Ακόμα ένα θανατηφόρο εργατικό «ατύχημα» ήρθε να προστεθεί στην ήδη μεγάλη λίστα που περιλαμβάνει εργαζόμενους που έχουν χάσει τη ζωή τους το τελευταίο χρονικό διάστημα, με θύμα αυτή τη φορά τον 36χρονο Άρη Δάρρα στις εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα.

Ο θάνατος του 36χρονου εργάτη δεν αποτελεί απλά ένα «ατύχημα» ή μια «κακιά στιγμή», αλλά είναι αποτέλεσμα της κατάστασης και των όρων εργασίας που επικρατούν στους εργασιακούς χώρους. Η υπερεντατικοποίηση της εργασίας και οι ελλείψεις προσωπικού που καλύπτονται με τις υπερωρίες και τις κακοπληρωμένες μικρές και εποχιακές εργολαβίες, σε συνδυασμό με τη μη τήρηση των απαραίτητων μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της καπιταλιστικής παραγωγικής διαδικασίας στη βιομηχανία και το τεχνικό κλάδο.

Η αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, οι επιπτώσεις από τις επαγγελματικές ασθένειες που στη χώρα μας δεν καταγράφονται, είναι αποτέλεσμα του στόχου του κεφαλαίου για την απόσπαση μεγαλύτερου κέρδους μέσα από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων και την μείωση του λειτουργικού κόστους.

Η μη τήρηση των τεχνικών και οργανωτικών μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στο σύνολο των εργασιών (π.χ. απαρχαιωμένος, κακοσυντηρημένος εξοπλισμός που δεν πληροί τους κανονισμούς ασφάλειας, η πλημμελής παροχή μέσων ατομικής προστασίας, υποτυπώδης στην καλύτερη περίπτωση ενημέρωση – εκπαίδευση του προσωπικού, πίεση των εργαζομένων να μην ακολουθούν διαδικασίες ασφάλειας, απουσία μέτρων πρόληψης της έκθεσης των εργαζομένων σε επικίνδυνες ουσίες, φυσικούς και εργονομικούς παράγοντες κινδύνου κ.ά.), είναι ο ”γενικός κανόνας” και όχι η ”εξαίρεση”. Οι αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις και η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης αυξάνουν τα εργατικά ατυχήματα και οδηγούν σε πρόωρη φθορά της υγείας και επαγγελματικές ασθένειες.

Η υπάρχουσα σήμερα νομοθεσία για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων δεν εφαρμόζεται από την εργοδοσία και το αστικό κράτος μέσω των ελεγκτικών του μηχανισμών δεν ελέγχει την εφαρμογή της. Είναι συχνό το φαινόμενο, ακόμη και στην περίπτωση που γίνει κάποιος έλεγχος (π.χ. μετά από σοβαρό ή θανατηφόρο εργατικό ατύχημα) να μετατοπίζεται η εργοδοτική ευθύνη στις πλάτες του Τεχνικού ασφάλειας ή του ίδιου του εργαζόμενου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που στη ΛΑΡΚΟ συμβαίνει θανατηφόρο ατύχημα, καθώς οι συνθήκες που καλούνται να δουλέψουν οι εργαζόμενοι γίνονται όλο και χειρότερες.

Το συγκεκριμένο έγκλημα δεν είναι κεραυνός εν αιθρία αφού εδώ και πολύ καιρό οι εργαζόμενοι στην ΛΑΡΚΟ είχαν επισημάνει σειρά παραλήψεων που δημιουργούσαν εύλογες ανησυχίες για “ατυχήματα” στους χώρους δουλειάς.

Το συγκεκριμένο έγκλημα είναι απόρροια της εντατικοποίησης της δουλειάς, της υπερεκμετάλλευσης, του άγχους, της αβεβαιότητας για το μέλλον της ΛΑΡΚΟ, της απουσίας ουσιαστικών ελέγχων και μέτρων ασφαλείας στους χώρους δουλειάς.

Τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση αυτή έχουν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) οι οποίες οδήγησαν στον οικονομικό στραγγαλισμό και την αποψίλωση του δημοσίου χαρακτήρα της εταιρείας.

Για άλλη μια φορά, τα «σπασμένα» των εκάστοτε δοτών διοικήσεων πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται, τα δικαιώματα τους να καταπατώνται ,τους ρυθμούς εργασίας τους να εντατικοποιούνται και τη ζωή τους να βρίσκεται καθημερινά σε κίνδυνο. Η εκχώρηση της συγκεκριμένης εταιρείας στο ΤΑΙΠΕΔ, έρχεται να συνθέσει ένα ακόμα πιο πιεστικό τοπίο για τους εργαζομένους με το φόβο της απόλυσης, και του κλεισίματος να καραδοκεί. Έτσι η ΛΑΡΚΟ και αντίστοιχες μονάδες παραγωγής έχουν μετατραπεί σε εργασιακά κάτεργα.

Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν στην εταιρεία. Μάλιστα, είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι που εδώ και πολύ καιρό δίνουν ένα μεγάλο αγώνα για την υπογραφή επιχειρησιακής ΣΣΕ, έχοντας μάλιστα στοχοποιηθεί από το ΤΑΙΠΕΔ, επειδή διεκδικούν το αυτονόητο, δηλαδή αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα και την λήψη των απαραίτητων μέτρων ασφάλειας και υγιεινής.

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του εργαζομένου Άρη Δάρρα.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν στα ταξικά σωματεία, να παλέψουμε συλλογικά για :

  • Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ), με προσανατολισμό στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης.
  • Αποφασιστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους σε όλους τους νομούς της χώρας.
  • Ουσιαστική καταγραφή εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών.
  • Θεσμοθέτηση μεθοδολογιών και προδιαγραφών, επιστημονική έρευνα με κριτήριο την εγγενή ασφάλεια και την προσαρμογή του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος στις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.
  • Υπεράσπιση και διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ και σε άλλους κλάδους και ειδικότητες (σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) που δουλεύουν σε ομοιογενείς συνθήκες, ανεξάρτητα από τον ασφαλιστικό τους φορέα, άμεση επανένταξη στο θεσμό των κλάδων που εξαιρέθηκαν το 2011. Μείωση του χρόνου εργασίας για τα ΒΑΕ 6ωρο/5ήμερο/30ωρο και αύξηση των ημερών αδείας. Καθιέρωση επιδόματος Βαριάς Ανθυγιεινής Εργασίας.
  • Δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας και υπηρεσιών ΥΑΕ ενταγμένων στο αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της υγείας και ασφάλειας της εργασίας.
  • Πλήρη κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων από τον επαγγελματικό κίνδυνο με ευθύνη του κράτους και αποκλειστική επιβάρυνση του κεφαλαίου.
  • Άμεση επίδοση ευθυνών στον εργοδότη για τα εργατικά ατυχήματα, κατάργηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου για τα εργατικά ατυχήματα που ρίχνει το βάρος στον εργαζόμενο και στους τεχνικούς.
  • Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς όρους εργασίας και με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Όχι στην εντατικοποίηση της εργασίας και στις απλήρωτες υπερωρίες. Υποχρεωτική καταβολή άδειας για όλους τους εργαζόμενους μετά από υπερεργασία είτε από αλλεπάλληλες αλλαγές βάρδιας στην παραγωγή.
  • Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου-Βρούτση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και όλων των αντεργατικών νόμων. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751€ για όλους. Υπογραφή ΣΣΕ με πραγματικές αυξήσεις.