Δεν θα ζήσουμε με ψίχουλα!

Σημαδεύουμε τον πραγματικό αντίπαλο: ΕΕ – άρχουσα τάξη!

 

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

 

Μας κατατρώνε οι χαμηλοί μισθοί, τα ελαστικά ωράρια και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ο φόβος της απόλυσης, οι τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές, η βαριά φορολογία, οι πετσοκομμένες κοινωνικές παροχές. Ο πρωτοδιοριζόμενος μηχανικός πληρώνεται πλέον με 800 € μικτά, ενώ οι εισφορές στο ΤΣΜΕΔΕ φθάνουν τις 5000 € το χρόνο. Ετοιμάζεται νέος γύρος κλοπής των ασφαλιστικών εισφορών μας με τη νέα ανακεφαλαιοποίηση της Τράπεζας Αττικής, ενώ ο νέος γύρος αντιασφαλιστικής επίθεσης με τη συνένωση των ταμείων προμηνύει νέες αυξήσεις στις εισφορές, νέες μειώσεις στις συντάξεις. Στην εξοντωτική φορολογία έρχεται να προστεθεί και η φορολόγηση ακόμα και του εταιρικού αυτοκινήτου. Η προώθηση της πολιτικής της ΕΕ για την «απελευθέρωση» έρχεται, σαν κερασάκι στην τούρτα, να επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κατάστασή μας.

 

 

 

Ποιον έχουμε απέναντι μας;

 

Η εύκολη απάντηση που έρχεται στο μυαλό για πολλούς, είναι πως φταίει η Τρόικα, ο νεοφιλελευθερισμός της Μέρκελ και ο πιστός της «ακόλουθος» Α. Σαμαράς που εφαρμόζει τη λαθεμένη γερμανική «μνημονιακή συνταγή».

Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη, ο εχθρός μας είναι πολύ ισχυρότερος, πολύ δυσκολότερος να αντιμετωπιστεί. Θυμόμαστε πως τα Δελτία Παροχής Υπηρεσιών, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, οι απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις, καθιερώθηκαν όλη την προηγούμενη δεκαετία της καπιταλιστικής ανάπτυξης στον κλάδο μας. Θυμόμαστε πως η κατεδάφιση της ασφάλισης δεν ξεπήδησε ξαφνικά, αλλά προωθείται εδώ και δεκαετίες, με αποκορύφωμα το ν.3518/2006 για το ΤΣΜΕΔΕ. Ξέρουμε πως μέτρα σαν και αυτά που λαμβάνονται στην Ελλάδα σήμερα, λαμβάνονται και λήφθηκαν σ΄ όλη την ΕΕ, είτε υπήρχε Μνημόνιο και Τρόικα είτε όχι, με υψηλό ή με χαμηλό χρέος, είτε στο «τιμόνι» βρίσκονται νεοφιλελεύθεροι ή σοσιαλδημοκράτες, όπως και να λέγεται το νόμισμα. Ξέρουμε πως το «άλλο μίγμα», που εφαρμόζεται σήμερα για παράδειγμα στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία, δεν οδηγεί στη λαϊκή ευημερία.

Έχουμε πλέον καταλάβει πως ο πραγματικός μας αντίπαλος δεν είναι μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση, η «εκτελεστική επιτροπή» του αστικού κράτους, αλλά αυτοί που κρύβονται από πίσω, που δεν κατεβαίνουν στις εκλογές και δεν ζητούν τις ψήφους μας, αυτοί που κρατούν τα «κλειδιά της οικονομίας» στα χέρια τους και αποφασίζουν τι θα παραχθεί, σε ποια ποσότητα, που και από ποιον. Αυτοί που κερδίζουν απ’ το ιδρώτα μας. Αυτοί που θωρακίζουν τα κέρδη τους και την ανταγωνιστικότητά τους με τα μέτρα που μας τσακίζουν. Ο αντίπαλος μας έχει ονοματεπώνυμο: είναι η άρχουσα τάξη, οι μονοπωλιακοί όμιλοι και η ΕΕ που στηρίζει την εξουσία και την κερδοφορία τους.

