσιών των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Επιδιώκει την κοινή πάλη μαζί με όλα τα σωματεία του κλάδου (κατασκευές τηλεπικοινωνίες-πληροφορική κα). Θέλει να βρεθεί σε συντονισμένο αγώνα με κάθε σωματείο που θέλει να αντισταθεί στην επίθεση και με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια, πάνω σε ένα πρόγραμμα ταξικής αγωνιστικής ενότητας .
Για το άμεσο πρόγραμμα δράσης του σωματείου
Την Τετάρτη 11 Μάη συμμετέχουμε μαζικά στην Πανεργατική Πανελλαδική Απεργία και καλούμε τους εργαζόμενους στο Μουσείο-Πολυτεχνείο στις 10.30 πμ με το συντονισμό πρωτοβάθμιων σωμ ατείων. Επιδιώκουμε να αναπτυχθούν συντονισμένοι αγώνες μέσα στο Μάη για να μην ψηφιστεί το νέο Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο της φτώχειας, της εξαθλίωσης και του ξεπουλήματος.
Απέναντι στην κρίση κεντρικό ζήτημα είναι η πάλη ενάντια στις απολύσεις και την ανεργία. Με τη συμβολή όλων των μελών του ΣΜΤ κάθε απόλυση να γίνει μάχη. Επιδιώκουμε να μ αζικοποιηθεί η συνέλευση των ανέργων τεχνικών. Με άμεσο πρόγραμμα δράσης κοινή κινητοποίηση στο ΕΤΑΑ μαζί με τους γιατρούς στις 19 Μάη, και μέσα στον Ιούνη συγκέντρωση στο Υπ. εργασίας, μαζί με τον συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων. Να πάρουμε κεντρικές πρωτοβουλίες μαζί με όλα τα σωματεία στον κλάδο των κατασκευών για την άμεση εγκατάλειψη του μοντέλου των «αυτοχρηματοδοτουμενων έργων». Για να φύγουν οι τράπεζες, να συνεχιστούν τα έργα με διασφάλιση των θέσεων εργασίας, των συμφερόντων των εργαζόμενων και ολόκληρης της κοινωνίας. Για να χρηματοδοτηθούν τα έργα αυτά και άλλα, όπως σιδηροδρομικά δίκτυα, σχολικά και νοσοκομειακά κτίρια, λιμάνια, από το δημόσιο, προς όφελος των λαϊκών αναγκών
Το ζήτημα της κατάργησης των συμβάσεων, η εφαρμογή των ατομικών και των ειδικών επιχειρησιακών συβάσεων, πρέπει να αποτελεί κέντρο της δράσης μας. Το σωματείο πρέπει άμεσα να πάρει πρωτοβουλίες ενάντια στην νέα επιθετικότητα της εργοδοσίας στον κλάδο. Το ζήτημα της απόκρουσης του πρόσφατου νομοθετήματος για την κατάργηση των συμβάσεων και η αγωγή της εργοδοσίας πρέπει να αποτελέσει το κέντρο της δράσης μας. Το επόμενο διάστημα να επιχειρήσουμε να υπάρξει συντονισμένη απάντηση με συγκρότηση μετώπου όσο περισσότερο σωματείων ενάντια σε αυτή την επίθεση.
ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Για να σταματήσει η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ της κοινωνικής πλειοψηφίας, πρέπει να ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ, ΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΤΟ «ΣΥΜΦΩΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ». Να ικανοποιηθούν οι άμεσες ανάγκες των εργαζόμενων, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Όμως για να ανατραπεί το καταθλιπτικό τοπίο απαιτείται συνολικός, πανεργατικός αγώνας. Τ ο εργατικό κίνημα πρέπει να αντισταθεί στην επίθεση, αλλά να θέσει στόχους που θα αλλάζουν την κατάσταση, αντιστρατευόμενο τους νόμους της αγοράς και με απτό τρόπο θα αποδεικνύουν πως τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς. . Απαιτείται όλοι οι διάσπαρτοι αγώνες να συγκροτήσουν σε ένα ισχυρό αντίπαλο δέος στο δημόσιο τομέα, τις ΔΕΚΟ και τον ιδιωτικό τομέα, εργαζόμενων-ανέργων, Ελλήνων και μεταναστών εργατών, «μόνιμων» και ελαστικά απασχολούμενων.
- Για να μην πληρώσει ο λαός το χρέος και την κρίση. Ούτε αναδιάρθρωση, ούτε επιμήκυνση. Διαγραφή του χρέους, σε ρήξη με την ΕΕ, το ΔΝΤ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους.
- Για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, με συλλογικές συμβάσεις και σταθερή εργασία ώστε να ζούμε αξιοπρεπώς από μια δουλειά.
- Νομοθετική απαγόρευση των απολύσεων – Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους: Κανονικές προσλήψεις σε όλο τον κόσμο της ελαστικής εργασίας. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου της ελαστικής απασχόλησης. 35ωρο, 5νθήμερο, 7ωρο, σαν μέσο για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και για το χτύπημα της ανεργίας.
