Διεκδικούμε αγωνιστικά, μαχητικά με ΑΠΕΡΓΙΑ στις 8 Νοέμβρη! Με τη σημαία των αναγκών μας!
Η «δίκαιη» ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο διαρκείας!
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με επικοινωνιακή επίθεση που έχει εξαπολύσει ενάντια στη λαϊκή συνείδηση, επιχειρεί να πείσει ότι με τη λήξη του προγράμματος ξεκινάει να μοιράζει «ελαφρύνσεις», ότι κάθε κοινωνική κατηγορία έχει κάτι να περιμένει από τη «δίκαιη ανάπτυξη» των μεταμνημονιακών μνημονίων διαρκείας…
Ο μεταμνημονιακός «παράδεισος» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και η εναλλακτική των αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, απαιτεί όχι απλά την παγίωση όλων των αντεργατικών μέτρων που προηγήθηκαν, αλλά την παραπέρα κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης, το διαρκές χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων και διατήρησης θετικών ρυθμών στην καπιταλιστική ανάπτυξη.
Το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2019, με στόχο τη διατήρηση των «ματωμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων, προβλέπει για μία ακόμα φορά γονάτισμα του λαού και παράλληλα σημαντική μείωση των φόρων για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτή είναι η πραγματική έννοια της «κανονικότητας» και της «ανάπτυξης» που αναφέρει η κυβέρνηση. Τα ψίχουλα που τάζει η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση ελέω προεκλογικής περιόδου, δεν αλλάζουν τη ζωή της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας που στενάζει από το διαρκές χτύπημα στο λαϊκό εισόδημα και τους φόρους. Κανένας από τους 700 περίπου μνημονιακούς νόμους δεν πρόκειται να καταργηθεί, καθώς έχουν αναληφθεί συγκεκριμένες δεσμεύσεις για επιτήρηση και δημοσιονομικά μέτρα έως το 2060!
Κανείς να μην πιστέψει τα ψέματα και τις απάτες της κυβέρνησης!
Με τον επικοινωνιακό κουρνιαχτό η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει τη νύχτα μέρα! Διαλαλεί πως θα αυξήσει τον κατώτερο μισθό, αλλά η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ), καταψήφισαν για μια ακόμα φορά την πρόταση των 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων, για την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751€ και την κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου των Μνημονίων!
Στην ουσία εφαρμόζουν τον Νόμο Βρούτση του 2ου μνημονίου, που πλέον μετονομάζεται σε Νόμο Αχτσιόγλου – Βρούτση. Είναι ο Νόμος που ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση αποκαλούσε Νόμο-δολοφόνο και υπόσχονταν πως θα τον καταργούσε άμεσα. Είναι ο νόμος που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ενώ η κυβέρνηση με τον εκάστοτε Υπουργό θα καθορίζει τον κατώτερο μισθό, με κριτήρια την “παραγωγικότητα”, την “ανταγωνιστικότητα”, την “απασχόληση” και την “ανεργία”, δηλαδή όλο το αντιδραστικό πλαίσιο που τσάκισε και τσακίζει τους μισθούς.
Την ίδια στιγμή πανηγυρικά αναφέρονται στην τάχα επεκτασιμότητα των ελάχιστων κλαδικών ΣΣΕ που έχουν υπογραφεί ως σήμερα και αφορούν ελάχιστους εργαζόμενους. Κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους, συζητούν τάχα για επεκτασιμότητα των συμβάσεων όταν οι 9 στους 10 κλάδους δεν έχουν καν σύμβαση! Και δεν έχουν, διότι αυτά προβλέπουν οι νόμοι των μνημονίων που διατηρεί ανέπαφους η κυβέρνηση.