Οι ανάγκες των ομίλων για διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας, ειδικά σε συνθήκες όξυνσης του διεθνούς ανταγωνισμού με περιοχές όπου η εργατική δύναμη είναι πολύ φθηνότερη, είναι αυτές που καθιστούν αναγκαία την πολιτική φθηνής εργατικής δύναμης ως κυρίαρχο άξονα της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Γι’ αυτό η επίθεση που μας τσακίζει εξαπολύεται ταυτόχρονα σε όλους τους κλάδους της παραγωγής, αφορά όλους τους εργαζόμενους, είτε δουλεύουν με το μυαλό τους, είτε με το χέρι τους.

Τελικά οι τεράστιες απώλειες που είχαμε την περίοδο της κρίσης και που ήρθαν να προστεθούν σε μια επίθεση που μετρά ήδη δεκαετίες, έχει λόγο για τον οποίο γίνεται. Τα κέρδη των μεγαλομετόχων των μονοπωλιακών ομίλων σε κάθε κλάδο της οικονομίας. Τις ίδιες τις ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής. Γι’ αυτό το λόγο, κάθε αστική κυβέρνηση που πίνει νερό στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των ομίλων, θα λαμβάνει μέτρα σε τέτοια κατεύθυνση.

 

 

Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας

 

Κι’ όμως, παρόλη τη μίζερη ζωή που μας έχουν καταδικάσει, εμείς ανήκουμε σε εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που παράγει τα πάντα. Σπίτια και εργοστάσια κτίζονται και δουλεύονται από όλους εμάς.

Γι’ αυτό και τα θέλουμε όλα! Θέλουμε και μπορούμε να ζήσουμε ελεύθεροι από το ζυγό των μονοπωλίων, χωρίς να μας πίνουν το αίμα. Ανήκουμε στο περήφανο τμήμα της κοινωνίας, στην εργατική τάξη, που μπορεί να ηγηθεί μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, προτάσσοντας την ικανοποίηση των αναγκών του λαού.

Ξεκάθαρο είναι και από που πρέπει να ξεκινήσουμε! Η πάλη για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών των τελευταίων ετών είναι ρεαλιστική, αναγκαία και ταυτόχρονα προϋπόθεση οργάνωσης του αγώνα για την ικανοποίηση των αναγκών μας.

 

 

 

Δεν υπάρχουν «εύκολες» λύσεις…

 

Γι’ αυτό και κάθε πολιτική λογική που εγκλωβίζει τις διεκδικήσεις μας σε οτιδήποτε λιγότερο απ’ την ικανοποίηση των απωλειών των τελευταίων ετών και οργάνωσης της πάλης με άξονα τις ανάγκες μας, είναι πολιτικά επικίνδυνη.

Η πολιτική λογική του μικρότερου κακού και της συμμαχίας για να αποφύγουμε τα χειρότερα, είναι διαβρωτική και αποπροσανατολιστική. Καλεί σε αγώνα για να μην έρθουν τα χειρότερα και τελικά αποδέχεται τη μέχρι σήμερα κατάσταση. Έχουμε πείρα για το πως λειτούργησε η λογική αυτή τις προηγούμενες δεκαετίες. Θυμόμαστε το παράδειγμα της αντιασφαλιστικής επίθεσης στο ΤΣΜΕΔΕ, που η λογική αυτή οδηγούσε κάθε φορά στην αποδοχή όλων των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων, τάχα για να μην περάσει ο επόμενος.

Αντίστοιχα, η λογική που εστιάζει στο να πέσει η συγκεκριμένη κυβέρνηση οδήγησε όλο το προηγούμενο διάστημα σε συνεχείς αλλαγές των κυβερνήσεων, που όμως εφάρμοζαν την ίδια πολιτική. Συσκοτίζει τον πραγματικό αντίπαλο και την πραγματική αιτία για την οποία τσακίζονται τα δικαιώματα μας. Πόσο δίκιο είχε ο ποιητής όταν έλεγε:

« Όταν πεθαίνει βασιλιάς, μη χαίρεσαι λαουτζίκο… Μη λες πως θάν καλύτερος ο νυν από τον τέως… Πως θα ναι το λυκόπουλο καλύτερο απ’ το λύκο… Τότε μονάχα να χαρείς: αν θα ναι ο τελευταίος»

Αυτή τη χυδαία λογική επανέφεραν πρόσφατα και από το βήμα της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ, κάνοντας λόγο για διαχωριστική γραμμή των μηχανικών ανάμεσα στο πλειοψηφικό 60% που δεν πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές και το μειοψηφικό πλούσιο 40% που τις πληρώνει, αλλά ελέγχει το ΤΕΕ και τελικά είναι ο αντίπαλος μας.

Η «νέα» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ούτε θέλει, ούτε μπορεί να οδηγήσει στην ανάκτηση των απωλειών μας όλου του προηγούμενου διαστήματος. Το έχουμε μάθει πλέον το παραμύθι… Δεν θα τσιμπήσουμε!

 

 

Ενότητα με ποιον και για ποιον στόχο;

 

Γι’ αυτό και πρέπει να απορρίψουμε και να αντιπαλέψουμε κάθε προτροπή συμμαχίας με δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού όπως η ΓΣΕΕ. Οι άσφαιρες κινητοποιήσεις που οργανώνει είναι για τα μάτια του κόσμου. Ρόλος της είναι να κρατά το συνδικαλιστικό κίνημα υποταγμένο, να εμποδίζει την ανάπτυξη των αγώνων, να φρενάρει τη συνειδητοποίηση.

Αντίστοιχα, το ΤΕΕ για το οποίο ορισμένοι έχουν ακόμα αυταπάτες, είναι τεχνικός σύμβουλος του αστικού κράτους, τμήμα του κρατικού μηχανισμού, διαταξικός φορέας και στις δεδομένες συνθήκες δεν θα μπορούσε παρά να ελέγχεται από τους εκπροσώπους των ομίλων και της υψηλόβαθμης κρατικής υπαλληλίας.

Γι’ αυτό και το τάχα «από τα κάτω» κινηματικό ΤΕΕ, με τη μορφή της «Ανοιχτής Συνέλευσης Μηχανικών», εντάσσεται σ’ αυτή τη επικίνδυνη λογική αλλαγής των κοινοβουλευτικών συσχετισμών για να αλλάξει ο χαρακτήρας. Όμως, τα γεγονότα είναι πεισματάρικα. Η φύση της «Ανοιχτής Συνέλευσης» ως διαταξικού φορέα που κυριαρχούν τα μεγαλοστελέχη ομίλων του κράτους και του ίδιου του ΤΕΕ, ίσως γίνει καλύτερα κατανοητή από τη μόνιμη συμμετοχή ακόμα και του ίδιου του προέδρου του ΤΕΕ στις «διαδικασίες…» της.

 

 

 

 

Ο δρόμος της «αρετής και της κακίας»…

 

Ως εργαζόμενοι μηχανικοί-τεχνικοί, φυσικός μας σύμμαχος είναι η υπόλοιπη εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από την κυρίαρχη πολιτική. Ως σωματείο με ξεκαθαρισμένη γραμμή απέναντι στον αντίπαλο, πρέπει να συντονίσουμε τη δράση μας με τις ταξικές δυνάμεις που σημαδεύουν τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και τη ΕΕ που τη στηρίζει, που οργανώνουν την πάλη και το κίνημα των εργαζόμενων για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των αναγκών μας. Εκείνες της δυνάμεις που μπορούν και θέλουν να αγωνιστούμε μαζί για να προχωρήσουμε.

