ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 10:30 π.μ. & ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 17:00 ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ, ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!
Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΔΕ ΔΙΕΥΘΕΤΕΙΤΑΙ… ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ!
Οι διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα στην απεργία στις 10/6 ήταν ένας αγωνιστικός σταθμός με μεγάλη μαζικότητα και μαχητικότητα που θύμησε τις απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στο έκτρωμα Κατρούγκαλου, τις μεγάλες παλλαϊκές διαδηλώσεις στα χρόνια των μνημονίων. Η απεργία σε αρκετούς κλάδους είχε μεγάλη συμμετοχή. Η αντίδραση του λαού απέναντι στο αντιδραστικό, αντεργατικό τερατούργημα της κυβέρνησης της ΝΔ είναι δεδομένη. Η κυβέρνηση επισπεύδει την ψήφιση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη με τη συζήτηση στην ολομέλεια από τη Δευτέρα 14/6 και στόχο την ψήφισή του στις 16/6/21, επιδιώκοντας να ανακόψει το ογκούμενο απεργιακό κύμα και τις διαδηλώσεις.
Το αντιδραστικό νομοσχέδιο εφαρμόζει ό,τι εδώ και χρόνια το κεφάλαιο «οραματίζεται» στον τεχνικό κλάδο. Ό,τι εδώ και χρόνια προσπαθούν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Δείχνει το πως θέλει το κεφάλαιο να υλοποιηθούν τα νέα μεγάλα projects και τα έργα του Ταμείου Ανάκαμψης προκειμένου να διασφαλίσει και να αυξήσει τα κέρδη του. Πυξίδα των αντεργατικών μέτρων είναι οι πολιτικές κατευθύνσεις της ΕΕ, που για άλλη μια φορά βρίσκεται πίσω από την νέα αντεργατική επίθεση. Το γενικό πνεύμα του νομοσχεδίου αποθεώνει την «διαπραγμάτευση» εργαζόμενου – εργοδότη ως μέσο ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων που οδηγεί στην εργασιακή ζούγκλα.
Ενδεικτικά οι βασικές αντεργατικές διατάξεις του νομοσχεδίου, που αφορούν και τον Τεχνικό κλάδο:
- Κατάργηση του οκταώρου και επιβολή 10ωρης εργασίας και εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω ατομικών συμβάσεων. Το «δώρο» αυτό στην εργοδοσία, καλύπτει τις ανάγκες της ώστε «να βγουν» οι μελέτες, «να βγει» η παραγωγή, «να τρέξει» το έργο. Οι επιπλέον ώρες δεν θα αμείβονται (και των εργατοτεχνιτών που εξομοιώνονται με τους υπάλληλους) αλλά θα μετατρέπονται σε χρωστούμενα ρεπό, ή μειωμένες ώρες. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η «ευέλικτη» ρύθμιση του ωραρίου σημαίνει ότι θα δουλεύουμε όποτε, όπου, όταν και όσο συμφέρει την επιχείρηση ή το έργο ενώ θα βρισκόμαστε σε συνεχή εκβιασμό.
- Το καθεστώς αργίας της Κυριακής δέχεται ένα ακόμα σκληρό χτύπημα, καθώς προστίθενται νέοι κλάδοι (courier, αποθήκες και logistics, υγειονομικών και φαρμακευτικών υλικών, πληροφορική, τηλεφωνικά κέντρα, data centers, βιομηχανία σκυροδέματος, εξορυκτικές δραστηριότητες κ.ά.). Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στην βιομηχανία σκυροδέματος και τις εξορυκτικές δραστηριότητες δείχνει ότι το κατασκευαστικό κεφάλαιο απαιτεί καθεστώς γαλέρας, χωρίς αργίες και ωράριο για την υλοποίηση των νέων έργων.
- Μονιμοποίηση και επέκταση της τηλεεργασίας χωρίς εργατικά δικαιώματα που αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας και σβήνει τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου. Στον κλάδο μας έχουμε πολλά παραδείγματα για απλήρωτες υπερωρίες και εργασία το Σαββατοκύριακο, μέσω της τηλεργασίας. Παράλληλα οι υποτιθέμενες «υποχρεώσεις» του εργοδότη θα μπορούν εύκολα να παρακαμφθούν εάν υπάρχει «συμφωνία» εργοδότη-εργαζόμενου.
- Κατάργηση του ΣΕΠΕ, με περαιτέρω υποβάθμισή του και μετατροπή του σε «Ανεξάρτητη Αρχή», ώστε καμιά κυβέρνηση να μην αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη αφήνοντας την εργοδοτική ασυδοσία να ξεσαλώσει σε χώρους δουλειάς και εργοτάξια, την ώρα που τα εργατικά «ατυχήματα» αυξάνονται.
- Απλοποίηση των απολύσεων για τους εργοδότες καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να καταβάλλουν την προβλεπόμενη αποζημίωση μέχρι και τέσσερις μήνες αργότερα. Το διευθυντικό δικαίωμα της απόλυσης δεν θα αναιρείται πλέον ούτε από τα δικαστήρια; καθώς καταργείται ουσιαστικά η δυνατότητα νομικής διεκδίκησης της επαναπρόσληψης με καταβολή μικρής επιπλέον αποζημίωσης, δίνοντας στο κεφάλαιο πλήρη ασυλία για τις απολύσεις όποιου αντιδράσει, ατομικά ή συλλογικά.
- Υπονόμευση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και αντίστοιχα προώθηση των ατομικών συμφωνητικών, των ΔΠΥ.
- Αύξηση των υπερωριών σε ετήσια βάση σε 150 ώρες με ταυτόχρονη μείωση, έως 20% της προσαύξησης στην αξία τους, οδηγώντας σε μείωση μισθού.
- Νέο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση με ηλεκτρονικό φακέλωμα, ποινικοποίηση της απεργιακής περιφρούρησης, αύξηση του προσωπικού ασφαλείας σε ποσοστό που πρακτικά ακυρώνει την απεργία. Μόλις μια απεργία Σωματείου κηρυχθεί παράνομη απ’ το δικαστήριο (όπως συμβαίνει για 9 στις 10 απεργίες) δεν μπορεί να την προκηρύξει ξανά Ομοσπονδία, Εργατικό Κέντρο, ούτε καν η ΓΣΕΕ. Εισάγεται η έννοια της αστικής ευθύνης συνδικάτων και συνδικαλιστών έναντι των εργοδοτών προκειμένου να εξοντώσουν οικονομικά τα ταξικά σωματεία. Επιβάλλεται στα σωματεία η εφαρμογή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, η οποία θα «ελέγχεται» από κράτος και εργοδότες και υποχρεώνουν να προστεθεί στα καταστατικά τους.
Το νομοσχέδιο επιδιώκει να επιβάλει τα συμφέροντα των αφεντικών. Το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση και για να μπορέσει να διατηρήσει και να αυξήσει τα κέρδη του, θέλει να αλυσοδέσει τους εργαζόμενους, να δουλεύουν σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, με μισθούς πείνας. Θέλουν ένα συνδικαλισμό όπως αυτός της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία στη διάθεση της κυβέρνησης και των εργοδοτικών ενώσεων, Αρχικά αρνούνταν ότι υπάρχει νομοσχέδιο, κατόπιν εντόπισαν θετικά σημεία σε αυτό, τώρα δηλώνουν ότι συζητούν εδώ και καιρό με την κυβέρνηση και προσπαθούν να το «βελτιώσουν» για να διασφαλίζει την «ανάπτυξη», δηλαδή τα κέρδη των εργοδοτών. Την 31η Μάη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αγνοώντας προκλητικά τις αποφάσεις εκατοντάδων σωματείων, ομοσπονδιών και εργατικών κέντρων και την προετοιμασία για απεργία στις 3 του Ιούνη, αποφάσισαν απεργία για τη 10η Ιούνη για να υπονομεύσουν την κλιμάκωση. Η μεγάλη επιτυχία αυτής της 24ωρης απεργίας θορύβησε αφεντικά, κυβέρνηση και την εργοδοτική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που επιχειρεί ξανά να βάλει εμπόδια στην κλιμάκωση του αγώνα. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που στην πλειοψηφία της διόίκησης του ΕΚΑ αρνήθηκαν να προκηρύξουν 24ωρη απεργία προκηρύσσοντας 4ωρη στάση εργασίας την ημέρα ψήφισης. Δεν επιθυμούν ούτε πρόκειται να συμμετέχουν σε απεργιακή κλιμάκωση. Πιστοί στο ρόλο τους οι εργατοπατέρες σε ΓΣΕΕ και Εργατικά Κέντρα στηρίζουν μέχρι την ύστατη στιγμή κυβέρνηση και εργοδοσία ώστε να ψηφιστεί το τερατούργημα.
Ακυρώνουμε στην πράξη τα σχέδια εργοδοσίας – κυβέρνησης και των «κονωνικών εταίρων» τους, σε ΑΔΕΔΥ, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες με προεξάρχουσα την ηγεσία της ΓΣΕΕ. Δίνουμε αποφασιστικά τη μάχη ώστε το απεργιακό ποτάμι να είναι πιο ορμητικό στην απεργιακή κινητοποίηση σε όλη τη χώρα στις 16 Ιούνη.
Καμιά αναμονή – Ταξική ενότητα και αγώνας για την ανατροπή της επίθεσης
Απαιτείται λαϊκός, πανεργατικός ξεσηκωμός για να μην περάσει αυτό το νομοθετικό τερατούργημα. Η απόπειρα ψήφισης του Νόμου αυτού πρέπει να σημάνει την αρχή του τέλους της κυβερνητικής και αντιλαϊκής πολιτικής.
Ο συντονισμός της δράσης μας με τα άλλα ταξικά σωματεία στον κλάδο, το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία Οικοδόμων, το Σωματείο Ηλετρολόγων, μπορεί να βάλει εμπόδια στην επίθεση της εργοδοσίας σε εργοτάξια και γραφεία, να ανοίξει το δρόμο για υπογραφή ΣΣΕ.
Βρίσκεται στο προσκήνιο η ανάγκη κοινού βηματισμού με ταξικά σωματεία και ομοσπονδίες που κινούνται σε κατεύθυνση ρήξης και σύγκρουσης με τον πραγματικό αντίπαλο, εργοδότες και ΕΕ, που οργάνωσαν τις απεργιακές μάχες τα τελευταία χρόνια και τις κινητοποιήσεις απ’ την πρώτη μέρα της πανδημίας, την απεργία της 6ης Μάη. Δίνουμε συνέχεια στη διεκδίκηση του κοινού πλαισίου αιτημάτων που είχαμε διατυπώσει πάνω από 530 Ομοσπονδίες και Συνδικάτα με κεντρικό αίτημα την άμεση κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων ΝΔ –ΣΥΡΙΖΑ -ΚΙΝΑΛ που τσακίζουν Συλλογικές Συμβάσεις, εργασιακές σχέσεις και κοινωνική ασφάλιση.
Η επιτυχία της απεργίας της 10ης Ιούνη που προετοιμάστηκε με συλλαλητήρια, εξορμήσεις και εκατοντάδες απεργιακές αποφάσεις κλιμάκωσης, με την Πρωτομαγιάτικη απεργία στις 6 Μάη κόντρα στις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, αλλά και οι λαϊκές και νεολαιίστικες αντιστάσεις του προηγούμενου διαστήματος έδειξαν ότι υπάρχει αγωνιστικό δυναμικό που αναζητά δρόμους ανατροπής.
Αγωνιστικός συντονισμός όλων των ταξικών σωματείων & ομοσπονδιών για να ανατρέψουμε τον νόμο
Με τις ανάγκες μας μπροστά! Απαιτούμε εδώ και τώρα:
- Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να ψηφίσει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.
- Μείωση του χρόνου εργασίας. 5νθήμερο-7ωρο-35ωρο. Υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με ριζικές αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση του ΔΠΥ και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
- Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς και τα σχολεία.
- Κανένας χωρίς αξιοπρεπές εισόδημα! Έκτακτο επίδομα 800 Ευρώ για την κάλυψη των επειγουσών αναγκών της πανδημίας στους άνεργους και με χαμηλό εισόδημα μηχανικούς. Χορήγηση σταθερού επιδόματος ανεργίας για τους μισθωτούς με ΔΠΥ και αυτοαπασχολούμενους.
- Ενίσχυση του Δημόσιου συστήματος Υγείας. Άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας.
- Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και την οργάνωση των εργαζομένων.
- Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας μετά το πέρας της πανδημίας.