Με την κατοχύρωση του νόμου Βρούτση αλλά και τη δυνατότητα της εργοδοτικής άρνησης για τη μη προσκόμιση του μητρώου μελών, αποκαλύφθηκε για μια ακόμα φορά γιατί οι εργοδοτικές οργανώσεις ποτέ δεν ανησύχησαν με τον ΣΥΡΙΖΑ! Ότι μπορεί τώρα λόγω προεκλογικής περιόδου να γίνεται συζήτηση για “δέκα πάνω-δέκα κάτω” στο εισόδημα, αλλά η γενική πολιτική μισθών θα παραμένει ανέπαφη και δεν θα επιστρέψουμε σε “παθογένειες του παρελθόντος”, όπως αναφέρει συχνά-πυκνά ο ΣΕΒ για τις συλλογικές συμβάσεις και τις αυξήσεις.
Είναι πραγματική πρόκληση της κυβέρνησης, η ανακοίνωση για τις τάχα μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών, σχεδόν 2 χρόνια μετά την ψήφιση του Νόμου «λαιμητόμου» Κατρούγκαλου για το Ασφαλιστικό και ενώ δεν έχει καν ολοκληρωθεί η εφαρμογή του συνόλου των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων. Συγκρίνουν τις εισφορές του 2019 με τις εισφορές που θα προέκυπταν αν επιβάλλονταν ολόκληρες οι αυξήσεις στις εισφορές που είχε ήδη νομοθετήσει η κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, οι εργαζόμενοι μηχανικοί όχι απλά δεν θα δουν τις γενναίες μειώσεις που ακούν, αλλά, ορισμένες κατηγορίες θα δουν ακόμα και αυξήσεις την επόμενη χρονιά ενώ όποια προσωρινή, μεσοπρόθεσμη ή μόνιμη «ελάφρυνση» τελικά χρεώνεται στις πλάτες του ίδιου του ασφαλισμένου. Μετατρέπεται σε απώλεια δικαιώματος από τη μελλοντική σύνταξη (κύρια ή επικουρική) και το εφάπαξ.
Είναι μεγάλη πρόκληση η συνεχιζόμενη κοροϊδία της κυβέρνησης προς τους συνταξιούχους για τη “μη περικοπή των συντάξεων” και το “τέλος των μνημονίων”. Έφεραν συνολικά 21 μειώσεις στις συντάξεις, πρόσθεσαν και άλλες πάνω στις προηγούμενες: Πετσόκοψαν την κατώτερη σύνταξη από τα 486 στα 384 ευρώ. Πετσόκοψαν και μετέτρεψαν σε φιλοδώρημα τις επικουρικές. Έκοψαν το ΕΚΑΣ, μείωσαν περαιτέρω τις συντάξεις με το μικρότερο ποσοστό αναπλήρωσης του Κατρούγκαλου. Τώρα παρουσιάζουν σαν νίκη, ότι δε θα κόψουν από τους υπερήλικες, αλλά μόνο από τους νεότερους. Κυνικά και ξεδιάντροπα, εύχονται δημόσια να φύγουν οι συνταξιούχοι από τη ζωή για να πιάσουν τους δημοσιονομικούς στόχους!
Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη!
Την ώρα που 8 στους 10 αυτοαπασχολούμενους μηχανικούς είναι ανασφάλιστοι λόγω οφειλών, κλιμακώνεται η επίθεση κυβέρνησης, τραπεζών και μηχανισμών του αστικού κράτους ενάντια στη λαϊκή κατοικία και τα χρεωμένα νοικοκυριά, με μπαράζ πλειστηριασμών, χαρατσιών και φοροληστείας, αλλά και με βιομηχανία διώξεων σε όσους αντιστέκονται. Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει στήσει τον τελευταίο χρόνο βιομηχανία διώξεων καθιστώντας «ιδιώνυμο» αδίκημα τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς.
Καμία συμμετοχή στου ΝΑΤΟ τα σφαγεία!