Ας σκεφτούμε: Μπορούμε να υπογράψουμε ΣΣΕ στον κλάδο των κατασκευών που να καλύπτει τις απώλειες και να ανοίγει το δρόμο για τις ανάγκες μας, χωρίς να συντονιστούμε με τις υπόλοιπες ταξικές δυνάμεις στο χώρο, δηλαδή με την Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Οικοδόμων; Μπορούμε να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας για την υγεία, την παιδεία, την ασφάλιση, χωρίς να συντονιστούμε με τις υπόλοιπες ταξικές δυνάμεις στους κλάδους που εργάζονται μηχανικοί, όπως με το ΣΕΕΝ στην Ενέργεια και το ΣΕΤΗΠ στις Τηλεπικοινωνίες; Μπορούμε να οργανώσουμε την πάλη μας για την προστασία των ανέργων, για τη διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης, αν δεν συντονιστούμε με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ;

Ανοίγονται μπροστά μας δύο δρόμοι:

Ο ένας, ο δρόμος που τελικά, άσχετα από προθέσεις και υποκειμενικές αντιλήψεις, «γεμίζει την καρδάρα» του νέου διεκδικητή της αστικής διακυβέρνησης. Ο δρόμος των τάχα ίσων αποστάσεων, ο δρόμος που καλλιεργεί αυταπάτες για λύσεις από τα πάνω, που στοχοποιεί ως βασικό υπαίτιο μόνο τη συγκεκριμένη κυβέρνηση, ο δρόμος που θα οδηγήσει σε απογοήτευση, αποστράτευση, όταν και η νέα αστική διακυβέρνηση παίξει το ρόλο της.

Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που αντιλαμβάνεται τις μεγάλες δυσκολίες αλλά δεν τις φοβάται γιατί ξέρει πως, παραφράζοντας το Μαγιακόφσκι, «είναι αγκαθωτός ο δρόμος προς το μέλλον». Ο δρόμος που θέλει δυνάμωμα του Σωματείου, μαχητική διεκδίκηση της ανάκτησης των απωλειών των τελευταίων ετών, ο δρόμος που αποκαλύπτει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ, οργανώνει την αντεπίθεση και κατανοεί την ανάγκη συντονισμού με τις ταξικές δυνάμεις που κινούνται σ’ αυτή την κατεύθυνση, με το ΠΑΜΕ και την ΠΑΣΕΒΕ. Αυτόν τον δρόμο θα τραβήξουμε και θα βάλουμε ένα λιθαράκι για την αποφασιστική νίκη.

 

 

Όλοι και όλες στο ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ του ΠΑΜΕ          1Η Νοέμβρη στο Σύνταγμα, στις 12.00 μ.

Όλοι και όλες στην κινητοποίηση στην επόμενη Γενική Συνέλευση των μετόχων της Τράπεζας Αττικής στις 10 Νοέμβρη, για να μπλοκάρουμε τη νέα συμμετοχή του ΤΣΜΕΔΕ στην τράπεζα (στάση εργασίας του Σωματείου 9.00 – 13.00).

 

Οργανώνουμε την αντεπίθεσή μας παλεύοντας για:

Να σταματήσει κάθε συζήτηση για παρέμβαση του κράτους και των εργοδοτών στη συνδικαλιστική δράση και στο δικαίωμα της απεργίας.

Πλήρη κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των ταμείων από το κράτος και τη μεαγλοεργοδοσία. Κατάργηση του ΚΕΑΟ και του νόμου για τις κατασχέσεις, ακύρωση της βεβαίωσης των ασφαλιστικών χρεών των εργαζόμενων στην εφορία. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική και υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. ΟΧΙ στην ανταποδοτικότητα και στην επιχειρηματικότητα στην κοινωνική ασφάλιση. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και Πρόνοια. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μαζί και των ν. 3518/06, 3655/08, 3863/2010 και των πρόσφατων ρυθμίσεων (μεσοπρόθεσμο). Μετατόπιση του κύριου βάρους των εισφορών στην εργοδοσία και το κράτος, αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, στην κατεύθυνση της πλήρους απαλλαγής του εργαζόμενου από εισφορές. Με αφετηρία την κατάργηση των αυξήσεων των εισφορών των εργαζόμενων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια, μείωση των εισφορών στα προ του 1992 επίπεδα, ειδικά για την πρώτη πενταετία έκπτωση 50%. Οι εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών να καθοριστούν στη βάση της καταβολής των 2/3 από το κράτος και του 1/3 από τον ασφαλισμένο. Κατάργηση των εισφορών για τον κλάδο Υγείας και της συμμετοχής των ασφαλισμένων στη φαρμακευτική δαπάνη. Κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Αναπλήρωση όλων των επιπτώσεων του PSI με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας. Απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής “τζόγο”. Αποδέσμευση του ΤΣΜΕΔΕ από την Τράπεζα Αττικής και το Χρηματιστήριο με πλήρη κάλυψη του συνόλου των απωλειών του ΤΣΜΕΔΕ από το χρηματιστήριο. Διεκδίκηση των απωλειών του αποθεματικού από την άτοκη κατάθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας. Πλήρης κρατική κάλυψη των υποχρεώσεων των στρατευμένων και των μεταπτυχιακών φοιτητών – ερευνητών απ΄ τους φορείς που τους απασχολούν. Αναγνώριση των εργοδοτικών υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους με ΔΠΥ. Σύνταξη μετά από 30 χρόνια δουλειάς (στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες). Άμεση αύξηση των συντάξεων του ΤΣΜΕΔΕ στο ύψος που προσδιορίστηκε με τις δικαστικές αποφάσεις.

