Η 1η Μάη, ημέρα σύμβολο του εργατικού κινήματος και του αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση, είναι βαμμένη με το αίμα των εργαζομένων στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Το Μάη του 1886, στο Σικάγο η εργατική τάξη έχυσε το αίμα της διεκδικώντας το 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εφτά χρόνια μετά, διοργανώθηκε το Μάη του 1893 η πρώτη εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα. Ο κόσμος της δουλειάς διεκδικούσε το οκτάωρο, την Κυριακάτικη αργία, την καταβολή σύνταξης σε όσους δεν μπορούν να εργαστούν λόγω εργατικού ατυχήματος και την κατάργηση της προσωπικής κράτησης για χρέη. Σταθμός για το εργατικό κίνημα στην χώρα ήταν ο ματωμένος Μάης το 1936, όταν ο μετέπειτα δικτάτορας Μεταξάς, έπνιξε στο αίμα την απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη.
Η εργατική πρωτομαγιά φέτος διεξάγεται σε μια περίοδο όπου η Μεσόγειος φλέγεται από τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στη Συρία. Οι λαοί μπαίνουν για άλλη μια φορά στο στόχαστρο, προκειμένου να προωθηθούν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των ενεργειακών δρόμων στην περιοχή. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εμφανίζεται ως ο «καλός στρατιώτης» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, νομιμοποιεί τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, τον άξονα θανάτου της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, τη χούντα της Αιγύπτου και το κράτος-τρομοκράτη Ισραήλ. Έχει μετατρέψει τη χώρα σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, γεμίζει βάσεις όλη την Ελλάδα, ετοιμάζει νέες «αγορές του αιώνα» ενώ εμπλέκεται όλο και περισσότερο σε έναν επικίνδυνο ανταγωνισμό με την Τουρκία, για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, για το πετρέλαιο και τις ΑΟΖ.
Την ίδια στιγμή στη χώρα, κι ενώ τεράστια ποσά δαπανώνται για το ΝΑΤΟ και τις πολεμικές συγκρούσεις, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να βιώνουν τις άθλιες συνθήκες του εργασιακού μεσαίωνα. Παρά τις εξαγγελίες της περίφημης «εξόδου από τα μνημόνια» τον Αύγουστο 2018, ο κόσμος της δουλειάς συνεχίζει να παλεύει με την ανεργία, τη φτώχεια, την ελαστική εργασία, τα ξεχειλωμένα ωράρια και την απλήρωτη δουλειά. Η ίδια κυβέρνηση που χτυπάει το δικαίωμα στην απεργία, έχει το θράσος να μιλάει ακόμα και για επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, όταν στην ουσία προωθεί πλήρως τις κατευθύνσεις του ΣΕΒ και της ΕΕ για ευέλικτη εργασία και παράκαμψη του κύριου και του κατώτατου μισθού.
Ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ όχι μόνο δεν προτείνει κανέναν αγωνιστικό σχεδιασμό, αλλά τολμά να ανακοινώνει «Πανεθνική Μέρα δράσης» στις 30 Μάη με εργοδοτικούς και φιλοκυβερνητικούς «επιστημονικούς φορείς» με διεκδικήσεις για την «επιχειρηματικότητα» και την «ανταγωνιστικότητα», αναζητώντας «δημιουργικές λύσεις και άλλους τρόπους πλην των απεργιών». Οι απεργοσπάστες της 12ης Γενάρη καλούν σε απεργία στήριξης του ΣΕΒ, της κυβέρνησης και της επιχειρηματικής ανάπτυξης, διευκολύνοντας την κυβέρνηση να περάσει την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου. Καμία συνενοχή σε αυτές τις φιέστες! Παλεύουμε για εργατική απεργία, «από τα κάτω», με τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις επιτροπές αγώνα, με ταξικό περιεχόμενο, σχέδιο δράσης και κλιμάκωσης!
Τα αιτήματα του Μάη του 1886 στο Σικάγο και του 1936 στη Θεσσαλονίκη φαντάζουν σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ. Η εργατική τάξη έχυσε αίμα διεκδικώντας αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και μια καλύτερη ζωή. Με αγώνες θα τιμήσουμε τους νεκρούς μας, ώστε να σταματήσει η λεηλασία των εργαζομένων!
Καλούμε όλα τα μέλη του σωματείου, να συμβάλουν αποφασιστικά ώστε να γίνει η 1η Μάη μέρα πανεργατικού – αντιιμπεριαλιστικού αγώνα σε όλη την Ελλάδα.
• Μόνο η εργατική τάξη και οι λαοί μπορούν με ταξικό, διεθνιστικό αγώνα, να ανοίξουν τον δρόμο για την απελευθέρωσή τους. Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Έξω τώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι βάσεις του θανάτου στη χώρα μας. Όχι αίμα για το πετρέλαιο και τις ΑΟΖ, όχι στον ανταγωνισμό Ελλάδας-Τουρκίας για τα συμφέροντα των πολυεθνικών.
• Όχι στη εργασιακή ζούγκλα, δουλειά με δικαιώματα! Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις τώρα, ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια! Υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας παντού, με αυξήσεις στους μισθούς, επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας. Να καταργηθεί ο νόμος για τον υποκατώτατο μισθό και η κυβερνητική παρέμβαση στον κατώτατο μισθό και τις ΣΣΕ. Να σταματήσει το αίσχος της απληρωσιάς του κόπου και του ιδρώτα μας. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κατάργηση της επισφαλούς-προσωρινής εργασίας. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Όχι στην «μαθητεία», τα voucher και τα προγράμματα τσάμπα και ευέλικτου εργατικού δυναμικού για την εργοδοσία.
• Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Ενέργεια, συγκοινωνίες, νερό, υποδομές στα χέρια της κοινωνίας, προς όφελος των εργαζομένων και του λαού. Έξω οι επιχειρηματικοί όμιλοι από τα κοινωνικά αγαθά-υπηρεσίες.
• Αγώνας για το δικαίωμα στη στέγαση, ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις λαϊκής κατοικίας και περιουσίας. Όχι στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, έξω το κράτος, οι τράπεζες και τα funds από τα σπίτια των εργαζόμενων και των ανέργων.
• Ελεύθερος μαζικός συνδικαλισμός, κανένας περιορισμός στα συνδικάτα και τις συνελεύσεις των εργαζομένων. Κάτω τα ξερά σας από το δικαίωμα στην απεργία! Έξω οι εθνικιστές και οι χρυσαυγίτες από τους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές.
• Έξω από τη φυλακή της ΕΕ και του ΔΝΤ, διαγραφή του ληστρικού χρέους, να πληρώσει το κεφάλαιο για την κρίση και την «ανάπτυξη».