Η πολιτική που εφαρμόζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η «αναβάθμιση» της αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ σημαίνουν αναβάθμιση των κινδύνων για το λαό, αφού η χώρα, οι υποδομές της, οι Ενοπλες Δυνάμεις της, συμμετέχουν σε σχεδιασμούς που μυρίζουν μπαρούτι και μπαίνουν στο στόχαστρο πολεμικών αναμετρήσεων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο σημαιοφόρου των ΝΑΤΟ –ΗΠΑ στα επιθετικά τους σχέδια στην περιοχή, επιδιώκει να επεκτείνει την παρουσία αμερικανικών βάσεων και στρατευμάτων σε όλη την επικράτεια, εκτός της Σούδας, του Άραξου, της Λάρισας, της Αλεξανδρούπολης, της Σύρου, τώρα με νέα βάση στην Κάρπαθο όπως δηλώθηκε στην τελευταία επίσκεψη του υπουργού Καμμένου στις ΗΠΑ. Βάζει τη χώρα μας ακόμα πιο βαθιά στο παιχνίδι για τον έλεγχο του ενεργειακού πλούτου και της μεταφοράς του, των σφαιρών επιρροής στην περιοχή μας, στις διαδικασίες αμφισβήτησης και επαναχάραξης των συνόρων με το αίμα των λαών, βάζει το λαό στο στόχαστρο σε ενδεχόμενο γενικευμένου πολέμου στην περιοχή Βαλκανίων – Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Οργανώνουμε την αντεπίθεση στον κλάδο Κατασκευών – Μελετών!
Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!
Καμιά αναμονή και ανοχή. Να απαντήσουμε μαχητικά στα ψέματα και τις αυταπάτες που σπέρνουν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η ΝΔ. Κανείς δεν θα μας λύσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι αντεργατικές πολιτικές των κυβερνήσεων τους από την έναρξη της κρίσης, αν δεν οργανωθεί μαζικός, αποφασιστικός αγώνας.
Καλούμε κάθε συνάδελφο σε κάθε χώρο δουλειάς να αγωνιστούμε συλλογικά, μέσα από το Σωματείο, να δυναμώσουμε τη δική μας ταξική οργάνωση.
Με ταξική οργάνωση, μαζικοποίηση του Σωματείου και τροφοδότηση κάθε εστίας αντίστασης στα βασικά εργοτάξια και στα γραφεία των ομίλων, με μαζικοποίηση των επιχειρησιακών και εργοταξιακών επιτροπών αγώνα, σε διαρκή αντιπαράθεση με την εργοδοσία του κλάδου και τα δεκανίκια της του εργοδοτικού συνδικαλισμού, με ενότητα και συμπόρευση με τις ταξικές δυνάμεις στον κλάδο, με το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία Οικοδόμων, ενάντια στην κοινή εργοδοσία:
- Μπορούμε να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς για αναπλήρωση των απωλειών, προσλήψεις με σταθερές εργασιακές σχέσεις, βάζοντας ρότα προς την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.
- Μπορούμε να επιβάλλουμε ενιαίους όρους για τις αμοιβές μας με την υπογραφή νέας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου και την κλιμάκωση της πάλης για την εφαρμογή της.
- Μπορούμε να αμυνθούμε στην κλιμακούμενη εργοδοτική επίθεση, ιδιαίτερα σήμερα που βρίσκεται σε εξέλιξη εκτεταμένη αναδιάρθρωση των κατασκευαστικών ομίλων, με αλλαγές στη μετοχική σύνθεση και στη διοίκησή τους (βλ. ΕΛΛΑΚΤΩΡ) και κυοφορούμενες εξαγορές και συγχωνεύσεις μεταξύ τους. Κάθε τέτοια αναδιάρθρωση «μυρίζει αίμα»: φέρνει απολύσεις, μειώσεις μισθών, απώλεια δικαιωμάτων και εντατικοποίηση της εργασίας για να ενισχύσουν οι μέτοχοι την κερδοφορία τους.
- Μπορούμε να βάλουμε εμπόδια στην εργοδοτική τρομοκρατία έναντι όποιου αντιστέκεται στην επίθεση στο χώρο δουλειάς του και διεκδικεί τα δικαιώματά του.
Η διεκδίκηση υπογραφής κλαδικής ΣΣΕ βάζει τον πήχυ ψηλότερα. Κανείς εργοδοτικός φορέας σήμερα, δε συζητάει αυξήσεις εάν εμείς δεν το επιβάλλουμε. Είναι καιρός να κάνουμε ένα άλμα στη δράση και στη λειτουργία του Σωματείου. Με επίμονη δουλειά και σταθερή παρέμβαση ώστε να πετύχουμε μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις με πραγματικούς απεργούς, η απεργία στον κλάδο να σημάνει ότι σταματά η δουλειά με συλλογική απόφαση των ίδιων των εργαζόμενων.
Λέμε όχι στην υπονόμευση της αναγκαίας ταξικής ενότητας
Τη στιγμή που με πρόταση των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ, δεκάδες Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Συνδικάτα οργανώνουν την επόμενη απεργιακή μάχη για την 8η Νοέμβρη, ώστε αυτή η απεργία να πάρει πανελλαδικό χαρακτήρα, η πλειοψηφία του ΔΣ του Σωματείου ουσιαστικά αφοπλίζει το σωματείο. Αντί να οργανώνει μαχητικά, μέσα στους χώρους δουλειάς την απεργία και τη μάχη για την υπογραφή της ΣΣΕ μαζικοποιώντας το σωματείο και κινητοποιώντας τους εργαζόμενους σε κατεύθυνση ρήξης με την αστική πολιτική, κλωθογυρνάει γύρω από μια αντιπαράθεση για την ημερομηνία της απεργίας ή για τις λεπτομέρειες της ΣΣΕ.
Η πολιτική επιλογή της γραμμής ίσων αποστάσεων απ’ τον ταξικό πόλο που αντιπαλεύει την αστική πολιτική και από τις αστικές δυνάμεις απ’ την άλλη, που αποτελεί τελικά και την κυρίαρχη επιλογή στις πολιτικές δυνάμεις που εκφράζονται συνδικαλιστικά στην πλειοψηφία της διοίκησης, οδηγεί αντικειμενικά σε αδυναμία υιοθέτησης και προώθησης της γραμμής ρήξης και σύγκρουσης με την αστική πολιτική μέσα στους χώρους δουλειάς, που αποτελεί, ειδικά σήμερα, αναγκαία προϋπόθεση για τη μαζικοποίηση του σωματείου.
Όμως, η μάχη για τις ΣΣΕ στον κλάδο των κατασκευών, δεν μπορεί να γίνει παρά αν συντονιστεί το ΣΜΤ με το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία Οικοδόμων που συγκροτούν τις κύριες μάζες του ταξικού συνδικαλισμού στο κλάδο. Η επιλογή του μη συντονισμού, οδηγεί τη πλειοψηφία της διοίκησης να επιλέγει για μια ακόμη φορά το διαχωρισμό, για να «συντονιστεί» το ΣΜΤ με 5-6 Σωματεία, για απεργία σε άλλη ημερομηνία, την 1η Νοέμβρη! Για μια ακόμη φορά επιχειρεί να εγκλωβίσει το Σωματείο στη γραμμή του υποτιθέμενου «τρίτου πόλου» μεταξύ του εργοδοτικού συνδικαλισμού και της συσπείρωσης των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ.
Αυτή η κατεύθυνση αντικειμενικά υπονομεύει την απαραίτητη ταξική ενότητα της εργατικής τάξης απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου.
Η απεργία της 8ης Νοέμβρη μπορεί να αποτελέσει βήμα κλιμάκωσης του αγώνα των ταξικών σωματείων και ομοσπονδιών και βήμα κλιμάκωσης της πάλης του ΣΜΤ για ουσιαστικό συντονισμό και συμπόρευση των ταξικών σωματείων στον κλάδο για υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ των μισθωτών τεχνικών.
Η πετυχημένη οργάνωση της πάλης απαιτεί να σημαδέψουμε τον πραγματικό αντίπαλο, να συμπορευτούμε με εκείνες τις δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να συγκρουστούν με τα μονοπώλια, το κράτος τους, την κυβέρνησή τους, με τον ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος, το ΠΑΜΕ. Όλοι μπορούμε να αναλογιστούμε ποια θα ήταν η κατάσταση σήμερα αν δεν υπήρχε η αγωνιστική δράση και στάση του ΠΑΜΕ, ο πρωτοπόρος ρόλος του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Διεκδικούμε αγωνιστικά, μαχητικά με απεργία στις 8 Νοέμβρη!
Μόνο η δική μας πάλη, η αγωνιστική δράση, η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, η κοινωνική συμμαχία, μπορεί να ανατρέψει τις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές, για να μπουν οι δικές μας ανάγκες μπροστά!
Διεκδικούμε:
- Κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου-Βρούτση που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751€ για όλους.
- Υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο μας με πραγματικές αυξήσεις. Συντονιζόμαστε με την Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Οικοδόμων για την πάλη για υπογραφή ΣΣΕ στα εργοτάξια.
- Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Κατάργηση του καθεστώτος πληρωμής με ΔΠΥ!
- Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές. Άμεση μείωση των εισφορών. Καμία είσπραξη αναδρομικών οφειλών. Όχι στην ανταποδοτικότητα. Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Κατώτερη σύνταξη 600 ευρώ, στο 80% του κατώτερου μισθού.
- Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Να σταματήσουν όλες οι διώξεις!
- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Αφορολόγητο όριο 20.000 ευρώ, προσαυξανόμενο 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, φόρος 45% στα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.
- Απαιτούμε υποδομές εδώ και τώρα, αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής θωράκισης για να μην πνιγόμαστε με την πρώτη βροχή, να μην καιγόμαστε το καλοκαίρι.
- Καμιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Δεν ανεχόμαστε να γίνει η χώρα μας αεροπλανοφόρο για επεμβάσεις. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους γείτονες λαούς. Έχουμε τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες ανάγκες.
- Κατάργηση του αντιλαϊκού νομοθετικού πλαισίου για την εμπορευματοποίηση της γης και των δασικών εκτάσεων, του νερού, των φυσικών πόρων. Απόσυρση των Χωροταξικών Σχεδίων που υποτάσσουν τη χρήση γης στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ύδρευση, μεταφορές). Πάλη ενάντια σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου δημόσιων/ιδιωτικών έργων και μελετών που επιταχύνουν τη συγκέντρωση μελετών και έργων στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου.
- Κατάργηση κάθε μορφής εξετάσεων για την απόκτηση άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, το ακαδημαϊκό δίπλωμα μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης, χωρίς ταξικούς φραγμούς και αντιεπιστημονικούς διαχωρισμούς των σπουδών σε κύκλους και των ιδρυμάτων σε κατηγορίες. Καμιά μετατόπιση της «τεχνικής ευθύνης» από το κράτος και την εργοδοσία στον εργαζόμενο.
- Ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής τους (μισθό, ΔΠΥ), με προσανατολισμό στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης. Κατάργηση των ιδιωτικών ΕΞ.Υ.Π.Π. και δημιουργία κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφάλειας και Ιατρών Εργασίας, ενταγμένου στο αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Να πληρώσει το κεφάλαιο για τον επαγγελματικό κίνδυνο. Διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ.
- Ουσιαστική προστασία της μητρότητας. Άδεια κυήσεως, τοκετού, γαλουχίας και φροντίδας των νεογέννητων, με πλήρεις αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (μισθό, ΔΠΥ).