Πλήρη σταθερή εργασία για όλους, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης. 7ωρο-5νθημερο-35ωρο, υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ με αυξήσεις για την ικανοποίηση όλων των αναγκών των εργαζομένων. Να σταματήσει η άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων στα άθλια και κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης. Να πάρει πίσω η κυβέρνηση το νόμο για τις ΣΣΕ, να επανέλθει η υποχρεωτικότητά τους. Να σταματήσει το άθλιο καθεστώς των ατομικών συμβάσεων και ο απαράδεκτος διαχωρισμός στους μισθούς των εργαζομένων με βάση την ηλικία. Να μπει φρένο στις συζητήσεις για την απελευθέρωση των απολύσεων που προετοιμάζουν. Καμιά απόλυση στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Να ανακληθούν οι ως σήμερα απολύσεις στο δημόσιο τομέα και να δοθούν κονδύλια για την κάλυψη των αναγκών στην Παιδεία, στην Υγεία και την Πρόνοια. Να μην καταργηθούν τα ήδη πετσοκομμένα οικογενειακά επιδόματα, τα επιδόματα μητρότητας και τα άλλα επιδόματα του ΟΑΕΔ, ως συνέπεια της νέας μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανέργων/υποαπασχολούμενων, επίδομα ανεργίας για όλους ανεξάρτητα από τον τρόπο πληρωμής (μισθός – ΔΠΥ). Άμεση αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600€. Επίδομα ανεργίας για όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας. Απαιτούμε την άμεση κάλυψη των συναδέλφων που έχουν ασφράγιστο βιβλιάριο υγείας χωρίς όρους και προϋποθέσεις, ανεξάρτητα από τα χρέη τους προς τα ταμεία, με κάλυψη από το κράτος με χρηματοδότηση 100% συμπεριλαμβανομένων και των οικογενειών τους. Αναδρομική διαγραφή των χρεών προς το ταμείο για όλο το διάστημα της ανεργίας. Χορήγηση στους ανέργους δωρεάν κάρτας απεριόριστων διαδρομών στις αστικές συγκοινωνίες. Επιδότηση ενοικίου στο 100% της αξίας του. Αναστολή κάθε πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας που ανήκει κατά κυριότητα στον άνεργο, καθ’ όλη τη διάρκεια της ανεργίας. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης και να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες. Μείωση 30% των τιμολογίων ΔΕΚΟ με παράλληλη απαγόρευση της διακοπής παροχής νερού, ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου.

Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ), με προσανατολισμό στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης. Κατάργηση των ιδιωτικών ΕΞ.Υ.Π.Π. και δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας, ενταγμένου στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Κατοχύρωση εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου. Διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ. Ουσιαστική προστασία της μητρότητας. Άδεια κυήσεως, τοκετού, γαλουχίας και φροντίδας των νεογέννητων, με πλήρεις αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (μισθό, ΔΠΥ), αντίστοιχα δικαιώματα για τις αυτοαπασχολούμενες. Κρατικό δίκτυο υποδομών, με δωρεάν υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τους ανάπηρους.  Καταβολή του επιδόματος τοκετού και στις γυναίκες που γεννούν στα δημόσια και στα συμβεβλημένα με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτικά μαιευτήρια.

Να σταματήσουν τώρα όλα τα χαράτσια. Να σταματήσει κάθε κατάσχεση και πλειστηριασμός στα σπίτια του εργαζόμενου λαού. Να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και συνολικά το αντιλαϊκό φορολογικό σύστημα. Να ανέβει άμεσα ο συντελεστής φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου στο 45%, για διανεμόμενα και μη κέρδη. Να αυξηθεί το οικογενειακό αφορολόγητο όριο στα 40.000 €, συν 5.000 € επιπλέον για κάθε παιδί. Να καταργηθούν οι έμμεσοι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνιών. Για οικογενειακό εισόδημα τετραμελούς οικογένειας 50.000€ και κάτω, διαγραφή όλων των χρεών από τόκους, μείωση του ύψους του χρέους κατά 50% για στεγαστικά δάνεια κάτω των 200.000€, για καταναλωτικά κάτω των 30.000€ και για πιστωτικές κάρτες κάτω των 20.000€. Για τους άνεργους, αναστολή πληρωμών για κάθε είδους δάνειο, απαγόρευση ανατοκισμού και κεφαλαιοποίησης συμβατικών τόκων για αυτό το διάστημα.

Ανατροπή της πολιτικής της ΕΕ για την παιδεία και τα επαγγελματικά δικαιώματα. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ενιαία ανώτατη εκπαίδευση με ένα πτυχίο 5ετούς διάρκειας ανά ειδικότητα μηχανικού. Κατάργηση όλων των νόμων και ΠΔ που τις ενσωματώνουν στην εθνική νομοθεσία. Κατάργηση κάθε μορφής εξετάσεων για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, το ακαδημαϊκό δίπλωμα μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Καμιά μετατόπιση της «τεχνικής ευθύνης» από το κράτος και την εργοδοσία στον εργαζόμενο. Κατάργηση του νόμου για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όχι στη τζάμπα εργασία της μαθητείας. Όχι στην υποχρηματοδότηση Υγείας-Παιδείας-Δήμων.

Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου αναδιάρθρωσης των δημόσιων έργων και μελετών που επιταχύνουν τη συγκέντρωση μελετών και έργων στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου (ΣΔΙΤ, Συμβ.Παραχώρησης, ΓΟΚ, αυθαίρετα, οικοδομικές άδειες κ.λπ.). Κατάργηση του νόμου για το κτηματολόγιο, κατάρτιση Δασικού Κτηματολογίου πριν το Εθνικό Κτηματολόγιο. Κατάργηση του αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου για την εμπορευματοποίηση της γης και των δασικών εκτάσεων, του νερού, των φυσικών πόρων. Απόσυρση των Χωροταξικών Σχεδίων (Γενικού και Ειδικών) που υποτάσσουν τη χρήση γης στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων και επιταχύνουν την ιδιωτική πολεοδόμηση. Ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών για όλες τις φάσεις παραγωγής έργων, που θα κατοχυρώνει το δημόσιο έργο και τη λαϊκή κατοικία σαν κοινωνικά αγαθά και όχι σαν εμπορεύματα στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας. Απαίτηση ουσιαστικής αντισεισμικής θωράκισης και αντιπλημμυρικής προστασίας. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου απελευθέρωσης της ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και μεταφορών. Ενιαίοι κρατικοί φορείς στους παραπάνω τομείς, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα υπηρετούν τις ανάγκες των εργαζόμενων, στο πλαίσιο της λαϊκής οικονομίας.

Κατάργηση των ξένων βάσεων και όλων των διευκολύνσεων στο ΝΑΤΟ-ΕΕ-ΗΠΑ. Να μη διατεθούν υποδομές ούτε και ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις σε νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να σταματήσει κάθε στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Κατάργηση των εξοπλιστικών δαπανών για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Επιστροφή όλων των ελληνικών Σωμάτων, που χρησιμοποιούνται στους ιμπεριαλιστικούς στρατούς.