- Όχι στο πρόγραμμα του ξεπουλήματος, της δημόσια περιουσίας. Να επιστρέψουν τώρα στο δημόσιο όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια (ΟΤΕ, λιμάνια, Ολυμπιακή κλπ). Εθνικοποίηση των τραπεζών (που ήδη είναι πληρωμένες από τον λαό πολύ πάνω από ότι αξίζουν) και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Δημόσιες και δωρεάν συγκοινωνίες, δωρεάν παιδεία και υγεία.
- ΟΧΙ στην «απελευθέρωση των επαγγελμάτων» , σε όλους τους νόμους και ρυθμίσεις που την υπηρετούν. ΟΧΙ στην εφαρμογή της οδηγίας Μπολκενστάιν. Ενάντια στην αντιδραστική πολιτική της Μπολώνια, στην «πιστοποίηση» και στην εξατομίκευση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ενιαίο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο, με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό, μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.
- Αύξηση της φορολόγησης του κεφαλαίου, κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής ανάγκης.
- Επίδομα ανεργίας ίσο με τον βασικό μισθό, σε όλο το διάστημα ανεργίας και στους μισθωτούς που αμείβονται με Δελτίο. Μείωση των εισφορών – κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ανέργους. Ο χρόνος ανεργίας να μετρά στα συντάξιμα χρόνια. Διαγραφή των χρεών των ανέργων στις τράπεζες, πλήρης και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
- Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και στις ΣΔΙΤ. Να ακυρωθούν οι συμβάσεις παραχώρησης. Δημόσια έργα βελτίωσης και ανάπτυξης των κοινωνικών υποδομών, με υλοποίησή τους από έναν δημόσιο φορέα κατασκευών με εργατικό έλεγχο. Ελεύθερη διέλευση παντού, χωρίς διόδια!
- Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Δημοκρατία και ελεύθερος συνδικαλισμός στους χώρους δουλειάς. Υπεράσπιση και διεύρυνση του ασύλου.
- Για τη νομιμοποίηση των μεταναστών, ίσα δικαιώματα για έλληνες και ξένους εργάτες.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
Το Σωματείο έχει μια συνεχή και αξιόλογη, πάνω από το «μέσο όρο» εσωτερική ζωή. Βασικά χαρακτηριστικά είναι οι τακτικές και μαζικές συνελεύσεις και η διαρκής παρουσία του και κινητικότητα στους χώρους δουλειάς. Όμως έως τώρα δεν έχουμε κατορθώσει να δώσουμε στο Σωματείο την εσωτερική ζωή που θέλουμε. Στις συνελεύσεις, να υπάρχει ουσιαστική συμβολή όλων των μελών του ΣΜΤ. Άλλες δραστηριότητες του που μπορούν να συμβάλλουν στο ζωντάνεμα της εσωτερικής του ζωής πρέπει να προταχθούν, όπως συσκέψεις για ειδικά θέματα, ομάδες δουλειάς ανά κλάδο, πιο ανοιχτή λειτουργία για την έκδοση της εφημερίδας και του site που με σταθερό τρόπο να απευθύνεται, να ενημερώνει και να συλλέγει την εμπειρία από τους χώρους δουλειάς.
Είναι η ώρα να συγκροτηθεί σε σταθερή βάση ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑΣ του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ το οποίο θα ενισχύει, όσο το επιτρέπει η «ευρωστία» του, συναδέλφους απεργούς, ή ανέργους. Η κρίση και η καλπάζουσα ανεργία θα αυξήσει δραματικά τις ανάγκες για τέτοιου είδους στήριξη.
Η πανελλαδικότητα του σωματείου δεν εξασφαλίζεται με ουσιαστικό τρόπο, μέσα από την ίδρυση παρατημάτων, που να μπορούν να λειτουργούν αυτοτελώς, να παίρνουν αποφάσεις και να σχεδιάζουν για το χώρο τους. Στα θετικά αυτή της προσπάθειας αποτιμούμε το παράρτημα του σωματείου στην Πάτρα. Το επόμενο διάστημα, σε συνεργασία με την συνέλευση του παραρτήματος στην Πάτρα, επιδιώκουμε να πραγματοποιηθούν εκλογές, για την ανάδειξη συντονιστικής επιτροπής του παραρτήματος. Στην κατεύθυνση της ενιαίας πανελλαδικής δράσης των τεχνικών επιδιώκουμε τη μέγιστη δυνατή ενότητα με το σωματείο μισθωτών τεχνικών Μακεδονίας.
Το σωματείο μπορεί να πολλαπλασιάσει την αποτελεσματικότητά του αν κατορθώσει να στηριχθεί στη συμμετοχή όλων των μελών του, ανεξάρτητα από την πολιτική τους θέση. Το ξεπέρασμα της λογικής της ανάθεσης, η ενεργή συμμετοχή και η κοινή πάλη όλων μας, η κατάκτηση μιας βαθύτερης ενότητας στην μάχη για τα κοινά συμφέροντά, παραμένει βασικό ζητούμενο για το επόμενο διάστημα.
Αθήνα, 9/5/2011