Καταγγέλλουμε την ωμή και απροκάλυπτη παρέμβαση της αστικής δικαιοσύνης για λογαριασμό της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, με την οποία αποφασίζει την ακύρωση του 29ου Συνέδριου του ΕΚΑ (Μάιος 2016), των αποφάσεων και των αρχαιρεσιών του. Καταγγέλλουμε επίσης τη δοτή διοίκηση του ΕΚΑ, που διορίστηκε με ευθύνη των παρατάξεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού -παλιού και νέου- από το δικαστήριο. Εξάλλου, οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Νέα Πορεία, ΕΑΚ (ΜΕΤΑ+ΕΜΕΙΣ), έκαναν τα πάντα για να ακυρώσουν τις αποφάσεις του πρόσφατου Συνεδρίου του ΕΚΑ και φέρουν σοβαρή πολιτική ευθύνη για την αντιδημοκρατική και αυταρχική αυτή εξέλιξη.
Πιο συγκεκριμένα, με μια απαράδεκτη -αλλά φωτογραφική- απόφαση η δικαστής Πρωτοδίκης τάχθηκε υπέρ των ασφαλιστικών μέτρων του σωματείου της ALPHA BANK, χρησιμοποιώντας τον ισχυρισμό ότι «το καταστατικό του ΕΚΑ δεν προβλέπει τον αποκλεισμό αντιπροσώπων λόγω παρατυπιών στις εκλογικές διαδικασίες που τους ανέδειξαν» (!!!). Οι αντιπρόσωποι του εν λόγω σωματείου είχαν αποκλειστεί με απόφαση του 29ου Συνεδρίου του ΕΚΑ. Το συγκεκριμένο εργοδοτικό σωματείο (όπως και άλλα που αποκλείστηκαν), έχοντας τη στήριξη των τραπεζιτών, όχι μόνο αρνήθηκε να προσκομίσει συγκεκριμένα στοιχεία για τους ψηφίσαντες στις αρχαιρεσίες του, αλλά εμφάνιζε ψηφίσαντες για το εργατικό κέντρο Αθήνας από όλη την Ελλάδα…
Επί της ουσίας η δικαστική απόφαση θέλει να ακυρώσει στην πράξη τη δυνατότητα των συνδικαλιστικών οργάνων, ιδιαίτερα των δευτεροβάθμιων, να ελέγχουν και να νομιμοποιούν τους αντιπροσώπους των αρχαιρεσιών τους, όπως προβλέπουν ρητά τα καταστατικά τους. Ανοίγει το δρόμο του ολοκληρωτικού άμεσου ελέγχου των συνδικάτων από το κράτος και την εργοδοσία.
Η δικαστική απόφαση πάει ένα ακόμα βήμα παραπέρα, ισχυριζόμενη πως μοναδικός κριτής ελέγχου και νομιμοποίησης των διαδικασιών των σωματείων, δεν είναι τα ίδια τα συνδικαλιστικά όργανα και τα καταστατικά τους αλλά τα δικαστήρια! Οδηγεί δηλαδή τα συνδικάτα να παίρνουν αποφάσεις όχι στις ΓΣ και στα συνέδρια τους αλλά στις αίθουσες των δικαστηρίων που θα ορίζουν και τις διοικήσεις! Αυτή η κατάπτυστη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών για λογαριασμό της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι η δικαιοσύνη δεν είναι καθόλου τυφλή προκειμένου να χτυπήσει το συνδικαλιστικό κίνημα, να υπηρετήσει με τις αποφάσεις της τη μεγαλοεργοδοσία και την κυβέρνηση.
Η νέα αυτή «επιτυχία» της αστικής δικαιοσύνης δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από το μαύρο παρελθόν: Από την περίοδο που το κράτος κρατούσε όμηρους σε καράβι στο λιμάνι του Πειραιά τους προοδευτικούς αντιπροσώπους ώστε να τελειώσει το Συνέδριο για να μπορούν να έχουν οι εργοδοτικοί την πλειοψηφία, έως την περίοδο που ο φασίστας Μεταξάς καθαιρούσε τις εκλεγμένες διοικήσεις και διόριζε δικές του. Από την καθαίρεση και σύλληψη των εκλεγμένων συνδικαλιστικών οργάνων το 1946 και το διορισμό των περιβόητων Μακρή-Καλομοίρη-Δημητράτου, στις καθαιρέσεις και τους διορισμούς της χούντας των συνταγματαρχών. Από τα δικαστικά πραξικοπήματα του Παπανδρέου στη ΓΣΕΕ το 1985 μέχρι την κήρυξη όλων σχεδόν των απεργιών ως παράνομες και καταχρηστικές, όλα τα τελευταία χρόνια. Από τις επιστρατεύσεις εργαζόμενων και ολόκληρων κλάδων μέχρι τις συλλήψεις και το ξύλο σε απεργούς και εργαζόμενους σε κάθε μεγάλη μάχη του λαϊκού κινήματος. Αυτή είναι η δικαιοσύνη και οι νόμοι τους!
Η απόφαση και οι εξελίξεις αυτές έρχονται την ώρα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και οι δανειστές-δυνάστες ΕΕ-ΔΝΤ ξεκινούν την αντιδραστική αναδιάρθρωση του εργασιακού, ξεκινούν τις δήθεν «διαπραγματεύσεις» για τον καθορισμό των μισθών, των συμβάσεων και τις «παρεμβάσεις» στο συνδικαλιστικό νόμο με στόχο το δικαίωμα της απεργίας και την αποτελεσματικότητα των συνδικάτων. Έρχονται σε μια στιγμή που απαιτείται ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος και ενίσχυση των ταξικών και αποφασιστικών αγώνων ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-εργοδοσίας. Θέλουν ένα συνδικαλιστικό κίνημα απόλυτα χειραγωγημένο, ένα κίνημα δεμένο χειροπόδαρα που δε θα αμφισβητεί και δε θα οργανώνει την πάλη ενάντια στα αντεργατικά μέτρα. Ένα κίνημα που θα είναι συμμέτοχο στον κοινωνικό εταιρισμό και μηχανισμός νομιμοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής μέσα στους εργάτες, στα πρότυπα του εργοδοτικού, κρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ.
Ο δικός μας νόμος, είναι το δίκιο του εργαζόμενου, του αγωνιζόμενου, η εργατική δημοκρατία και ταξική ανεξαρτησία από την πολιτική της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων.
Η ωμή παρέμβαση των δικαστηρίων στο συνδικαλιστικό κίνημα δε θα περάσει!
Συσπειρωνόμαστε στα σωματεία μας, ζωντανεύουμε τις μαζικές τους διαδικασίες, οργανώνουμε την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος!